شیمی مواد غذایی
آتنا مدیری دوم؛ اکرم آریان فر؛ سارا ناجی طبسی؛ وحید حکیم زاده
چکیده
سس مایونز، امولسیون روغن در آب است و با توجه به دارا بودن مقادیر بالای چربی موجب بروز بیماریهای قلبی- عروقی در مصرفکنندگان میگردد. باتوجه به تمایل زیاد به مصرف محصولات کمچرب و همچنین استفاده گسترده از این محصول، تولید سس مایونز کمچرب حائز اهمیت است. هدف از انجام این پژوهش تولید سس مایونز با چربی کاهشیافته با استفاده از نانوامولسیون ...
بیشتر
سس مایونز، امولسیون روغن در آب است و با توجه به دارا بودن مقادیر بالای چربی موجب بروز بیماریهای قلبی- عروقی در مصرفکنندگان میگردد. باتوجه به تمایل زیاد به مصرف محصولات کمچرب و همچنین استفاده گسترده از این محصول، تولید سس مایونز کمچرب حائز اهمیت است. هدف از انجام این پژوهش تولید سس مایونز با چربی کاهشیافته با استفاده از نانوامولسیون پایدارشده با پیکرینگهای کمپلکس کازئین و صمغ قدومهشیرازی است. سس مایونز با روغن کاهش یافته 30، 40 و 50 درصد روغن با جایگزینی امولسیون پیکرینگ به ترتیب در سطح 42، 32 و 22 درصد تولید و با نمونه شاهد مقایسه شد. پایداری سانتریفیوژی و زمانی، ویژگیهای بافتی، خصوصیات رنگی، مورفولوژی، خصوصیات ارگونولپتیکی نمونههای سس مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد با افزایش درصد جایگزینی نانوامولسیون حاوی ذرات پیکرینگ و کاهش درصد چربی، میزان پایداری امولسیون سس کاهش یافت. اگرچه در سطح جایگزینی 30 درصد نانوامولسیون این کاهش پایداری معنادار نبود(P<0.05). در آزمون پایداری زمانی سس مایونز کم چرب با افزایش درصد جایگزینی نانو امولسیون، پس از 90 روز تفاوت معنیداری بین نمونه شاهد و سس مایونز با روغن کاهشیافته 30 و 40 درصد تفاوت معنیداری مشاهده نشد. با جایگزینی نانوامولسیون و کاهش میزان چربی در ساختار سس میزان سفتی بافت کاهش و فنریت افزایش یافت. آزمون حسی نمونهها نشان داد، نمونه شاهد بیشترین پذیرش کلی را داراست ولی تفاوت معنی داری بین نمونههای سس مایونز با چربی کاهشیافته با شاهد وجود نداشت.
شیمی مواد غذایی
مژگان اکبری؛ رضا فرهوش؛ مرضیه معین فرد
چکیده
در پژوهش حاضر، تجزیهوتحلیل سینتیکی رفتار آنتیاکسیدانی اسیدگالیک، متیلگالات و TBHQ در تریآسیلگلیسرولهای روغنزیتون و آفتابگردان انجام شد. فرایند اکسایش روغنها در رژیم سینتیکی (غلظت بالای اکسیژن) در دمای ٨٠ درجه سانتیگراد و در یک سطح غلظتی (2/1 میکرو مول) در محیط تاریک صورت گرفت. پارامترهای سینتیکی مختلف شامل فاکتور پایدارسازی ...
بیشتر
در پژوهش حاضر، تجزیهوتحلیل سینتیکی رفتار آنتیاکسیدانی اسیدگالیک، متیلگالات و TBHQ در تریآسیلگلیسرولهای روغنزیتون و آفتابگردان انجام شد. فرایند اکسایش روغنها در رژیم سینتیکی (غلظت بالای اکسیژن) در دمای ٨٠ درجه سانتیگراد و در یک سطح غلظتی (2/1 میکرو مول) در محیط تاریک صورت گرفت. پارامترهای سینتیکی مختلف شامل فاکتور پایدارسازی (F) که نمایانگر میزان کارآمدی، نسبت سرعت اکسایش (ORR) که نمایانگر قدرت، فعالیت آنتیاکسیدانی (A) که ترکیب فاکتور پایداری و قدرت موردبررسی قرار گرفت. پایداری اکسایشی تریآسیلگلیسرولها بهصورت معنیداری (با ٥٠/٠<P) در حضور آنتیاکسیدانهای افزودهشده در سطح غلظتی و دمایی، نسبت به نمونه کنترل بهبود یافت. در دمای 80 و هر دو نوع تریآسیلگلیسرید مورداستفاده، قدرت آنتیاکسیدانی TBHQ بهطور معنیداری از اسیدگالیک و متیلگالات بیشتر بود. در روغن آفتابگردان، متیلگالات قدرت آنتیاکسیدانی بیشتری نسبت به اسیدگالیک نشان داد و نتایج بهدستآمده با خاصیت حملی بالاتر اسیدگالیک مطابقت نداشت، درحالیکه در روغنزیتون، اسیدگالیک قدرت آنتیاکسیدانی بیشتر نشان داد. زمان لازم برای رسیدن به حد بحرانی عدد کربونیل، برای هر دو نوع تریآسیلگلیسرول و تمام تیمارها بهصورت معنیدار (با ٥٠/٠<P) نسبت به تیمار کنترل، در دمای 80 درجه سانتیگراد، بهبود نشان داد و بین دو تیمار اسیدگالیک و متیلگالات، متیلگالات مؤثرتر بود.
شیمی مواد غذایی
زینب نوشی منجیلی؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ وحید عرفانی مقدم؛ محمد قربانی؛ هدی شهیری طبرستانی
چکیده
دانه کدو دارای محتوای پروتئین بالایی (40-30 درصد برحسب ماده خشک) است. بخش اعظم دانهها به شکل آجیل مورد استفاده قرار میگیرند و بخشی از آن نیز جزو ضایعات کشاورزی محسوب میشوند. هیدرولیز شدههای حاصل از پروتئین دانه کدو دارای خواص زیستفعالی، بویژه فعالیت آنتیاکسیدانی می-باشند. در این پژوهش محلول محتوی ایزوله پروتئین دانه کدو در ...
بیشتر
دانه کدو دارای محتوای پروتئین بالایی (40-30 درصد برحسب ماده خشک) است. بخش اعظم دانهها به شکل آجیل مورد استفاده قرار میگیرند و بخشی از آن نیز جزو ضایعات کشاورزی محسوب میشوند. هیدرولیز شدههای حاصل از پروتئین دانه کدو دارای خواص زیستفعالی، بویژه فعالیت آنتیاکسیدانی می-باشند. در این پژوهش محلول محتوی ایزوله پروتئین دانه کدو در معرض پیشتیمار مایکروویو با توان 900-450 وات به مدت 90-30 ثانیه قرار گرفت و بهعنوان محلول سوبسترا در آزمایشات هیدرولیز آنزیمی استفاده شد. هیدرولیز آنزیمی توسط آلکالاز، با غلظت 5/2-5/0 درصد وزنی نسبت به سوبسترای پروتئینی، در بازه زمانی 20 تا 190 دقیقه، در دما و pH اپتیمم آلکالاز، بهمنظور تولید هیدرولیز شدههایی با پتانسیل آنتیاکسیدانی انجام گرفت. قدرت آنتیاکسیدانی با استفاده از روشهای مهار رادیکال آزاد DPPH، قدرت آنتیاکسیدانی کل و فعالیت شلاته کنندگی آهن اندازهگیری شد. نتایج نشان داد، بیشینه فعالیت آنتی-اکسیدانی در شرایط بدون پیشتیمار، طی زمان 165 دقیقه و نسبت E/S 2/2 درصد با قابلیت مهار رادیکال آزاد DPPH (5/40 درصد)، قدرت آنتی اکسیدانی کل (79/0) و شلاته کنندگی آهن (2/96 درصد) بدست آمد. درحالیکه با اعمال پیشتیمار مایکروویو، بیشینه فعالیت آنتیاکسیدانی در زمانی کوتاهتر و غلظت آنزیم کمتر (105 دقیقه و نسبت 5/1 درصد E/S)، با قابلیت مهار رادیکال آزاد DPPH (52 درصد)، قدرت آنتی اکسیدانی کل (711/0) و شلاته کنندگی آهن (93 درصد) بدست آمد. بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که استفاده از پیشتیمار مایکروویو در هیدرولیز آنزیمی، علاوه بر دستیابی به هیدرولیز شدههایی با قابلیت آنتیاکسیدانی مناسب، موجب صرفهجویی در زمان و غلظت آنزیم مورد استفاده در طی هیدرولیز نیز می-شود.
