فناوری مواد غذایی
پریسا دیانت؛ مهدی حاجی عبدالرسولی؛ مرتضی یوسف زادی
چکیده
در میان پلیمرهای زیستی مختلف مورد استفاده برای تهیه فیلم، پلیساکاریدها به دلیل فراوانی و غیر سمی بودن به عنوان اجزای اصلی فیلم بهشمار میآیند. مخلوط آگار با سایر پلیمرها مانند PVA، خواص مکانیکی و زیست تخریبپذیری کامپوزیتهای زیستی بهبود میبخشد. هدف اصلی این پژوهش ساخت بیوپلیمر به منظور کاربرد در صنایع بستهبندی با آگار استخراج ...
بیشتر
در میان پلیمرهای زیستی مختلف مورد استفاده برای تهیه فیلم، پلیساکاریدها به دلیل فراوانی و غیر سمی بودن به عنوان اجزای اصلی فیلم بهشمار میآیند. مخلوط آگار با سایر پلیمرها مانند PVA، خواص مکانیکی و زیست تخریبپذیری کامپوزیتهای زیستی بهبود میبخشد. هدف اصلی این پژوهش ساخت بیوپلیمر به منظور کاربرد در صنایع بستهبندی با آگار استخراج شده از ماکروجلبک Acanthophora در ترکیب با پلیمر صنعتی پلیونیلالکل و گلیسرول است. برای ساخت بیوپلیمر آگار، در ابتدا بهینهسازی استخراج پلیمر آگار از ماکروجلبک با روش سدیم هیدروکسید/ گرمادهی انجام ودر مرحله بعد سنجش ترکیبات محلول آگار استخراجی صورت گرفت. سپس برای ساخت کامپوزیت زیستی با روش قالبگیری از گلیسرول (30 درصد وزنی-وزنی) و پلیمر PVA (25 درصد وزنی-وزنی) استفاده شد. نتایج نشان داد که بازده استخراج برای روش پیشتیمار سدیم هیدروکسید/گرمادهی 15 درصد است. آزمون سنجش میزان کل ترکیبات فنلی محلول آگار استخراج شده نشان داد که میزان ترکیبات فنولی محلول آگار 004/0 ± 077/0 بر حسب میلیگرم اسید گالیک/ گرم آگار و میزان پروتئین محلول آگار استخراج شده، حاوی 019/0 ± 040/0 پروتئین بر حسب میلیگرم/میلیلیتر آگار است. نتایج آزمون کشش بیانگر این بود که افزودن گلیسرول به آگار باعث افزایش انعطافپذیری و افزودن پلیمر PVA باعث افزایش در میزان استحکام کششی و بهبود خواص فیزیکی نظیر افزایش درجه تورم، کاهش درصد حلالیت در آب فیلمهای زیستی برپایه آگار میشود. در نهایت نتایج، استفاده از این پوششها جهت بستهبندی میوه و سبزیجات در مناطق گرمسیری با افزایش طول عمر مفید آنها به مدت حداقل تا 5 روز در دمای 25 درجه سانتیگراد تایید میکند.
الهام قاروی آهنگر؛ محمدحسین عباسپورفرد؛ ناصر شاه طهماسبی؛ مهدی خجسته پور
چکیده
دراین مطالعه، نانوذرات و نانوکامپوزیت پلیمر اکسید روی برای تهیه فیلم بهمنظور بستهبندی مواد غذایی سنتز شدند و خواص ساختاری، فیزیکی و ضدمیکروبی آنها موردبررسی قرار گرفت. سنتز نانوذرات با روش سل-ژل انجام شد. آنالیز ساختاری توسط آزمون پراش پرتو ایکس تشکیل فاز نانواکسید روی را نشان داد. پس از سنتز نانوذرات با استفاده از تصویر میکروسکوپ ...
بیشتر
دراین مطالعه، نانوذرات و نانوکامپوزیت پلیمر اکسید روی برای تهیه فیلم بهمنظور بستهبندی مواد غذایی سنتز شدند و خواص ساختاری، فیزیکی و ضدمیکروبی آنها موردبررسی قرار گرفت. سنتز نانوذرات با روش سل-ژل انجام شد. آنالیز ساختاری توسط آزمون پراش پرتو ایکس تشکیل فاز نانواکسید روی را نشان داد. پس از سنتز نانوذرات با استفاده از تصویر میکروسکوپ الکترونی عبوری مورفولوژی نانوذرات بررسی شد که نشان داد نانوذرات بهشکل نسبتاً کروی و اندازه متوسط آنها بین 20 تا 25 نانومتر است. برای تهیه نانوفیلم، نانوذرات اکسید روی در سه سطح 1، 3 و 5 درصد به ماتریس پلیوینیل الکل که بهروش فرآوری محلول تهیه شد، اضافه گردید. نحوه پراکنش نانوذرات در بستر پلیمری و ویژگی سطحی نانوفیلم بهترتیب با استفاده از آزمون پراش پرتو ایکس و میکروسکوپ الکترونی روبشی موردبررسی قرار گرفت. نمای سطحی فیلم نشان داد که در همه سطوح غلظت نانواکسید روی در بستر پلیمری بهطور یکنواخت پخش شد . با استفاده از طیفسنجی مادون قرمز در طول موج حدود 1 cm- 558 پیوند Zn-O درهمه غلظتهای نانوذرات برقرار است. با افزایش غلظت نانوذرات از یک درصد به سه درصد مقاومت کششی فیلمها حدود 11 درصد افزایش یافت. همچنین افزایش غلظت نانوذرات از صفر درصد تا 5 درصد باعث کاهش رطوبت بهمیزان 20 درصد گردید. با افزودن نانوذرات اکسید روی به پلیوینیل الکل خاصیت ضدمیکروبی خوبی از خود نشان دادند، بهطوریکه با افزایش غلظت نانوذرات این ویژگی افزایش یافت.