فناوری مواد غذایی
پریسا دیانت؛ مهدی حاجی عبدالرسولی؛ مرتضی یوسف زادی
چکیده
در میان پلیمرهای زیستی مختلف مورد استفاده برای تهیه فیلم، پلیساکاریدها به دلیل فراوانی و غیر سمی بودن به عنوان اجزای اصلی فیلم بهشمار میآیند. مخلوط آگار با سایر پلیمرها مانند PVA، خواص مکانیکی و زیست تخریبپذیری کامپوزیتهای زیستی بهبود میبخشد. هدف اصلی این پژوهش ساخت بیوپلیمر به منظور کاربرد در صنایع بستهبندی با آگار استخراج ...
بیشتر
در میان پلیمرهای زیستی مختلف مورد استفاده برای تهیه فیلم، پلیساکاریدها به دلیل فراوانی و غیر سمی بودن به عنوان اجزای اصلی فیلم بهشمار میآیند. مخلوط آگار با سایر پلیمرها مانند PVA، خواص مکانیکی و زیست تخریبپذیری کامپوزیتهای زیستی بهبود میبخشد. هدف اصلی این پژوهش ساخت بیوپلیمر به منظور کاربرد در صنایع بستهبندی با آگار استخراج شده از ماکروجلبک Acanthophora در ترکیب با پلیمر صنعتی پلیونیلالکل و گلیسرول است. برای ساخت بیوپلیمر آگار، در ابتدا بهینهسازی استخراج پلیمر آگار از ماکروجلبک با روش سدیم هیدروکسید/ گرمادهی انجام ودر مرحله بعد سنجش ترکیبات محلول آگار استخراجی صورت گرفت. سپس برای ساخت کامپوزیت زیستی با روش قالبگیری از گلیسرول (30 درصد وزنی-وزنی) و پلیمر PVA (25 درصد وزنی-وزنی) استفاده شد. نتایج نشان داد که بازده استخراج برای روش پیشتیمار سدیم هیدروکسید/گرمادهی 15 درصد است. آزمون سنجش میزان کل ترکیبات فنلی محلول آگار استخراج شده نشان داد که میزان ترکیبات فنولی محلول آگار 004/0 ± 077/0 بر حسب میلیگرم اسید گالیک/ گرم آگار و میزان پروتئین محلول آگار استخراج شده، حاوی 019/0 ± 040/0 پروتئین بر حسب میلیگرم/میلیلیتر آگار است. نتایج آزمون کشش بیانگر این بود که افزودن گلیسرول به آگار باعث افزایش انعطافپذیری و افزودن پلیمر PVA باعث افزایش در میزان استحکام کششی و بهبود خواص فیزیکی نظیر افزایش درجه تورم، کاهش درصد حلالیت در آب فیلمهای زیستی برپایه آگار میشود. در نهایت نتایج، استفاده از این پوششها جهت بستهبندی میوه و سبزیجات در مناطق گرمسیری با افزایش طول عمر مفید آنها به مدت حداقل تا 5 روز در دمای 25 درجه سانتیگراد تایید میکند.
مهندسی مواد غذایی
سجاد جعفرزاده؛ محسن آزادبخت؛ فریال وارسته؛ محمد واحدی ترشیزی
چکیده
با توجه به اینکه خرمالو یک میوهی حساس به فشار بوده و نگهداری این میوه در انبارها به سختی انجام میشود، در این تحقیق سعی شده به بررسی پارامترهای موثر بر کاهش تغییرات خصوصیات فیزیکی آن پرداخته شود. این پارامترها نیروی بارگذاری در 2 سطح 150 و 250 نیوتن، سه نوع بستهبندی ظرف فومی با فیلم پلیاولفین، پلیاتیلن ترفتالات و جعبهی معمولی ...