شیمی مواد غذایی
حسن رضادوست؛ مریم منظری توکلی؛ صمد نژادابراهیمی؛ محمدرضا وظیفه شناس؛ محمدحسین میرجلیلی
چکیده
امروزه، استفاده از افزودنیهای طبیعی بهعنوان جایگزینی برای افزودنیهای سنتزی در صنایع غذایی افزایش یافته است. در این مطالعه به بررسی پتانسیل عصاره پوست انار بهعنوان یک افزودنی طبیعی غذایی پرداخته شد. پوست انار (Punica granatum L.) محصول جانبی میوه انار است که خواص تغذیهای، عملکردی و ضد عفونی کنندهای آن در ژنوتیپهای مختلف متفاوت ...
بیشتر
امروزه، استفاده از افزودنیهای طبیعی بهعنوان جایگزینی برای افزودنیهای سنتزی در صنایع غذایی افزایش یافته است. در این مطالعه به بررسی پتانسیل عصاره پوست انار بهعنوان یک افزودنی طبیعی غذایی پرداخته شد. پوست انار (Punica granatum L.) محصول جانبی میوه انار است که خواص تغذیهای، عملکردی و ضد عفونی کنندهای آن در ژنوتیپهای مختلف متفاوت است. فعالیت مهار رادیکال آزاد (DPPH)، محتوای فنل و فلاونوئید کل در پوست سی ژنوتیپ انار ایرانی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین بهمنظور یافتن تنوع در خصوصیات فیتوشیمیایی پوست ژنوتیپهای انار از دستگاه HPLC-DAD-MS استفاده و تعداد نه ترکیب فنلی شناسایی و تعیین مقدار شدند. ترکیبات اصلی پوست انار شامل پونیکالاژین β (7/48-48/20 میکروگرم بر میلیگرم)، پونیکالاژین α (1/30-9/13 میکروگرم بر میلیگرم) و الاژیک اسید (4/13-6/1 میکروگرم بر میلیگرم) میباشند. ژنوتیپ IPP23 (کابدار شیرین بهشهر) بیشترین مقدار ترکیبات فنلی در بین سایر ژنوتیپها را دارد. میزان ترکیبات فنلی کل (1/181- 4/66 میلیگرم گالیک اسید به ازای یک گرم پودر خشک گیاه)، ترکیبات فلاونوئیدی کل (1/144- 5/38 میلیگرم روتین به ازای یک گرم پودر خشک گیاه) و خاصیت آنتیاکسیدانی عصارههای مختلف 9/13-8/3 (میکروگرم در میلیلیتر) تعیین شدند. نتایج نشان میدهد که خاصیت آنتیاکسیدانی عصارههای پوست انار بهطور قابل توجهی بالاتر از استاندارد گالیک اسید است. در نهایت در بین ژنوتیپهای مورد بررسی، ژنوتیپ IPP23 بهعنوان منبع مهم افزودنیهای طبیعی تعیین شد.
شیمی مواد غذایی
فاطمه قنادی اصل؛ زهرا جاه دوست
چکیده
در سالهای اخیر استفاده از برهموم در محصولات غذایی بهدلیل نقش عملکردی آن مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه بهمنظور بررسی اثر غلظتهای مختلف عصاره برهموم بر میزان پلیفنل کل و فعالیت آنتیاکسیدانی شیر خام انجام شد. برای این منظور عصاره آبی برهموم خشک تهیه و تا زمان آزمایش در قوطیهای تیره رنگ در دمای 4 درجه سانتیگراد ...
بیشتر
در سالهای اخیر استفاده از برهموم در محصولات غذایی بهدلیل نقش عملکردی آن مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه بهمنظور بررسی اثر غلظتهای مختلف عصاره برهموم بر میزان پلیفنل کل و فعالیت آنتیاکسیدانی شیر خام انجام شد. برای این منظور عصاره آبی برهموم خشک تهیه و تا زمان آزمایش در قوطیهای تیره رنگ در دمای 4 درجه سانتیگراد نگهداری شد. عصاره برهموم در غلظتهای 0، 7/4، 1/9، 6/16 و 5/28 درصد به شیر خام اضافه شد. محتوای فنلی کل با استفاده از روش رنگسنجی فولین سیوکالتیو اندازهگیری شد. براساس یافتهها، میزان پلیفنل کل با افزایش غلظت عصاره برهموم در شیر تیمار شده در ساعت صفر افزایش یافت. بر این اساس، کمترین و بیشترین مقدار پلیفنل کل بهترتیب مربوط به شیر شاهد و شیر حاوی 5/28 درصد عصاره برهموم بود. در طول 24 ساعت، روند کاهشی در پلیفنل کل در نمونه شاهد و شیر خام حاوی 7/4 درصد عصاره برهموم مشاهده شد. در حالیکه میزان پلیفنل کل در شیر خام حاوی 1/9 و 6/16 درصد عصاره برهموم افزایش یافت، روند تغییرات شیر خام حاوی 5/28 درصد عصاره معنیدار نبود. افزودن عصاره برهموم باعث افزایش فعالیت آنتیاکسیدانی و محتوای فنلی کل شیر خام شد. با توجه به نتایج، توصیه میشود مطالعات بیشتری برای روشن شدن عملکرد محتوای پلیفنل کل برهموم و برهمکنش آن با پروتئینهای شیر انجام شود.
شیمی مواد غذایی
زینب قاسمی ارشد؛ عبداله احتشام نیا؛ عیسی حزباوی؛ حسن مومیوند؛ مرتضی سلیمانی اقدم
چکیده
بالا رفتن سطح آگاهی مردم نسبت به اثرات منفی نگهدارندههای شیمیایی، منجر به انجام تحقیقات بیشتر در زمینه پوششهایطبیعی،زیستتخریبپذیر با خاصیت ضدمیکروبی شده است. این پژوهش، بهصورت آزمایش فاکتوریل، در قالب طرح کامل تصادفی با چهار تکرار در گلخانه آموزشی تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان انجام شد. فاکتور اول، ...
بیشتر
بالا رفتن سطح آگاهی مردم نسبت به اثرات منفی نگهدارندههای شیمیایی، منجر به انجام تحقیقات بیشتر در زمینه پوششهایطبیعی،زیستتخریبپذیر با خاصیت ضدمیکروبی شده است. این پژوهش، بهصورت آزمایش فاکتوریل، در قالب طرح کامل تصادفی با چهار تکرار در گلخانه آموزشی تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان انجام شد. فاکتور اول، نوع مواد با غلظتهای مختلف در پنج سطح شامل صفر (شاهد)، کارواکرول ۳/۰ درصد، کارواکرول ۶/۰ درصد، ترکیب کیتوزان ۵/۱ درصد با کارواکرول ۳/۰ درصد و ترکیب کیتوزان ۵/۱ درصد با کارواکرول ۶/۰ درصد و فاکتور دوم زمان انبارمانی در چهار سطح شامل صفر، ۱۰، ۲۰، ۳۰ روز پس از انبارمانی بود. میوههای برداشت شده در دمای 5/0±4 درجه سانتیگراد، با رطوبت نسبی ۵±۹۰ درصد نگهداری شدند. نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد که تاثیر نوع تیمار و مدت زمان انبارمانی بر تمام صفات مورد بررسی بهجز سفتی بافت میوه در سطح احتمال یک درصد معنیدار بود. میوههای تیمار شده با ترکیب کیتوزان و کارواکرول ۶/۰ درصد سفتی بافت، ویتامینث، مواد فنولی و مقدار مواد جامد محلول بیشتر و ماندگاری بهتری نسبت به شاهد داشتند. بهطوریکه بالاترین میزان محتوای فنل کل (۴۹/۲ میلیگرم اسیدگالیک در ۱۰۰ گرم وزن تر) و سفتی بافت (۸۰/۳ کیلوگرم نیرو) مربوط به تیمار ترکیبی کیتوزان با کارواکرول ۶/۰ درصد بود. نتایج این مطالعه نشان داد کاربرد قبل از برداشت کیتوزان و کارواکرول ۶/۰ درصد میتواند بهعنوان یک راهبرد ایمن و کم هزینه جهت افزایش عمر پس از برداشت توتفرنگی رقم ’پاروس‘ قابل توصیه باشد.
