الهام رنجبر ندامانی؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ محمد قربانی؛ مهدی کاشانی نژاد
چکیده
هدف از مطالعه حاضر بررسی و مقایسه ویژگیهای آنتیاکسیدانی و انواع برهمکنش (سینرژیسم و آنتاگونیسم) عصارههای چای سبز و رزماری بود. نتایج حاصل از آزمونهای اندازهگیری ترکیبات فنلی کل، مهار رادیکال آزاد DPPH، ظرفیت آنتیاکسیدانی کل، قدرت احیاءکنندگی و آزمون توانایی جلوگیری از اکسیداسیون روغن سویا نشان داد که عصاره ...
بیشتر
هدف از مطالعه حاضر بررسی و مقایسه ویژگیهای آنتیاکسیدانی و انواع برهمکنش (سینرژیسم و آنتاگونیسم) عصارههای چای سبز و رزماری بود. نتایج حاصل از آزمونهای اندازهگیری ترکیبات فنلی کل، مهار رادیکال آزاد DPPH، ظرفیت آنتیاکسیدانی کل، قدرت احیاءکنندگی و آزمون توانایی جلوگیری از اکسیداسیون روغن سویا نشان داد که عصاره چای سبز به شکل معنیداری (05/0>P) بهتر از عصاره رزماری عمل نمود و هر دو عصاره نسبت به آنتیاکسیدان سنتزی BHT مؤثرتر بودند. عصارههای ترکیبی در این آزمونها عملکرد متفاوتی از خود نشان دادند؛ بهطوریکه در آزمونهای مهار رادیکال آزاد DPPH و قدرت احیاءکنندگی اثر سینرژیستی معنیدار (05/0>P) مشاهده شد، اما در آزمونهای ظرفیت آنتیاکسیدانی کل و جلوگیری از اکسیداسیون روغن سویا برهمکنش آنها از نوع آنتاگونیسم بود؛ گرچه حتی در زمان ایجاد اثر آنتاگونیستی، عصارهها نسبت به آنتیاکسیدان سنتزی BHT عملکرد بهتری نشان دادند و بنابراین عصارههای طبیعی را میتوان بهعنوان جایگزین مناسب برای BHT معرفی نمود.