بیشتر
با توجه به اینکه خرمالو یک میوهی حساس به فشار بوده و نگهداری این میوه در انبارها به سختی انجام میشود، در این تحقیق سعی شده به بررسی پارامترهای موثر بر کاهش تغییرات خصوصیات فیزیکی آن پرداخته شود. این پارامترها نیروی بارگذاری در 2 سطح 150 و 250 نیوتن، سه نوع بستهبندی ظرف فومی با فیلم پلیاولفین، پلیاتیلن ترفتالات و جعبهی معمولی و چهار نوع پوشش پلی آمین پوترسین با غلظتهای 1 و 2 میلیمولار، آب مقطر و بدون پوشش بود. خصوصیاتی مانند درصد تغییرات وزن، حجم و چگالی میوه خرمالو و همچنین سفتی این میوه در مرحلهی قبل و بعد از انبارداری بررسی شد. با توجه به نتایج بدست آمده برای سفتی میوهها، بیشترین مقدار سفتی در تیمار پوترسین با غلظت 1 میلیمولار و پوشش ظرف فومی با فیلم پلیاولفین با مقدار 5/6 نیوتن بدست آمد که تقریبا سه برابر سفتی میوههای بدون پوشش بود. کمترین میزان درصد کاهش وزن، حجم و چگالی نیز در همین نوع پوشش و بستهبندی بدست آمد که مقادیر آن به ترتیب 458/2، 82/1 و 833/0 % نسب به روز اول انبارداری میباشد. در مجموع استفاده از تیمار پلیآمین تاثیر مثبتی جهت تغییرات خصوصیات فیزیکی میوهی خرمالو را نشان داد و بهترین ظرف نوع بستهبندی که کمترین تغییرات را ایجاد کرد ظروف فومی با فیلم پلیاولفین بود.
مهندسی مواد غذایی
سجاد جعفرزاده؛ محسن آزادبخت؛ فریال وارسته؛ محمد واحدی ترشیزی
چکیده
امروزه، کیفیت میوهها و یا محصولات فراوری شده توسط مجموعهای از خصوصیات فیزیکی و شیمیایی تعریف میشود. در این تحقیق، با توجه به حساسیت میوه خرمالو به فشار، به بررسی پارامترهای موثر بر تغییرات رنگی میوه پرداخته شده است. بر روی نمونهها سه پوشش مختلف شامل پوترسین با غلظت 1 میلیمولار، پوترسین با غلظت 2 میلیمولار و آب مقطر بر روی ...
بیشتر
امروزه، کیفیت میوهها و یا محصولات فراوری شده توسط مجموعهای از خصوصیات فیزیکی و شیمیایی تعریف میشود. در این تحقیق، با توجه به حساسیت میوه خرمالو به فشار، به بررسی پارامترهای موثر بر تغییرات رنگی میوه پرداخته شده است. بر روی نمونهها سه پوشش مختلف شامل پوترسین با غلظت 1 میلیمولار، پوترسین با غلظت 2 میلیمولار و آب مقطر بر روی آنها قرار گرفت. سپس نمونهها تحت نیروی بارگذاری 150 و 250 نیوتن قرار گرفته و در ظروف فومی با فیلم پلیاولفین، پلیاتیلن ترفتالات و جعبه معمولی بستهبندی شدند. نمونهها به مدت 25 روز در سردخانه انبار شدند. پس از اتمام دوره انبارمانی، خواص کیفی نمونهها شامل مقادیر L*، a*، b*، شاخص قهوهای شدن، شاخص کروما، شاخص هیو و شاخص تغییرات رنگ کل اندازهگیری شد. با توجه به نتایج بهدست آمده برای مقدار L*، b*، شاخص کروما، شاخص هیو و تغییرات رنگ استفاده از پوشش 1 میلیمولار پلیآمین تاثیر معنیداری داشته است و سبب تغییرات کمتر نسبت به پوششهای دیگر شده است. بستهبندی ظرف فومی با فیلم پلیاولفین نیز بهتر بستهبندی بوده است. کمترین درصد کاهش برای مقادیر L*، a*، *b، شاخص کروما و شاخص Hue در پلیآمین 1 میلیمولار بهترتیب با مقادیر 26/8%، 43/26-، 35/12، 31/1% و 995/120% بهدست آمد. بیشترین مقدار در حالت بدون پوشش با مقادیر 49/18%، 32/73%، 84/19%، 95/15%، 36/152% بهدست آمد. در نهایت تیمار پوشش پلیآمین تاثیر مثبتی در جلوگیری از درصد کاهش پارامترهای رنگی نمونهها دارد. بهترین تیمار پوشش پلیآمین با غلظت 1 میلیمولار بود.