شیمی مواد غذایی
آیسان ایزانلو؛ علیرضا صادقی ماهونک
چکیده
پپتیدهای زیستفعال در واقع بخشهای پروتئینی خاصی هستند که علاوه بر ارزش غذایی، تأثیرات مثبتی برعملکرد بدن دارند. فراصوت، بهعنوان یک فناوری سبز، و ارزان، بهطور گستردهای برای استخراج پروتئین و ترکیبات آنتیاکسیدانی استفاده میشود. تیمار با فراصوت باعث تغییر ساختار سه بعدی پروتئینها میشود. در نتیجه، ترکیبی از پیشتیمار ...
بیشتر
پپتیدهای زیستفعال در واقع بخشهای پروتئینی خاصی هستند که علاوه بر ارزش غذایی، تأثیرات مثبتی برعملکرد بدن دارند. فراصوت، بهعنوان یک فناوری سبز، و ارزان، بهطور گستردهای برای استخراج پروتئین و ترکیبات آنتیاکسیدانی استفاده میشود. تیمار با فراصوت باعث تغییر ساختار سه بعدی پروتئینها میشود. در نتیجه، ترکیبی از پیشتیمار با فراصوت و هیدرولیز آنزیمی میتواند راهی امیدوارکننده برای اصلاح عملکرد پروتئینها باشد. هدف از این پژوهش بررسی اثر زمان هیدرولیز و همچنین تأثیر پیشتیمار فراصوت بر هیدرولیز آنزیمی پروتئین قارچ دکمهای بهوسیله آنزیم پپسین جهت تولید پپتیدهای آنتیاکسیدان میباشد. جهت انجام پژوهش ابتدا قارچ به پودر تبدیل و سپس عمل هیدرولیز در زمانهای30-210 دقیقه با نسبت به آنزیم به سوبسترا 1% (وزنی/وزنی نسبت به وزن سوبسترای پروتئینی) و در دمای 40درجهسانتیگراد در چهار وضعیت بدون و با پیشتیمار فراصوت با توان 40، 70 و 100% صورت گرفت. افزایش توان تیمار فراصوت باعث افزایش قابلیت مهار رادیکالآزاد DPPH، فعالیت شلاته کنندگی یون آهن، ظرفیت آنتیاکسیدانیکل و قدرت احیاکنندگی یون آهن در زمانهای هیدرولیز کوتاهتر گردید. نتایج نشان داد، نمونههای پیشتیمار شده با فراصوت با توان 100% نسبت به نمونههای بدون پیشتیمار و پیشتیمار شده با توان40 و 70% بالاترین خاصیت آنتیاکسیدانی را دارا میباشند. بنابراین استفاده از پیشتیمار فراصوت با توان بالا موجب کوتاه نمودن زمان هیدرولیز جهت دستیابی به پپتیدهای با قابلیت آنتیاکسیدانی بالاتر و افزایش کارآیی هیدرولیز آنزیمی میگردد. براساس نتایج تیمار فراصوت با توان100% و طی زمان هیدرولیز 60 دقیقه موجب دستیابی محصولی با قابلیت آنتیاکسیدانی بالا میگردد و بهعنوان تیمارمناسب انتخاب گردید.
شیمی مواد غذایی
نگار سلیمانپور تمام؛ اکرم آریان فر؛ وحید حکیم زاده؛ بهاره عمادزاده
چکیده
ژلاتین یک پلیمر طبیعی است که بهطور گسترده در تولید نانو ذرات و در صنایع غذایی، دارویی و پزشکی به دلیل ویژگیهای منحصر به فرد در ایجاد ژل، کپسول، قوامدهندگی، پایدارکنندگی و امولسیفایری مورداستفاده قرار میگیرد. در این مطالعه، از ژلاتین تیپ B (گاوی) با بلوم 260-240 و روش ضد حلال دو مرحلهای استفاده شد و در ادامه برای تشکیل نانو ذرات ...
بیشتر
ژلاتین یک پلیمر طبیعی است که بهطور گسترده در تولید نانو ذرات و در صنایع غذایی، دارویی و پزشکی به دلیل ویژگیهای منحصر به فرد در ایجاد ژل، کپسول، قوامدهندگی، پایدارکنندگی و امولسیفایری مورداستفاده قرار میگیرد. در این مطالعه، از ژلاتین تیپ B (گاوی) با بلوم 260-240 و روش ضد حلال دو مرحلهای استفاده شد و در ادامه برای تشکیل نانو ذرات استون بهصورت قطرهای و در حین هم زدن اضافه گردید تا محلول شروع به تغییر رنگ و درنهایت به رنگ سفید درآید که نشاندهنده تشکیل شدن نانو ذرات است. در انتها محلول گلوتارآلدهید جهت اتصالات عرضی اضافه و سانتریفوژ شد. همچنین غلظت بهینه ژلاتین، مقدار بهینه از استون مصرفی، و همچنین دما و سرعت مطلوب هم زدن برای تولید نانو ذرات، مشخص گردید. یافتههای این پژوهش نشان داد که شرایط بهینه برای تولید ذراتی با میانگین اندازه 6/88 نانومتر در دمای 40 درجه سانتیگراد، حجم مصرفی استون 15 میلیلیتر، غلظت 200 میلیگرم بر میلیلیتر و سرعت هم زدن rpm 1000 است. در ادامه نتایج حاصل از آزمونهای طیفسنجی مادون قرمز، پراش اشعه ایکس، پتانسیل زتا، آنالیز وزنسنجی حرارتی و بررسی مورفولوژی میکروسکوپهای الکترونی نشان داد نانو ذرات ژلاتین ساختهشده تحت این شرایط به شکل کروی با سطحی صاف بوده که از شبکه پلیمری منسجم و اسکلت مقاومی نسبت به حرارت برخوردار هستند.
شیمی مواد غذایی
سمیه خیراتی رونیزی؛ فاطمه اکرمی مهاجری؛ حمدالله مشتاقی بروجنی؛ سارا جام بر سنگ؛ حسین کیانی؛ الهام خلیلی صدرآباد
چکیده
در سالهای اخیر استفاده از روغن کنجد به دلیل خاصیت آنتیاکسیدانی بالا و خواص تغذیهای مورد توجه قرار گرفته است. باتوجه به استفاده از روغن استحصالی از دانه کنجد به دو صورت روغن ارده و روغن کنجد، در مطالعه حاضر مقادیر عناصر معدنی در دانه کنجد و روغن استحصالی از آن (روغن ارده و کنجد تصفیه) مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تعیین مواد معدنی، ...
بیشتر
در سالهای اخیر استفاده از روغن کنجد به دلیل خاصیت آنتیاکسیدانی بالا و خواص تغذیهای مورد توجه قرار گرفته است. باتوجه به استفاده از روغن استحصالی از دانه کنجد به دو صورت روغن ارده و روغن کنجد، در مطالعه حاضر مقادیر عناصر معدنی در دانه کنجد و روغن استحصالی از آن (روغن ارده و کنجد تصفیه) مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تعیین مواد معدنی، نمونه روغن ارده و روغن کنجد تصفیه از یک نوع دانه کنجد وارداتی تهیه شد. نمونهها با استفاده از هضم به روش مایکروویو در حضور 5 میلیلیتر اسید نیتریک غلیظ و 2 میلیلیتر آباکسیژنه هضم شد. نمونههای هضم شده از فیلتر سر سرنگی 45/0 میکرومتری عبور داده شد. سپس غلظت فسفر، پتاسیم، آهن، نیکل، کبالت، منگنز، کلسیم و منیزیم در دانه کنجد، روغن ارده و روغن کنجد تصفیه شده هضم شده با استفاده از دستگاه ICP-OES (طیفسنج پلاسمای جفت القایی) مورد بررسی قرار گرفت. در مطالعه حاضر میزان حد تشخیص برای عناصر مورد بررسی شامل منیزیم: 00066/0، منگنز: 000134/0، فسفر: 384/0 ، آهن: 000797/0، پتاسیم: 00394/0، کلسیم 005/0 میلیگرم بر کیلوگرم، نیکل: 4 و کبالت: 594/0 میکروگرم بر کیلوگرم بود. براساس نتایج بدست آمده بالاترین مقادیر عناصر معدنی در دانه کنجد اندازهگیری شد. نتایج نشان داد روغنکشی از دانه کنجد منجر به کاهش عناصر معدنی در روغن استحصالی شده است. مقادیر مواد معدنی در دانه کنجد به صورت فسفر> کلسیم> پتاسیم> منیزیم> آهن> منگنز> کبالت> نیکل تخمین زده شد. دیده شد که به استثنای پتاسیم و کلسیم، میزان تمامی عناصر معدنی در روغن ارده بالاتر از روغن کنجد تصفیه شده تخمین زده شد. همچنین مقادیر آهن و نیکل در تمامی نمونههای مورد بررسی بالاتر از حد مجاز تخمین شده شد. از آنجایی که بیشتر کنجدهای ایران وارداتی است، به منظور حفظ سلامت مصرفکنندگان نظارت بر میزان مواد معدنی ضروری است.
