فروزان جعفری؛ نفیسه زمیندار؛ محمد گلی؛ زهرا قربانی
چکیده
گوشت شتر ارزش تغذیهای بالا و طعم مشابه با سایر منابع گوشت قرمز دارد. در این پژوهش بهمنظور بهبود ویژگیهای بافتی تاثیر افزودن محلولهای ماریناد (5 سطح)، زمان (2 سطح) و فرایند اولتراسیون (2 سطح) بر روی گوشت شتر بر پایه طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. قطعات گوشت به دو گروه تقسیم شد و یک گروه تحت فرایند اولتراسیون قرار گرفت. پنج گروه ...
بیشتر
گوشت شتر ارزش تغذیهای بالا و طعم مشابه با سایر منابع گوشت قرمز دارد. در این پژوهش بهمنظور بهبود ویژگیهای بافتی تاثیر افزودن محلولهای ماریناد (5 سطح)، زمان (2 سطح) و فرایند اولتراسیون (2 سطح) بر روی گوشت شتر بر پایه طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. قطعات گوشت به دو گروه تقسیم شد و یک گروه تحت فرایند اولتراسیون قرار گرفت. پنج گروه محلول ماریناد (عصاره زنجبیل 30%، عصاره زنجبیل 30%+ 5/0%، %1 و 5/1% اسیدسیتریک و آب مقطر (شاهد)) تهیه شد. قطعات گوشت در داخل محلولها در دمای C˚1±4 داخل کیسههای پلی اتیلنی خوابانده شد. پس از طی 24 و 48 ساعت خصوصیات فیزیکوشیمیایی، شاخصهای رنگ (a*،b* وL*)، بافت و ساختار میکروسکوپی نمونهها مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونههای ماریناد شده در عصاره زنجبیل 30% و 5/1% اسیدسیتریک، کمترین میزان pH (بعد از ماریناد و بعد از پخت) و بیشترین میزان افت پخت را نسبت به نمونه شاهد داشتند (05/0(P<. برای نمونههای گوشت ماریناد شده در عصاره زنجبیل 30%، بالاترین میزان شاخصa*، b* و L* نسبت به نمونه شاهد گزارش شد (05/0(P<. زمان و اولتراسیون در بهبود ویژگیهای بافتی تاثیرگذار بودند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی ایجاد تغییرات در ساختار داخلی پروتئینهای گوشت و افزایش فضای خالی بین میوفیبریلها پس از 48 ساعت را نشان داد. استفاده همزمان از عصاره زنجبیل، اسیدسیتریک و اولتراسوند گزینه مناسبتری جهت افزایش تردی گوشت نسبت به نمونه شاهد بود.
فاطمه حیدری؛ محمد جواد وریدی؛ مهدی وریدی
چکیده
هدف از انجام این تحقیق بررسی pH، فاکتورهای رنگی، ظرفیت حفظ آب، میوگلوبین، متمیوگلوبین، داکسیمیوگلوبین و اکسیمیوگلوبین گوشت چرخشده بود. در این پژوهش از3 نوع گوشت (گاو، شتر و شترمرغ) و 4 اندازه خردکردن (اندازه روزنههای 5/7، 4 و 3 میلیمتر و نیز کاتر) استفاده شد. pH، ظرفیت حفظ آب، میوگلوبین، متمیوگلوبین، داکسیمیوگلوبین، درجه اشباعیت، ...
بیشتر
هدف از انجام این تحقیق بررسی pH، فاکتورهای رنگی، ظرفیت حفظ آب، میوگلوبین، متمیوگلوبین، داکسیمیوگلوبین و اکسیمیوگلوبین گوشت چرخشده بود. در این پژوهش از3 نوع گوشت (گاو، شتر و شترمرغ) و 4 اندازه خردکردن (اندازه روزنههای 5/7، 4 و 3 میلیمتر و نیز کاتر) استفاده شد. pH، ظرفیت حفظ آب، میوگلوبین، متمیوگلوبین، داکسیمیوگلوبین، درجه اشباعیت، فام، نسبت (a* )/(b*) ، درجات روشنی، قرمزی و زردی نمونههای گوشتی مختلف دارای اختلاف آماری معنیدار(05/0>p) بودند، اما درجات مختلف خردکردن تنها بر ظرفیت حفظ آب گوشت و درجه اشباعیت آن اثر آماری معنیداری (05/0>p) داشت. اکسیمیوگلوبین و ΔE در هیچیک از موارد بررسیشده (نوع گوشت و اندازه روزنه چرخ گوشت) دارای اختلاف معنیداری نبود. همچنین ضرایب همبستگی بالای pH با درجه روشنی (999/0=R2) و ظرفیت حفظ آب (997/0=R2) کاهش درجه روشنی و افزایش ظرفیت حفظ آب را همگام با افزایش pH در گوشتها توجیه نمود. در این بررسی گوشت شترمرغ بالاترین pH، ظرفیت حفظ آب و پایینترین درجه روشنی را داشت و عکس این نتایج در مورد گوشت گاو صادق بود.