شیمی مواد غذایی
زینب قاسمی ارشد؛ عبداله احتشام نیا؛ عیسی حزباوی؛ حسن مومیوند؛ مرتضی سلیمانی اقدم
چکیده
بالا رفتن سطح آگاهی مردم نسبت به اثرات منفی نگهدارندههای شیمیایی، منجر به انجام تحقیقات بیشتر در زمینه پوششهایطبیعی،زیستتخریبپذیر با خاصیت ضدمیکروبی شده است. این پژوهش، بهصورت آزمایش فاکتوریل، در قالب طرح کامل تصادفی با چهار تکرار در گلخانه آموزشی تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان انجام شد. فاکتور اول، ...
بیشتر
بالا رفتن سطح آگاهی مردم نسبت به اثرات منفی نگهدارندههای شیمیایی، منجر به انجام تحقیقات بیشتر در زمینه پوششهایطبیعی،زیستتخریبپذیر با خاصیت ضدمیکروبی شده است. این پژوهش، بهصورت آزمایش فاکتوریل، در قالب طرح کامل تصادفی با چهار تکرار در گلخانه آموزشی تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان انجام شد. فاکتور اول، نوع مواد با غلظتهای مختلف در پنج سطح شامل صفر (شاهد)، کارواکرول ۳/۰ درصد، کارواکرول ۶/۰ درصد، ترکیب کیتوزان ۵/۱ درصد با کارواکرول ۳/۰ درصد و ترکیب کیتوزان ۵/۱ درصد با کارواکرول ۶/۰ درصد و فاکتور دوم زمان انبارمانی در چهار سطح شامل صفر، ۱۰، ۲۰، ۳۰ روز پس از انبارمانی بود. میوههای برداشت شده در دمای 5/0±4 درجه سانتیگراد، با رطوبت نسبی ۵±۹۰ درصد نگهداری شدند. نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد که تاثیر نوع تیمار و مدت زمان انبارمانی بر تمام صفات مورد بررسی بهجز سفتی بافت میوه در سطح احتمال یک درصد معنیدار بود. میوههای تیمار شده با ترکیب کیتوزان و کارواکرول ۶/۰ درصد سفتی بافت، ویتامینث، مواد فنولی و مقدار مواد جامد محلول بیشتر و ماندگاری بهتری نسبت به شاهد داشتند. بهطوریکه بالاترین میزان محتوای فنل کل (۴۹/۲ میلیگرم اسیدگالیک در ۱۰۰ گرم وزن تر) و سفتی بافت (۸۰/۳ کیلوگرم نیرو) مربوط به تیمار ترکیبی کیتوزان با کارواکرول ۶/۰ درصد بود. نتایج این مطالعه نشان داد کاربرد قبل از برداشت کیتوزان و کارواکرول ۶/۰ درصد میتواند بهعنوان یک راهبرد ایمن و کم هزینه جهت افزایش عمر پس از برداشت توتفرنگی رقم ’پاروس‘ قابل توصیه باشد.