شیمی مواد غذایی
زینب سلطان تویه؛ شیوا دهقان آبکنار؛ نازنین خاکی پور
چکیده
فلزات سمی محیط زیست را آلوده کرده و از طریق زنجیرههای غذایی اثرات نامطلوبی بر سلامتی انسان باقی میگذارند. امروزه موادغذایی دارای مقادیر بیشتری نیترات و نیتریت هستند. در این تحقیق از سه مزرعه انتخابی در دو زمان کشت اول و دوم 18 نمونه برنج تهیه شده و میزان نیتریت، نیترات و فلزات سنگین سرب، کادمیوم، آرسنیک و جیوه مورد ارزیابی ...
بیشتر
فلزات سمی محیط زیست را آلوده کرده و از طریق زنجیرههای غذایی اثرات نامطلوبی بر سلامتی انسان باقی میگذارند. امروزه موادغذایی دارای مقادیر بیشتری نیترات و نیتریت هستند. در این تحقیق از سه مزرعه انتخابی در دو زمان کشت اول و دوم 18 نمونه برنج تهیه شده و میزان نیتریت، نیترات و فلزات سنگین سرب، کادمیوم، آرسنیک و جیوه مورد ارزیابی قرارگرفت. نتایج نشان داد غلظت سرب در تمامی تیمارهای کشت اول بیش از حد مجاز بودهاست و در کشت دوم تیمار مزرعه شماره یک و دو بیش از حد مجاز میباشند. میزان سرب درکشت اول در زمین شماره یک، ppb400 بوده و اگرچه در کشت دوم به میزان ppb300 رسیده، ولی همچنان بالاتر از حد مجاز میباشد. غلظت این عنصر در کشت اول زمین شماره دو از ppb470 به ppb421 در کشت دوم رسید و در زمین شماره سه، از ppb162 به ppb57 در کشت دوم رسید. غلظت کادمیم در تمامی تیمارها در حد مجاز میباشد و در کشت دوم، در مزارع شماره یک و سه کاهش و در مزرعه شماره دو افزایش معنیدار یافتهاست. میزان کادمیم در زمین شماره یک، از ppb30 به ppb17، در زمین شماره دو، از ppb15 به ppb20 و در زمین شماره 3، از ppb45 به ppb37 رسیدهاست. مقدار آرسنیک در کشت اول مزرعه شماره یک ppb 158 و بیشتر از حد مجاز میباشد و در کشت دوم زمین شماره یک، به ppb115 کاهش یافتهاست. در زمین شماره دو، مقدار آرسنیک کمتر از حد مجاز بوده و ppb88 گزارش شده است و در کشت دوم این مقدار به ppb58 رسیدهاست و در زمین شماره سه، مقدار آرسنیک، از ppb82 به ppb72 کاهش یافتهاست. در خصوص جیوه در مزرعه شماره یک در کشت اول مقدار جیوه ppb21 بوده، که در کشت دوم به ppb40 افزایش یافتهاست. در مزرعه شماره دو، مقدار جیوه از ppb33 به ppb36 در کشت دوم افزایش یافته و در مزرعه شماره سه کاهش معنیداری داشتهاست، به صورتیکه میزان جیوه از ppb25 به ppb12 کاهش یافت. غلظت نیتریت و نیترات نیز در تمامی تیمارها ناچیز بودهاست. با توجه به نتایج به دستآمده تمامی برنجهای کشت شده در کشت اول و کشت دوم دارای مقداری آرسنیک، کادمیوم و سرب هستند. میزان اندازهگیری شده در برخی نمونهها بیشتر از حد تعیینشده در استاندارد ملی ایران است و مصرف آنها میتواند برای مصرفکنندگان خطرناک باشد.
شیمی مواد غذایی
محبوبه محمدی؛ سهیلا آقایی درگیری؛ سمیه رستگار
چکیده
استفاده از پوششها به عنوان راهکاری موثر برای بهبود عمر میوه و کیفیت آنها مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق، افزایش عمر ماندگاری میوههای لیمو ترش مکزیکن لایم Citrus aurantifolia cv. Mexican lime)) با پوشش صمغ فارسی و روغن دانه انار بررسی شد. ترکیبات مختلف لیموترش با پوشش صمغ فارسی و روغن دانه انار با غلظتهای مختلف (صفر (کنترل)، 5/0 درصد و 1 درصد ...
بیشتر
استفاده از پوششها به عنوان راهکاری موثر برای بهبود عمر میوه و کیفیت آنها مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق، افزایش عمر ماندگاری میوههای لیمو ترش مکزیکن لایم Citrus aurantifolia cv. Mexican lime)) با پوشش صمغ فارسی و روغن دانه انار بررسی شد. ترکیبات مختلف لیموترش با پوشش صمغ فارسی و روغن دانه انار با غلظتهای مختلف (صفر (کنترل)، 5/0 درصد و 1 درصد صمغ فارسی، ترکیب 5/0 درصد و 1 درصد صمغ فارسی با روغن دانه انار، و روغن دانه انار به تنهایی 05/0 درصد) تهیه شده و پس از 24 روز نگهداری در دمای محیطی (20 ± 2 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 50-60 درصد) با تکرار سه بار به صورت طرح کاملاً تصادفی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج این تحقیق نشان داد که تیمارهای استفاده شده نقش مؤثری در کنترل افت وزن میوه در طول نگهداری داشتند. بنابراین، کمترین درصد افت وزن در تیمار روغن دانه انار مشاهده شد. به جز تیمار روغن دانه انار، سایر تیمارها مقدار کمتری از میزان محلول جامد قابل اندازهگیری (TSS) نسبت به گروه کنترل نشان دادند. در بیشتر تیمارها، محتوای فنل، فلاونوئید و آنتیاکسیدان در سطح بالاتری نسبت به گروه کنترل بود. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که میوههای پوشش داده شده با 1 درصد صمغ فارسی (36/85 واحد/میلیلیتر) فعالیت پراکسیداز را به طور قابل توجهی بیشتر از گروه کنترل (35/60 واحد/میلیلیتر) نشان دادند. پوشش صمغ فارسی 1 درصد و 5/0درصد به همراه روغن دانه انار به طور قابل توجهی فعالیت آنزیم پلیفنول اکسیداز را کنترل کردند. نمونههای تیمار شده میزان زردی (b*) کمتری نسبت به گروه کنترل نشان دادند. به طور کلی، بهترین قابلیت بازارپذیری در میوههای پوشش داده شده با صمغ فارسی 1 درصد مشاهده شد. بنابراین استفاده از این پوشش برای حفظ تازگی و کیفیت میوه لیمو ترش مکزیکی در طول نگهداری در محیط توصیه میشود.
شیمی مواد غذایی
نگین جعفریان؛ افشین آخوندزاده بستی؛ حمیده امتیازی
چکیده
درونپوشانی اسانسها درون لیپوزومها روشی نوظهور جهت افزایش فعالیت بیولوژیکی اسانسها، حفاظت از آنها در برابر عوامل مخرب محیطی و افزایش زیست دسترسی آنها است. اسانسهای گیاهی ترکیبات زیستفعال ناپایدار با کاربردهای تکنولوژیکی مختلف و با خواص سلامتبخش متنوع برای مصارف انسانی هستند. در پژوهش حاضر نانولیپوزومهای ...