فناوری مواد غذایی
مریم السادات ناظمی؛ سارا انصاری
چکیده
بادام کوهی (Amygdalus scoparia L.) و بهویژه نوع برشته آن یکی از دانههای آجیلی حساس به اکسیداسیون است که استفاده از بستهبندی مناسب موجب حفاظت این دانه آجیلی از اکسیژن، افزایش زمان ماندگاری و کیفیت آن میگردد. در این تحقیق تأثیر درجه برشتهکردن (برشتگی روشن در 50 درجه سلسیوس/60 دقیقه، برشتگی متوسط در 100 درجه سلسیوس/45 دقیقه و برشتگی تیره در 200 ...
بیشتر
بادام کوهی (Amygdalus scoparia L.) و بهویژه نوع برشته آن یکی از دانههای آجیلی حساس به اکسیداسیون است که استفاده از بستهبندی مناسب موجب حفاظت این دانه آجیلی از اکسیژن، افزایش زمان ماندگاری و کیفیت آن میگردد. در این تحقیق تأثیر درجه برشتهکردن (برشتگی روشن در 50 درجه سلسیوس/60 دقیقه، برشتگی متوسط در 100 درجه سلسیوس/45 دقیقه و برشتگی تیره در 200 درجه سلسیوس/30 دقیقه) و همچنین وجود/عدموجود گاز ازت در دو نوع بستهبندی پلیاتیلن و OPP-CPP (پلیپروپیلن خطیشده/پلیپروپیلن) در طول دو ماه نگهداری در 37 درجه سلسیوس موردبررسی قرار گرفت. تأثیر تیمارهای مورداشاره بر فاکتورهای محتوای رطوبت و چربی، سفتی بافت، میزان اندیس پراکسید، تریان مزدوج، ترکیب اسید چرب و ویژگیهای حسی مغز بادام کوهی در قالب طرح کاملاً تصادفی فاکتوریل بررسی شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثرات مستقل شرایط برشتهکردن، بستهبندی و زمان نگهداری و برهمکنش شرایط برشتهکردن و زمان نگهداری بر پارامترهای مورداشاره در سطح 1% معنیدار بود. بهعلاوه برشتهکردن در دمای بالاتر موجب کاهش معنیداری میزان رطوبت و سفتی بافت و افزایش معنیدار میزان چربی، پروتئین، فیبر، اندیس پراکسید و K268 روغن گردید. هرچند افزایش پروتئین و K268 برای نمونههای برشتهشده در دماهای 100 و 50 و افزایش فیبر برای نمونههای برشتهشده در دماهای 100 و 200 معنیدار نبود. بررسی روند تغییرات اسیدهای چرب نیز نشان داد که با برشتهکردن در دمای بالاتر تنها میزان پالمتیک اسید بهطور معنیداری افزایش و میزان استئاریک اسید کاهش معنیداری یافت. همچنین با افزایش مدتزمان نگهداری میزان فیبر، چربی و پروتئین در ماه اول بهطور قابلملاحظهای افزایش و پس از آن بهسرعت کاهش یافت؛ این در حالی است که اندیس پراکسید و K268 در طول دو ماه نگهداری افزایش معنیداری و رطوبت و سفتی بافت کاهش معنیداری نشان داد. در هر دمای برشتهکردن بستهبندیهای حاوی گاز ازت اندیس پراکسید و K268 کمتری داشتند که در این رابطه و همچنین حفظ رطوبت، چربی، پروتئین، فیبر و بافت بادام کوهی برشتهشده بستههای OPP-CPP عملکرد بهتری داشتند. در انتهای دوره نگهداری نمونه برشتهشده در 200 درجه سلسیوس و بستهبندیشده با پلی اتیلن/اتمسفر معمولی با اندیس پراکسید (meq o2/kg oil) 6/24 و K268 92/1 ناپایدارترین و نمونه برشتهشده در 50 درجه سلسیوس و بستهبندیشده با OPP-CPP/ گاز ازت با اندس پراکسید (meq o2/kg oil) 3/5 و K268 57/1 پایدارترین نمونه در برابر اکسیداسیون بودند. بنابر نتایج آنالیز حسی نیز بیشترین امتیاز پذیرش کلی مربوط به نمونههای برشتهشده در دمای 100 درجه برای 45 دقیقه بود.
سمیه رستگار؛ اعظم شجاعی؛ بهجت تاج الدین
چکیده
گردوی ایرانی بهعنوان یک منبع طبیعی از ترکیبات زیست فعالی چون فنل و فلاونوئید، و دارا بودن مواد معدنی و اسیدهای چرب غیراشباع، نقش مهمی بر سلامت انسان دارد. اما بهدلیل داشتن مقادیر زیادی روغن و امکان اکسایش آن، خیلی ســریع در اثر عوامل مختلف فاسد شده و کیفیت خود را از دست میدهد. از این رو، طی پژوهشی، تاثیر دما (4 و 25 درجه سلسیوس) و ...
