علی محمدی ثانی؛ مریم اعظمی؛ مسعود یاورمنش
چکیده
ترکیبات مشتق‌شده از گیاهان قرن‌ها است که بهدلیل داشتن فعالیت ضدمیکروبی استفاده‌های دارویی داشته‌اند. در این تحقیق اثر ضدباکتریایی گیاه دارویی رازک (Humulus lupulus) که جایگاه مهمی در بین داروهای سنتی ایران دارد، روی تعدادی از پاتوژن‌های غذایی موردارزیابی قرار گرفت. بدین منظور مقایسه اثر ضدمیکروبی عصاره آبی رازک و هومولون رازک روی ...
بیشتر
ترکیبات مشتق‌شده از گیاهان قرن‌ها است که بهدلیل داشتن فعالیت ضدمیکروبی استفاده‌های دارویی داشته‌اند. در این تحقیق اثر ضدباکتریایی گیاه دارویی رازک (Humulus lupulus) که جایگاه مهمی در بین داروهای سنتی ایران دارد، روی تعدادی از پاتوژن‌های غذایی موردارزیابی قرار گرفت. بدین منظور مقایسه اثر ضدمیکروبی عصاره آبی رازک و هومولون رازک روی استافیلوکوکوس اورئوس (PTCC1431)، لیستریا مونوسیتوژنز PTCC1298))، انتروباکتر آئروژنز PTCC1221)) و سالمونلا انتریکا (PTCC1298) بهروش دیسک دیفیوژن و براث میکرودیلوشن انجام گرفت. نتایج نشان داد که باکتریهای گرم مثبت به هر دو نوع عصاره نسبت به باکتریهای گرم منفی حساستر بودند. حداقل غلظت مهارکنندگی هومولون و عصاره آبی رازک روی استافیلوکوکوس اورئوس بهترتیب 039/0 و 625/0 mg/ml بود. بیشترین اثر مهارکنندگی رشد در روش دیسک دیفیوژن روی استافیلوکوکوس اورئوس مشاهده گردید (قطر هاله مهاری 17 میلیمتر). همچنین مشاهده شد که هومولون رازک در هر دو روش اثر ضدباکتریایی قویتری نسبت به عصاره آبی رازک داشت. لذا عصارههای رازک بهواسطه اثر ضدباکتریایی، میتوانند در ترکیبات دارویی یا نگهدارندههای غذایی مورداستفاده قرار گیرند.