بیشتر
درونپوشانی اسانسها درون لیپوزومها روشی نوظهور جهت افزایش فعالیت بیولوژیکی اسانسها، حفاظت از آنها در برابر عوامل مخرب محیطی و افزایش زیست دسترسی آنها است. اسانسهای گیاهی ترکیبات زیستفعال ناپایدار با کاربردهای تکنولوژیکی مختلف و با خواص سلامتبخش متنوع برای مصارف انسانی هستند. در پژوهش حاضر نانولیپوزومهای با دیواره از جنس فسفاتیدیل کولین سویا و کلسترول و حاوی اسانس کاکوتی با روش هیدراته کردن فیلم لایه نازک لیپیدی تهیه شد. اندازه ذرات نانولیپوزومها و پتانسیل زتا با استفاده از روش پراش نور لیزر بررسی شد. به منظور تعیین حداقل غلظت مهارکننده رشد و حداقل غلظت کشنده اسانس در برابر باکتریها، از روش رقتسازی در لوله آزمایش استفاده شد. همچنین، آزمایش فعالیت آنتیاکسیدانی با روش مهار رادیکال آزاد 2،2- دی فنیل-1-پیکریل هیدرازیل انجام شد. نتایج بدست آمده در این پژوهش نشان داد که بالاترین راندمان درونپوشانی اسانس (82/1±41/54 درصد) درون نانولیپوزومها و حاملهای بهینه با استفاده از نسبت 80:20 فسفاتیدیل کولین سویا به کلسترول حاصل شد. پتانسیل زتای اندازهگیری شده نانولیپوزوم برابر با 3/5- میلیولت و میانگین اندازه نانولیپوزومها در دامنه 9/119-7/94 نانومتر با شاخص پراکندگی 2/0 تعیین شد که تأیید کننده یکنواختی توزیع اندازه ذرات و پایداری مطلوب آنها در طول زمان است. همچنین تصاویر بدست آمده از میکروسکوپ الکترونی نشانگر توزیع یکنواخت اندازه ذرات بود. رهایش تدریجی اسانس از درون نانولیپوزومها با زمان رابطه مستقیم داشت و پس از گذشت 72 ساعت همچنان درصد بالایی از اسانس به صورت محصور شده در نانولیپوزومها باقی ماند. درونپوشانی لیپوزومی اسانس کاکوتی ویژگیهای ضدمیکروبی آنرا علیه دو باکتری بیماریزای استافیلوکوکوس اورئوس و اشرشیاکلی افزایش داد. همچنین بررسی ویژگیهای آنتیاکسیدانی اسانس آزاد و نانولیپوزومها، نشاندهنده افزایش ویژگیهای آنتیاکسیدانی نانولیپوزومها در برابر اسانس آزاد است. نتایج پژوهش حاضر نشاندهنده بهبود ویژگیهای سلامتبخش آنتیاکسیدانی و عملکردی اسانس کاکوتی در برابر باکتریهای بیماریزای مورد آزمون است.
شیمی مواد غذایی
مائده حسینخانی آبادچی؛ رضا فرهوش
چکیده
تغییرات شیمیایی، پایداری اکسایشی و شاخصهای کیفی نمونه ترکیبی روغن آفتابگردان (SO) و نخل (PO) (PO 35: SO 65 وزنی/وزنی) در دمای°C 180 طی تیمار حرارتی 8 ساعته در حضور آنتیاکسیدانهای اسید گالیک (GA)، متیل گالات (MG)، ترکیب GA+MG (75:25، 50:50 و 25:75) و ترسیوبوتیل هیدروکینون (TBHQ) مورد بررسی قرار گرفت. میانگین دادهها بر اساس آزمون چند دامنهای دانکن در ...
بیشتر
تغییرات شیمیایی، پایداری اکسایشی و شاخصهای کیفی نمونه ترکیبی روغن آفتابگردان (SO) و نخل (PO) (PO 35: SO 65 وزنی/وزنی) در دمای°C 180 طی تیمار حرارتی 8 ساعته در حضور آنتیاکسیدانهای اسید گالیک (GA)، متیل گالات (MG)، ترکیب GA+MG (75:25، 50:50 و 25:75) و ترسیوبوتیل هیدروکینون (TBHQ) مورد بررسی قرار گرفت. میانگین دادهها بر اساس آزمون چند دامنهای دانکن در سطح 5 درصد (05/0p<) مقایسه شدند. بررسی خواص شیمیایی نشان داد ساختار اسیدهای چرب SO عمدتا حاوی اسید چرب لینولئیک (53/61 درصد) و اولئیک (50/25 درصد) و برای PO اولئیک (90/41) و پالمیتیک (9/38) میباشد؛ همچنین، محتوی کل ترکیبات فنولی (TPC) و توکوفرولی (TTC) نمونه PO به ترتیب 12/53 و 185 و نمونه SO برابر با 01/36 و 490 (µg.g-1) بدست آمد. نتایج آزمون پایداری اکسایشی مبنی بر پارامترهای عدد کربونیل (CV)، عدد دیان مزدوج (CDV) و اسیدیته (FFA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. طبق یافتهها، تمامی پارامترهای CV، CDV و FFA طی فرآیند سرخ کردن با گذشت زمان با سرعتهای متفاوت به طور معناداری افزایش یافتند (05/0>p). همچنین، رابطه معناداری بین 7 تیمار مشاهده شد؛ بدینصورت که تیمار شاهد و تیمار حاوی آنتیاکسیدان سنتزی TBHQ بهترتیب دارای بیشترین و کمترین میزان اسیدیته بودند. همچنین، محتوی CDV روغن مورد آزمون بدون آنتیاکسیدان در حضور GA75+MG25 به اندازه 6/68 درصد کاهش یافت. علاوهبراین، سرعت تغییر CV روغن مورد آزمون بدون آنتیاکسیدان در حضور TBHQ به اندازه 2/70 درصد کاهش یافت. در نتیجه، افزودن جزئی از آنتیاکسیدانهای طبیعی میتواند عملکردی رقابتی با آنتیاکسیدان TBHQ داشته باشد.
شیمی مواد غذایی
مریم رحیمی پناه؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ محمد قربانی؛ هدی شهیری طبرستانی؛ محسن نبی میبدی
چکیده
این مطالعه به بررسی شرایط بهینه برای هیدرولیز آنزیمی پروتئین هسته انار با استفاده از روش سطح پاسخ و تاثیر هیدرولیز بر ساختار پروتئین میپردازد. در ابتدا استخراج ایزوله پروتئین صورت گرفت، سـپس بهینهسازی شرایط هیدرولیز پروتئین با استفاده از آنزیم تریپسین و طرح مرکب مرکزی تعیین شد. تاثیر متغیرهای مستقل شامل دما (۳۰ تا 45 درجه سانتیگراد)، ...
بیشتر
این مطالعه به بررسی شرایط بهینه برای هیدرولیز آنزیمی پروتئین هسته انار با استفاده از روش سطح پاسخ و تاثیر هیدرولیز بر ساختار پروتئین میپردازد. در ابتدا استخراج ایزوله پروتئین صورت گرفت، سـپس بهینهسازی شرایط هیدرولیز پروتئین با استفاده از آنزیم تریپسین و طرح مرکب مرکزی تعیین شد. تاثیر متغیرهای مستقل شامل دما (۳۰ تا 45 درجه سانتیگراد)، زمان (30 تا 180 دقیقه) و نسبت آنزیم به سوبسترا (1 تا 3 درصد وزنی/وزنی) بر فعالیت مهارکنندگی رادیکال آزاد DPPH و قدرت کاهندگی یون فریک به عنوان پاسخهای این روش مورد ارزیابی قرار گرفتند. در شرایط بهینه به دست آمده از روش سطح پاسخ (دما: 6/37 درجه سانتیگراد، زمان: 55/136 دقیقه و نسبت آنزیم به سوبسترا: 2/2 درصد)، هیدرولیزهای مشتق شده، از قدرت مهارکنندگی رادیکال آزاد DPPH (به میزان 89/0±87 درصد) و توان کاهندگی یون فریک (به میزان 44/0±293/0) برخوردار بودند. در این شرایط، درجه هیدرولیز پروتئین برابر با 1±1/30 درصد بود. افزایش در میزان آبگریزی سطحی پروتئین پس از فرآیند هیدرولیز نشاندهنده باز شدن زنجیر پروتئینی هسته انار و آشکار شدن ساختار آن در طی واکنش بود. با استفاده از روش الکتروفورز، وجود پپتیدهایی با وزن مولکولی کم (کمتر از ۱۱ کیلودالتون) تایید شد. ارزیابی تصاویر به دست آمده از میکروسکوپ الکترونی روبشی نشاندهنده بازشدن ساختار پروتئین و تولید قطعات کوچکتر در پی اعمال تیمار آنزیمی بود. طبق نتایج بهدست آمده پروتئین هیدرولیز شده هسته انار توسط آنزیم تریپسین از قابلیت ضداکسایشی مناسبی برخوردار است.