بیشتر
گردوی ایرانی بهعنوان یک منبع طبیعی از ترکیبات زیست فعالی چون فنل و فلاونوئید، و دارا بودن مواد معدنی و اسیدهای چرب غیراشباع، نقش مهمی بر سلامت انسان دارد. اما بهدلیل داشتن مقادیر زیادی روغن و امکان اکسایش آن، خیلی ســریع در اثر عوامل مختلف فاسد شده و کیفیت خود را از دست میدهد. از این رو، طی پژوهشی، تاثیر دما (4 و 25 درجه سلسیوس) و نوع بستهبندی (تحت خلا و حاوی هوا) بر تغییرات کمی و کیفی آن در مدت زمان شش ماه نگهداری ارزیابی گردید. میزان فنل، فلاونوئید، کربوهیدرات، پروتئین، درصدرطوبت، رنگ، خصوصیات حسی (ارگانولپتیکی) و عدد پراکسید در فاصله زمانی یک ماه اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد که مقدار کربوهیدارت و پروتئین مغز گردو طی نگهداری به تدریج کاهش یافت. خصوصیات حسی نیز طی نگهداری بهویژه اواخر دوره نگهداری در تمام شرایط اعمال شده به جز تیمار دمای 4 درجه و بستهبندی خلا، کاهش نشان دادند. نمونههای شاهد (دمای 25 درجه سلسیوس و بستهبندی حاوی هوا) طی آزمایش در تمام فاکتورها نسبت به نمونههای تیمار شده کیفیت کمتری را به نمایش گذاشتند. نمونههای نگهداری شده در دمای پایین و بستهبندی تحتخلا دارای شدت روشنایی بهتری (مقادیر بالاتر کروما، هیو، شاخص روشنایی (L ) و شاخص سفیدی (Wi)) بودند. تیمارهای مورد استفاده نقش موثری در جلوگیری از افزایش عدد پراکسید نشان دادند. عدد پراکسید در بستههای معمولی از 023/0 به 68/0 میلیاکیوالان بر کیلوگرم نمونه رسید درحالی که در بستههای تحت خلا از 023/0 به 37/0 میلی -اکیوالان بر کیلوگرم نمونه تغییر یافت. افزایش عدد پراکسید از 023/0 به 68/ 0 و از 023/0 به 25/0 میلیاکیوالان بر کیلوگرم نمونه بهترتیب در دمای معمولی و دمای یخچال مشاهده شد. پس از شش ماه نگهداری متوسط سطح پراکسید در تمام نمونهها کمتر از یک میلیاکی والان در کیلوگرم روغن بود. کاهش ترکیبات فنلی (30درصد) و فلاونوئیدی (35درصد) و افزایش اندیس پراکسید بهطور همزمان منجر به کاهش خصوصیات ظاهری و خواص ارگانولپتیکی در نمونههای شاهد شد.
صلاح فهیمی نیا؛ لطفعلی ناصری
چکیده
بهمنظور حفظ کیفیت میوهها و افزایش عمر ماندگاری آنها، تحقیقات وسیعی در زمینه روشهای بستهبندی بهویژه کاربرد نانومواد در بستهبندی صورت گرفته است. با در نظر گرفتن ماندگاری پایین میوه آلو، در این پژوهش به بررسی اثرات استفاده از چهار نوع ظروف نانوکامپوزیتی بر حفظ خواص کیفی و افزایش عمر ماندگاری میوه آلو رقم سانتارزا در مقایسه ...
