فریده طباطبایی یزدی؛ محبت محبی؛ سید علی مرتضوی؛ آرش قیطران پور؛ بهروز علیزاده بهبهانی
چکیده
در این تحقیق تأثیر دو عامل مدت زمان پختن گندم (صفر، یک و سه و نیم ساعت) و همچنین دمای خشک کردن (70، 80 و 90 درجه سانتیگراد) بر روند خشکشدن ترخینه در خشککن هوای داغ موردبررسی قرار گرفته است. نمونههای ترخینه بهشکل قرصهایی با ضخامت 11 میلیمتر و قطر 8 سانتیمتر بودند و تا رطوبت 64/0 (بر پایه ماده خشک) خشک شدند. نتایج نشان داد که با پختن ...
بیشتر
در این تحقیق تأثیر دو عامل مدت زمان پختن گندم (صفر، یک و سه و نیم ساعت) و همچنین دمای خشک کردن (70، 80 و 90 درجه سانتیگراد) بر روند خشکشدن ترخینه در خشککن هوای داغ موردبررسی قرار گرفته است. نمونههای ترخینه بهشکل قرصهایی با ضخامت 11 میلیمتر و قطر 8 سانتیمتر بودند و تا رطوبت 64/0 (بر پایه ماده خشک) خشک شدند. نتایج نشان داد که با پختن گندم، جذب آب خمیر ترخینه و سرعت خشکشدن آن افزایش مییابد. افزایش دمای خشککن نیز سبب بالا رفتن سرعت خشک کردن شده است. تأثیر دمای خشککن بر افزایش سرعت خشکشدن در نمونههای خام بیشتر از نمونههای پخته بود. همچنین سرعت خشکشدن نمونههای پختهشده بهصورت نزولی بوده و فاقد مرحلهی خشکشدن با سرعت ثابت هستند. پختن گندم باعث میشود که نمونهها در هنگام خشکشدن دچار ترکخوردگی شوند، اما در نمونههای خام ابتدا سرعت خشکشدن نزولی است و بعد ثابت میشود. ضریب نفوذ مؤثر ترخینه بین 10-10×611/1 و 10-10×822/7 مترمربع بر ثانیه گزارش شد. میزان انرژی فعالسازی نمونهها نیز بین 941/17 و 928/37 کیلوژول بر مول بود.