شیمی مواد غذایی
سعید عزیزخانی؛ لیلا ناطقی
چکیده
امروزه خواص زیست فعال بسیاری از قارچها به اثبات رسیده است. یکی از قارچهایی که بهلحاظ دارا بودن خواص درمانی متعدد بهعنوان بهترین قارچ دارویی نامگذاری شده است قارچ گانودرما لوسیدوم (Ganoderma leucidum) است. از آنجا که تولید و مصرف مواد غذایی رژیمی و فراسودمند رو به افزایش است و با توجه به وجود ترکیبات فراسودمند موجود در قارچ گانودرما، ...
بیشتر
امروزه خواص زیست فعال بسیاری از قارچها به اثبات رسیده است. یکی از قارچهایی که بهلحاظ دارا بودن خواص درمانی متعدد بهعنوان بهترین قارچ دارویی نامگذاری شده است قارچ گانودرما لوسیدوم (Ganoderma leucidum) است. از آنجا که تولید و مصرف مواد غذایی رژیمی و فراسودمند رو به افزایش است و با توجه به وجود ترکیبات فراسودمند موجود در قارچ گانودرما، این قارچ میتواند گزینهای مناسب جهت تولید محصولات غذایی فراسودمند به حساب آید. لذا هدف از این تحقیق بررسی امکان غنیسازی نان باگت با قارچ گانودرما در سطوح (5/0، 1، 5/1، 2 و 5/2 درصد) به جای آرد و بررسی ویژگیهای فیزیکوشیمیایی (درصد خاکستر، رطوبت، فیبر، اسیدیته و pH)، خواص رئولوژیکی (شاخصهای مقاومت خمیر، طول کشیده شدن خمیر، کششپذیری خمیر، ضریب ایندکس، الاستیسیته، زمان پایداری خمیر و انرژی پخت)، بافتسنجی (پیوستگی، فنریت، صمغیت، قابلیت جویدن، چسبندگی و سختی)، ترکیبات فنلی، بیاتی نان، خواص میکروبی (کپک و کلیفرم) و حسی آن بود. بررسی خواص فیزیکوشیمیایی نشان داد با افزایش میزان قارچ گانودرما سطح 5/2 درصد در آرد نان باگت، شاخصهای خاکستر، رطوبت، فیبر و اسیدیته افزایش و شاخص pH کاهش یافت. بررسی خواص رئولوژیکی خمیر نشان داد درصدهای مختلف قارچ گانودرما لوسیدوم بر تمامی شاخصهای رئولوژیکی خمیر معنیدار بود (05/0≥p) و افزودن قارچ باعث کاهش مقادیر شاخصهای فوق گردید. نتایج بررسی بافتسنجی نشان داد با افزایش مقدار قارچ گانودرما لوسیدوم تا سطح 5/2 درصد، شاخص پیوستگی، فنریت، صمغیت، قابلیت جویدن و سختی نمونهها کاهش و شاخص چسبندگی افزایش یافت. مطابق با نتایج افزودن قارچ و افزایش میزان آن تا سطح 5/2 درصد باعث افزایش معنیدار ترکیبات فنلی و فیبر در نمونههای نان گردید (05/0≥p). نتایج ارزیابی میکروبی نشان داد با افزایش قارچ به نان باگت و افزایش میزان آن تعداد کلی فرمها و کپک در تیمارها به صورت معنیدار کاهش یافت (05/0≥p). بررسی نتایج ارزیابی حسی نشان داد افزایش قارچ تا میزان 5/2 درصد به نمونههای نان باگت باعث اندکی کاهش در امتیاز مزه، رنگ، بو و پذیرش کلی در مقایسه با نمونه شاهد گردید. با توجه به نتایج میتوان تا 2 درصد به نان باگت قارچ اضافه نمود و از میزان بالاتر فیبر، ترکیبات فنلی، بیاتی و بار میکروبی کمتر آن در نان باگت بهره جست بدون اینکه اثر نامطلوب روی خواص حسی آن داشته باشد.
شیمی مواد غذایی
مرجان زرگر؛ بهاره شعبان پور؛ پرستو پورعاشوری؛ ابراهیم ذبیحی نیشابوری
چکیده
کلاژن فراوانترین و مهمترین پروتئین ساختاری در بافت همبند جانوران است که تولید آن اهمیت زیادی در زمینههای پزشکی و دارویی، آرایشی- بهداشتی و غذایی دارد. با توجه به محدودیتهای مذهبی و نیز بیماریهای مشترک بین دام و انسان، امروزه استحصال کلاژن به دیگر منابع و بهویژه منابع آبزی معطوف شده است. بنابراین هدف این مطالعه استخراج ...
بیشتر
کلاژن فراوانترین و مهمترین پروتئین ساختاری در بافت همبند جانوران است که تولید آن اهمیت زیادی در زمینههای پزشکی و دارویی، آرایشی- بهداشتی و غذایی دارد. با توجه به محدودیتهای مذهبی و نیز بیماریهای مشترک بین دام و انسان، امروزه استحصال کلاژن به دیگر منابع و بهویژه منابع آبزی معطوف شده است. بنابراین هدف این مطالعه استخراج کلاژن به دو شیوه مرسوم اسیدی و آنزیمی از فلس کپور معمولی و تعیین ویژگیهای آن بهمنظور استفاده بهینه از این پسماند برای تولید محصولات با ارزش افزوده و یافتن جایگزینی برای کلاژن بهدست آمده از حیوانات خشکی میباشد. کلاژن محلول در اسید (Acid soluble collagen) و کلاژن محلول در پپسین (Pepsin soluble collagen) از فلس کپور معمولی (Cyprinus carpio) استخراج و خواص آنها تعیین شد. فلسهای کپور معمولی پس از آمادهسازی به کمک اسیداستیک 5/0 مولار و آنزیم پپسین تحت استخراج قرار گرفته در نهایت کلاژن استخراج شده، لیوفیلیزه شد و پس از محاسبه بازده استخراج، ویژگیهای آن با استفاده از آزمونهای الکتروفورز، طیفسنجی فرابنفش، پراش اشعه ایکس و تعیین نقطه ایزوالکتریک مورد بررسی قرار گرفت. یافتهها نشان داد که بازده استخراج ASC و PSC بهترتیب 9/1% و 96/2% (بر مبنای وزن خشک) بود یعنی هضم با پپسین میتواند تا 54/1 برابر باعث افزایش بازده کلاژن شود. نتایج آنالیز SDS-PAGE نشان داد هر دو ASC و PSC بهعنوان کلاژن نوع I بوده و ازα1 ، α2 و β در ساختار زنجیرهای (α1)2α2 تشکیل شدهاند؛ نقطه ایزوالکتریک کلاژنها در دامنه pH 5- 6 قرار داشت. حداکثر پیک جذب طیف فرابنفش کلاژنهای بهدست آمده در 235 نانومتر مشاهده شد. اگرچه آنزیم پپسین (1% وزن خشک فلس) باعث افزایش بازده بدون تغییر معنیدار در ساختار کلاژن میشود ولی استفاده از آن برای تولید انبوه کلاژن نوع I در ایران تا رسیدن به خودکفایی و کاهش قیمت پپسین، توصیه نمیشود این درحالیست که استخراج کلاژن به روش اسیدی بسیار ساده بوده و تحقیق جهت طراحی خط تولید برای این روش پیشنهاد میشود. فلس کپور معمولی این پتانسیل را دارد که بهعنوان منبع جایگزین کلاژن در صنایع غذایی و بهداشتی- دارویی بهکار رود. این نتایج میتواند علاوه بر تولید محصول با ارزش افزوده بالا از فلس کپور معمولی، راهکاری برای کنترل ضایعات صنعت فرآوری آبزیان در ایجاد آلودگی محیط زیست ارائه دهد.