بیشتر
بهمنظور حفظ کیفیت میوهها و افزایش عمر ماندگاری آنها، تحقیقات وسیعی در زمینه روشهای بستهبندی بهویژه کاربرد نانومواد در بستهبندی صورت گرفته است. با در نظر گرفتن ماندگاری پایین میوه آلو، در این پژوهش به بررسی اثرات استفاده از چهار نوع ظروف نانوکامپوزیتی بر حفظ خواص کیفی و افزایش عمر ماندگاری میوه آلو رقم سانتارزا در مقایسه با ظروف پلیاتیلنی معمولی، طی دو زمان انبارداری در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی پرداخته شد. بدین منظور ظروف حاوی میوههای آلو بهمدت 45 روز تحت شرایط دمایی 1±1 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی5 ±90 درصد نگهداری شدند. بعد از طی 22 و 45 روز بعد از انبارداری، شاخصهای کیفی مختلف میوه از قبیل فعالیت آنتیاکسیدان کل، میزان اسید آسکوربیک (ویتامین ث)، مواد جامد محلول کل، اسیدیته، اسیدیته قابل تیتر، سفتی بافت، درصد کاهش وزن میوه و میزان پوسیدگی میوه اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که کاربرد بستههای نانو در مقایسه با ظروف پلیاتیلنی معمولی، بهطور معنیداری )01/0 (P≤ موجب حفظ خواص کیفی میوه در طی دوره انبارداری شد و بهمیزان قابلتوجهی طول عمر پس از برداشت میوه آلو را افزایش داد، بهطوریکه بیشترین فعالیت آنتیاکسیدان، ویتامین ث، اسیدیته، اسیدیته قابلتیتر، سفتی بافت و کمترین درصد کاهش وزن میوه و میزان پوسیدگی در بستههای نانوکامپوزیتی مشاهده گردید. طبق این نتایج، استفاده از بستههای نانوذرات نقره در افزایش حفظ کیفیت آلو در طول دوره انبارداری مؤثرتر بودند.
سودابه عین افشار؛ پروین شرایعی؛ مژگان شورمیج؛ راضیه نیازمند
چکیده
گیاه زعفران از مهمترین اقلام صادرات غیرنفتی ایران است. نگهداری گل زعفران در شرایط نامناسب، موجب افزایش آلودگی میکروبی و کاهش کیفیت زعفران میگردد. این تحقیق با هدف افزایش زمان ماندگاری گل زعفران در بستهبندی تحت اتمسفر اصلاحشده و بهمنظور ایجاد زمینهای جدید در صادرات گل زعفران بهصورت شاخه بریده انجام شد. به این منظور، گلهای ...
بیشتر
گیاه زعفران از مهمترین اقلام صادرات غیرنفتی ایران است. نگهداری گل زعفران در شرایط نامناسب، موجب افزایش آلودگی میکروبی و کاهش کیفیت زعفران میگردد. این تحقیق با هدف افزایش زمان ماندگاری گل زعفران در بستهبندی تحت اتمسفر اصلاحشده و بهمنظور ایجاد زمینهای جدید در صادرات گل زعفران بهصورت شاخه بریده انجام شد. به این منظور، گلهای زعفران در بستههایی از جنس پلیاتیلن-پلیآمید با ترکیبهای گاز متشکل از دیاکسید کربن: اکسیژن: نیتروژن در سه ترکیب 30:5:65، 50:5:45 و 70:5:25 بستهبندی شدند. انواع بستهبندیشده و نمونههای شاهد (بدون بستهبندی با اتمسفر تغییریافته) در دمای 0 درجه سانتیگراد بهمدت 15 روز نگهداری شدند. هر سه روز یک بار غلظت گازهای اکسیژن و دیاکسید کربن درون بستهها، میزان راندمان استحصال زعفران، خواص فیزیکی (درصد افت وزنی و درصد پژمردگی گلها، طول و قطر کلاله)، خواص شیمیایی (درصد رطوبت، مقدار کروسین، سافرنال و پیکروکروسین کلالههای خشکشده) اندازهگیری شد. همچنین آزمونهای میکروبی وجود اشرشیا کلی و شمارش کپک و مخمر نیز انجام گردید. نتایج نشان داد بستهبندی گلها تحت اتمسفر تغییریافته بهمدت 15 روز خواص کیفی و فیزیکی گلها را حفظ نمود، درحالیکه خواص کیفی و فیزیکی نمونههای شاهد پس از 9 روز بهشدت کاهش پیدا کرد. گلهای بستهبندیشده با ترکیب گاز 50:5:45 در دمای صفر درجه سانتیگراد نتایج بهتری را از لحاظ راندمان استحصال زعفران، خواص فیزیکی و خواص شیمیایی نسبت به سایر تیمارها نشان دادند. وجود اشرشیا کلی در هیچیک از نمونهها مشاهده نشد. شمارش کپک و مخمر نیز نشان داد اکثر تیمارها با استاندارد ملی ایران (cfu/gr103) مطابقت داشت.