محمد نوشاد؛ محمدامین مهرنیا؛ نسیم دهقان
چکیده
در این پژوهش از امواج فراصوت جهت استحصال پکتین از ضایعات بادمجان (پوست و کلاهک) استفاده شد. برای این منظور اثر مدت زمان فراصوت (80-40 دقیقه) و نسبت حلال به ماده جامد ( 1:30- 1:10 میلیلیتر بر گرم) بر میزان راندمان استخراج و درجه استری شدن پکتین استحصال شده مورد بررسی قرار گرفت. از آزمون طیفسنجی تبدیل فوریه مادون قرمز FTIR و بررسی رفتار رئولوژیکی، ...
بیشتر
در این پژوهش از امواج فراصوت جهت استحصال پکتین از ضایعات بادمجان (پوست و کلاهک) استفاده شد. برای این منظور اثر مدت زمان فراصوت (80-40 دقیقه) و نسبت حلال به ماده جامد ( 1:30- 1:10 میلیلیتر بر گرم) بر میزان راندمان استخراج و درجه استری شدن پکتین استحصال شده مورد بررسی قرار گرفت. از آزمون طیفسنجی تبدیل فوریه مادون قرمز FTIR و بررسی رفتار رئولوژیکی، ویژگیهای عملکردی پکتین استحصال شده ارزیابی گردید. براساس نتایج به دست آمده، در نسبت حلال به ماده خشک (1:10 میلیلیتر بر میلیگرم) و مدت زمان 60 دقیقه بالاترین راندمان استحصال پکتین از پسماند بادمجان بهدست آمد. بالاترین درجه استری شدن، در نسبت حلال به ماده خشک (1:20 میلیلیتر بر میلیگرم) و مدت زمان 60 دقیقه (1/0% ± 18/84) حاصل شد. همچنین، درجه استری شدن پکتینهای بهدست آمده بین 02/0 ±69/67 تا 1/0 ±18/84 درصد متغیر بود که نشان از کیفیت بالای پکتین استخراج شده است. نمودار FTIR، تمام پیوندها و پیکهای مشخصه پکتین را نشان داد هم چنین پیکهای موجود در نمودار FTIR، حاکی از وفور گروههای متوکسی در پکتینهای استحصالی بود. محلولهای پکتینی استحصال شده در این پژوهش، رفتار شلشونده با درجه برش از خود نشان داد.
مهدی زاهدی؛ زهره حمیدی؛ حسن احمدی گاولیقی
چکیده
پکتین هتروپلیساکارید ساختاری دیواره سلولی گیاهان است و پس از استخراج بهعنوان عامل ژلهکننده در محصولات غذایی استفاده میشود. این پژوهش با هدف بهینهسازی و ارزیابی کمی و کیفی استخراج پکتین از تفاله گوجهفرنگی بهعنوان یکی از عمدهترین ضایعات صنایع تبدیلی کشور انجام گرفت. همچنین از امواج فراصوت بهعنوان روشی نوین و کارآمد ...
بیشتر
پکتین هتروپلیساکارید ساختاری دیواره سلولی گیاهان است و پس از استخراج بهعنوان عامل ژلهکننده در محصولات غذایی استفاده میشود. این پژوهش با هدف بهینهسازی و ارزیابی کمی و کیفی استخراج پکتین از تفاله گوجهفرنگی بهعنوان یکی از عمدهترین ضایعات صنایع تبدیلی کشور انجام گرفت. همچنین از امواج فراصوت بهعنوان روشی نوین و کارآمد جهت استخراج پکتین استفاده شد. راندمان استخراج و درصد گالاکتورونیک اسید پکتین در دامنه pH (5/2-5/1)، دمای (C°90-60)، زمان استخراج (30-6 دقیقه) و چگالی توان فراصوت (W/ml3/0-15/0) با روش سطح پاسخ (RSM) بهینهسازی شد. همچنین درجه استری، ویسکوزیته ذاتی و خصوصیات امولسیفایری پکتین تفاله گوجهفرنگی در شرایط بهینه تعیین گردید. با توجه به نتایج حاصل، بیشترین راندمان (5/10%) و درجه خلوص پکتین (65%) در شرایط pH برابر 2، دمای C°86، زمان 30 دقیقه و چگالی توان فراصوت W/ml 3/0 بهدست آمد. تحت شرایط بهینه استخراج، پکتین با درجه استری و ویسکوزیته ذاتی بهترتیب 76% و dl/g 6/2 حاصل گردید. خصوصیات امولسیفایری پکتین استخراج شده در نقطه بهینه در سه سطح غلظت پکتین 25/0، 5/0 و 1% مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین فعالیت امولسیفایری (5/87%) در غلظت 1 درصد حاصل شد. با نگهداری امولسیون در دو دمای C°4 وC°23، میزان پایداری امولسیون قابل توجهی(99 %) در غلظت 25/0% در دوره زمانی سی روزه بهدست آمد. نتایج نشان داد، تفاله گوجهفرنگی میتواند بهعنوان منبع ارزان قیمتی از پکتین مورد استفاده قرار گیرد.
حامد صابریان؛ زهره حمیدی؛ حسن احمدی گاولیقی؛ محسن برزگر
چکیده
ابتدا تاثیر غلظت آنزیم، نسبت ماده جامد به حلال و زمان بر بازده پکتین استخراجی از ضایعات پرتقال با استفاده از دو نوع آنزیم سلولاز Celluclast و Rohament مورد بررسی قرار گرفت. سپس بازده، درجه استری، میزان گالاکتورونیک اسید، ویژگیهای امولسیفایری و رفتار گرانروی پکتینهای استخراجی در بهترین شرایط استخراج توسط انزیمها با بهترین شرایط استخراج ...
بیشتر
ابتدا تاثیر غلظت آنزیم، نسبت ماده جامد به حلال و زمان بر بازده پکتین استخراجی از ضایعات پرتقال با استفاده از دو نوع آنزیم سلولاز Celluclast و Rohament مورد بررسی قرار گرفت. سپس بازده، درجه استری، میزان گالاکتورونیک اسید، ویژگیهای امولسیفایری و رفتار گرانروی پکتینهای استخراجی در بهترین شرایط استخراج توسط انزیمها با بهترین شرایط استخراج توسط روش نوین اهمی (مقاومتی) و روش متداول اسیدی مقایسه شد. نتایج حاکی از آن بود که بیشترین بازده پکتین با استفاده از آنزیم Celluclast و Rohament بهترتیب در غلظتهای آنزیم 15 و 5/17 درصد، نسبت ماده جامد به حلال 1:20 و 1:40 و زمان 3 ساعت حاصل شد که برابر با 92/5 و 7/10 درصد بود. بیشترین بازده پکتین در روش نوین گرمایش اهمی در شیب ولتاژ 15 ولت بر سانتیمتر، دمای 90 درجه و زمان 30 دقیقه بدست آمد (33/14%) که بیشتر از روش متداول (53/13%) نیز بود. فعالیت امولسیفایری پکتینهای استخراجی با دو روش گرمایش اهمی و متداول بهترتیب 47/65 و 18/67% بود اما پکتین استخراجی به روش آنزیمی فاقد فعالیت امولسیفایری بود. گرانروی پکتینهای استخراجی با روشهای اهمی و متداول در غلظت 2% نیز نسبت به نوع آنزیمی بسیار بالاتر بود. بنابراین پکتین استخراجی با روش اهمی و همچنین متداول بیشترین بازده، ویژگی امولسیفایری و گرانروی را داشت.