شیمی مواد غذایی
حامد صابریان؛ وحید پاسبان
چکیده
آنتوسیانینها یکی از مهمترین رنگدانههای غذایی هستند که کاربرد گستردهای در محصولات غذایی دارند. یکی از منابع مستعد آنتوسیانین در ایران، گلبرگ زعفران میباشد. پایداری حرارتی نسبتا پایین آنتوسیانینها موجب استفاده بیشتر از رنگهای سنتزی شده است. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر سیکلودکسترینها و کوپیگمانتاسیون بر پایداری ...
بیشتر
آنتوسیانینها یکی از مهمترین رنگدانههای غذایی هستند که کاربرد گستردهای در محصولات غذایی دارند. یکی از منابع مستعد آنتوسیانین در ایران، گلبرگ زعفران میباشد. پایداری حرارتی نسبتا پایین آنتوسیانینها موجب استفاده بیشتر از رنگهای سنتزی شده است. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر سیکلودکسترینها و کوپیگمانتاسیون بر پایداری عصاره آنتوسیانینی استخراجی از گلبرگ زعفران در برابر تیمار حرارتی بود. از غلظتهای مختلف آلفا و بتاسیکلودکسترین (10، 25، 50، 75 و 100 مول آلفا/ بتاسیکلودکسترین به ازای 1 مول آنتوسیانین) و همچنین از کوپیگمانهای مختلفی ازقبیل گالیک اسید (در دو نسبت مولی 50 به 1 و 100 به 1 نسبت به آنتوسیانین)، فرولیک اسید (در دو نسبت مولی 50 به 1 و 100 به 1 نسبت به آنتوسیانین)، کوئرستین (در دو نسبت مولی 5/2 به 1 و 5 به 1 نسبت به آنتوسیانین) و روتین (در دو نسبت مولی 10 به 1 و 25 به 1 نسبت به آنتوسیانین) و عصاره نسترن کوهی (در دو نسبت مولی 50 به 1 و 100 به 1 معادل گالیک اسید به آنتوسیانین) برای بررسی پایداری حرارتی آنتوسیانینها استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که آلفاسیکلودکسترین تاثیر معنیداری در سطح اطمینان 95 درصد (05/0 p<) بر پایداری آنتوسیانین نداشت اما بتاسیکلودکسترین در نسبت مولی 50 به 1 (بتاسیکلودکسترین به آنتوسیانین) موجب افزایش پایداری رنگدانه شد. اگرچه ترکیبات فنولی تاثیری در پایدارسازی حرارتی آنتوسیانینهای نوشیدنی مدل نداشتند اما عصاره نسترن کوهی در هر دو نسبت مولی 50 و 100 به 1 موجب افزایش معنیدار بقاء آنتوسیانینها شد. بنابراین، بتاسیکلودکسترین بهعنوان یک ترکیب پوشاننده و عصاره نسترن کوهی بهعنوان یک ترکیب کوپیگمان میتوانند موجب افزایش پایداری آنتوسیانین گلبرگ زعفران طی تیمار حرارتی شوند.
شیمی مواد غذایی
رضا صفری؛ سید ولی حسینی؛ شراره فیروزکندیان؛ سهیل ریحانی پول؛ مونا زمانی
چکیده
یکی از راههای تبدیل ضایعات مرغ به محصولی با ارزش افزاوده بالا، تولید سیلاژ بر پایه تخمیر است (بیوسیلاژ). این محصول به دلیل دارابودن ویژگیهایی مانند میزان پروتئین بالا و با کیفیت، باکتریهای پروبیوتیک و قیمت پائین نسبت به پودر ماهی ارحجیت دارد و میتواند بهعنوان جایگزین مناسبی برای آن مطرح باشد. هدف از مطالعه حاضر در مرحله اول ...
بیشتر
یکی از راههای تبدیل ضایعات مرغ به محصولی با ارزش افزاوده بالا، تولید سیلاژ بر پایه تخمیر است (بیوسیلاژ). این محصول به دلیل دارابودن ویژگیهایی مانند میزان پروتئین بالا و با کیفیت، باکتریهای پروبیوتیک و قیمت پائین نسبت به پودر ماهی ارحجیت دارد و میتواند بهعنوان جایگزین مناسبی برای آن مطرح باشد. هدف از مطالعه حاضر در مرحله اول تولید بیوسیلاژ از ضایعات مرغ و در مرحله بعد بررسی پروفیل اسیدهای آمینه و اسیدهای چرب محصول بود. مطابق یافتهها، در بیوسیلاژ تولیدشده، مجموع اسیدهای آمینه ضروری، 416/24، مجموع اسیدهای آمینه غیرضروری، 959/30 و مجموع اسیدهای آمینه ضروری و غیرضروری، 375/55 گرم در 100 گرم سوبسترا بوده است. همچنین مشخص شد که تمامی اسیدهای آمینه ضروری به غیر از تریپتوفان در بیوسیلاژ وجود دارند. بررسی پروفیل اسیدهای چرب بیوسیلاژ نشان داد که در این محصول مجموع اسیدهای چرب اشباع شده (SFA)، اسیدهای چرب تکزنجیره غیراشباع (MUFA) و اسیدهای چرب چندزنجیره غیراشباع (PUFA) بهترتیب 57/33، 17/41، 36/24 درصد میباشند. ضمن اینکه در محصول تولیدشده مجموع امگا3، 07/2 درصد، مجموع امگا6، 91/22 درصد و مجموع EPA وDHA ، 06/2 درصد است. از مقایسه پروفیل اسیدهای آمینه و اسیدهای چرب بیوسیلاژ تولیدشده در تحقیق حاضر و سایر محصولات مشابه (مانند پودر ماهی، روغن ضایعات ماهی و مرغ، پروتئینهای آبکافتی حاصل از ضایعات) مشخص شد که بیوسیلاژ از ارزش غذایی کافی جهت استفاده در صنعت تغذیه آبزیان، دام و طیور برخوردار است.
شیمی مواد غذایی
معصومه حیدری قره چشمه؛ اکرم آریان فر؛ الهام مهدیان؛ سارا ناجی طبسی
چکیده
امروزه استفاده از نانوامولسیونها در صنایع غذایی و دارویی به علت خواص عملکردی و ویژگیهای فیزیکوشیمیایی منحصر به فردی که دارند، بهطور فزایندهای رو به افزایش است. کارایی بالا در محصورسازی ترکیبات، کدورت پایین، قابلیت دسترسی بالا و ثبات فیزیکی بالا از جمله این ویژگیها هستند. در این پژوهش، از روغن بادام شیرین و کنجد به ...
