زیست فناوری مواد غذایی
نگین غظنفری؛ سید علی مرتضوی؛ فریده طباطبایی یزدی؛ مرتضی محمدی
چکیده
با توجه به مقاومت گونههای میکروبی به آنتیبیوتیکهای رایج و عوارض ناخواسته آنتیاکسیدانهای سنتزی، تلاش برای معرفی ترکیبات طبیعی دارای فعالیت ضدمیکروبی و آنتیاکسیدانی رو به افزایش است. در این پژوهش آزمایشگاهی فعالیت آنتیاکسیدانی و اثر ضدمیکروبی اسانس بذر گشنیز موردبررسی قرار گرفت. میزان ترکیبات فنولی کل اسانس با استفاده ...
بیشتر
با توجه به مقاومت گونههای میکروبی به آنتیبیوتیکهای رایج و عوارض ناخواسته آنتیاکسیدانهای سنتزی، تلاش برای معرفی ترکیبات طبیعی دارای فعالیت ضدمیکروبی و آنتیاکسیدانی رو به افزایش است. در این پژوهش آزمایشگاهی فعالیت آنتیاکسیدانی و اثر ضدمیکروبی اسانس بذر گشنیز موردبررسی قرار گرفت. میزان ترکیبات فنولی کل اسانس با استفاده از معرف فولین سیوکالتو اندازهگیری شد. فعالیت آنتیاکسیدانی اسانس با آزمون رادیکالگیرندگی بررسی و با آنتیاکسیدان سنتزی بوتیل هیدروکسی تولوئن مقایسه شد و پایداری اکسایشی آن با اندازهگیری اندیس پراکسید طی هشت روز نگهداری در دمای ۶۰ درجه سانتیگراد بررسی گردید. پایداری حرارتی روغن سویای حاوی اسانس بذر گشنیز بهکمک دستگاه رنسیمت در دمای 110 درجه سانتیگراد و جریان هوای 10 لیتر بر ساعت اندازهگیری شد. اثر ضدمیکروبی اسانس بذر گشنیز علیه دو باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و سودوموناس آئروژینوزا نیز موردبررسی قرار گرفت. ترکیبات شیمیایی اسانس با کمک کروماتوگرافی گازی-طیفسنج جرمی شناسایی شد. نتایج نشان داد میزان ترکیبات فنول کل معادل ۱۶۱/۰ میلیگرم اسید گالیک بر ۱۰۰ گرم ماده خشک، میزان فعالیت آنتیاکسیدانی برحسب IC50 برای اسانس ۹۸۱/۳۰ میلیگرم بر میلیلیتر و همچنین پایداری حرارتی روغن سویا تیمارشده به اسانس بذر گشنیز ۱۷/۵ ساعت بود. بررسی نتایج آزمونهای میکروبی نشان داد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس (گرم مثبت) حساسیت بیشتری نسبت به اسانس بذر گشنیز در مقایسه با باکتری سودوموناس آئروژینوزا (گرم منفی) داشت. تعداد ۵۰ ترکیب در اسانس بذر گشنیز شناسایی شد که بیشترین ترکیب تشکیلدهنده آن لینالول (۴۹ درصد) بود و پس از آن ترپینولن ( ۷ درصد) و آلفا پینن (۸/۶ درصد) قرار داشتند.