بیشتر
امروزه استفاده از نانوامولسیونها در صنایع غذایی و دارویی به علت خواص عملکردی و ویژگیهای فیزیکوشیمیایی منحصر به فردی که دارند، بهطور فزایندهای رو به افزایش است. کارایی بالا در محصورسازی ترکیبات، کدورت پایین، قابلیت دسترسی بالا و ثبات فیزیکی بالا از جمله این ویژگیها هستند. در این پژوهش، از روغن بادام شیرین و کنجد به همراه توئین 80 و اسپن 80 (بهعنوان امولسیفایر) در تولید نانوامولسیون استفاده شد. بهمنظور همگنسازی ذرات امولسیون از امواج فراصوت استفاده گردید و تاثیر شرایط مختلف فرآیند شامل غلظت روغن (2 و 4 درصد)، زمان همگنسازی (5 و 10 دقیقه) و غلظت امولسیفایر (25/0 و 5/0 درصد) بر متغیرهای وابسته شامل قطر ذرات، شاخص پراکنش ذرات، نرخ کاهش کدورت، پایداری و پتاسیل زتا نانوامولسیونها مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به لزوم تهیه فاز آبی و فاز روغنی بهطور جداگانه، منظور ازغلظت امولسیفایر، نسبت غلظت مونواولئات سوربیتان(اسپن 80) به پلیسوربات (تویین 80) در فرمولاسیون تهیه نانوامولسیون میباشد. طبق نتایج با استفاده از پارامترهای فوق قادر به تولید ذراتی در ابعاد نانو و با پایداری فیزیکی مناسبی خواهیم بود. ﺗﺸﮑﯿﻞ، ﭘﺎﯾﺪاری و ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﻧﺎﻧﻮاﻣﻮﻟﺴﯿﻮنﻫﺎ اﻏﻠﺐ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﻓﯿﺰﯾﮑﻮﺷﯿﻤﺎﯾﯽ ﻓﺎز روﻏﻦ (ﻗﻄﺒﯿﺖ، ﺣﻼﻟﯿﺖ در آب، ﮐﺸﺶ ﺳﻄﺤﯽ، اﻧﺪﯾﺲ رﻓﺮاﮐﺘﯿﻮ، وﯾﺴﮑﻮزﯾﺘﻪ، رﻓﺘﺎر ﻓﺎزی و ﭘﺎﯾﺪاری) ﺑﺴﺘﮕﯽ دارد. لذا طبق نتایج بهدست آمده از تاثیر نوع و غلظت روغن بر توزیع اندازه ذرات، نرخ کاهش کدورت و میزان پایداری نانوامولسیونها، در تمامی موارد نانوامولسیونهای حاوی روغن کنجد با غلظت 2 درصد نسبت به روغن بادام شیرین، از نتایج بهتر برخوردار بودند و حضور این روغن منجر به شکلگیری نانوامولسیون با ذرات ریزتر و پایداری بیشتری شد. نمونههای تولیدی دارای اندازه ذرات بین 320- 200 نانومتر، پایداری %7/98 -91 و نرخ کاهش کدورت 0027/0 -0010/0بودند. نتایج نشان داد، میزان اندازه ذرات، میانگین قطر ذرات و نرخ کاهش کدورت میان نمونهها اختلاف معنیداری داشته، بطوریکه کمترین و بیشترین بهترتیب مربوط به نمونه K4 (روغن کنجد 2 درصد، زمان همگنسازی 10 دقیقه و نسبت غلظت امولسیفایر 5/0 درصد) و نمونه B5 (روغن بادام 4 درصد، زمان همگنسازی 5 دقیقه و نسبت غلظت امولسیفایر 5/0 درصد) بود. بیشترین میزان پایداری و پتاسیل زتا بهترتیب 5/98% و 33- میلیولت گزارش شد که مربوط به نمونه K4 بوده و طی زمان همگنسازی (زمان فراصوت) 10 دقیقه و با افزودن روغن کنجد، تهیه شده بود. علاوه بر پایداری بالاتر این تیمار، از آنجاییکه در بین سایر تیمارها از کوچکترین ذرات (200 نانومتر) برخوردار بود، فرمولاسیون نانوامولسیون k4، بهﻋﻨﻮان ﻓﺮﻣﻮﻻﺳﯿﻮن ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺑﺮای اﻧﺠﺎم ﺳﺎﯾﺮ آزﻣﺎﯾﺶﻫﺎ مانند ﭘﺘﺎﻧﺴﯿﻞ زﺗﺎ، ﮐﺪورت، ﭘﺎﯾﺪاری، توزیع اندازه ذرات و حصول اندازه قطرهها درمقیاس نانو اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪ.
شیمی مواد غذایی
Pallavi Choudhary؛ Arpita Seth؛ Kanak Lata Verma
چکیده
تحقیقات پزشکی قانونی برای شناسایی مسائل کیفیت و ایمنی مرتبط با غذا و محصول آن بسیار حیاتی است. از GC-MS بهطور گسترده در تجزیه و تحلیل مواد غذایی استفاده میشود. مطالعه حاضر، برای شناسایی ترکیبات فعال برخی از ادویههای خانگی و همچنین برای شناسایی مواد تقلبی و آلایندههایی که ممکن است در نمونهها وجود داشته باشد، استفاده شده است. ...
بیشتر
تحقیقات پزشکی قانونی برای شناسایی مسائل کیفیت و ایمنی مرتبط با غذا و محصول آن بسیار حیاتی است. از GC-MS بهطور گسترده در تجزیه و تحلیل مواد غذایی استفاده میشود. مطالعه حاضر، برای شناسایی ترکیبات فعال برخی از ادویههای خانگی و همچنین برای شناسایی مواد تقلبی و آلایندههایی که ممکن است در نمونهها وجود داشته باشد، استفاده شده است. ادویههای مورد استفاده در تحقیق حاضر فلفل سیاه، زیره، رازیانه، گشنیز و زردچوبه میباشد. عصاره ادویهها با شناسایی ترکیبات فعال مختلف ادویهها، مانند پیپرین، کاریوفیلن و 3-کارن در فلفل سیاه، کومینالدئید و 1، 3- متادین- 7- آل در زیره سبز، آنتول و فنچون در رازیانه، لینالول و ژرانیل وینیل اتر در گشنیز و تورمرون و زینجی برن در زردچوبه در احراز هویت این ادویهها مفید بودند. مواد تقلبی شناساییشده از نظر کیفی، تقلبیهای گیاهی بودند. ثابت شده است که GC-MS یک ابزار موثر در تشخیص مواد تقلبی گیاهی، آلایندههای میکروبی، و پسماندهای شیمیایی کشاورزی و همچنین زبالههای صنعتی و تولیدی است.
شیمی مواد غذایی
مهشید زمانخانی؛ سهراب معینی؛ پیمان مهستی شتربانی؛ حسین میرسعیدقاضی؛ افشین جعفرپور
چکیده
هدف از این مطالعه بررسی فعالیت آنتیاکسیدانی و ضدمیکروبی عصاره گل گاوزبان (Echium amoenum L) و ختمی سیاه (Althaea rosea var. Nigra) بود. عصارهها از طریق روش خیساندن و فراصوت با استفاده از آب یا متانول بهدست آمد. سپس محتوای فنل و فلاونوئید، فعالیت مهار رادیکالهای آزاد و ضدباکتریایی عصارهها مورد بررسی قرار گرفت و آنالیز ترکیبات فنولی توسط دستگاه ...
بیشتر
هدف از این مطالعه بررسی فعالیت آنتیاکسیدانی و ضدمیکروبی عصاره گل گاوزبان (Echium amoenum L) و ختمی سیاه (Althaea rosea var. Nigra) بود. عصارهها از طریق روش خیساندن و فراصوت با استفاده از آب یا متانول بهدست آمد. سپس محتوای فنل و فلاونوئید، فعالیت مهار رادیکالهای آزاد و ضدباکتریایی عصارهها مورد بررسی قرار گرفت و آنالیز ترکیبات فنولی توسط دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا انجام گردید. نتایج بهدست آمده نشان داد که یشترین میزان ترکیبات فنلی و آنتوسانین و فعالیت آنتیاکسیدانی در روش FRAP در نمونهای که به روش فراصوت و حلال آب استخراج شده است، مشاهده گردید و عصارههای استخراج شده با روش خیساندن و حلال متانول بیشترین میزان ترکیبات فلانوئیدی را دارا بودند. در بررسی فعالیت به داماندازی رادیکال با دی فنیل پیکریل هیدرازیل، در هر دو عصاره بهدست آمده به روش فراصوت غلظت کمتری IC50 تعیین گردید. نتایج حاصل از اثر مهارکنندگی عصارهها بر فعالیت آنزیم آلفاآمیلاز نشان داد که با افزایش غلظت عصاره اثر مهارکنندگی آن نیز افزایش یافت. مواد موثره شناسایی شده با دستگاه HPLC نشان داد که اسید سیرینجیک و اسید گالیک ماده موثره اصلی در عصاره ختمی سیاه و گل گاوزبان بهترتیب بودند. نتایج بهدست آمده از این تحقیق حاکی از آن بود که فعالیت ضدباکتریایی عصاره ختمی بهطور معنیداری بیشتر از عصاره گل گاو زبان بوده است. این مطالعه پیشنهاد میکند که عصارههای گل گاو زبان و ختمی سیاه را میتوان بهعنوان یک نگهدارنده طبیعی در فرمولهای غذایی گنجانید تا ویژگیهای ارتقادهنده سلامت آنها را بهبود بخشد.
شیمی مواد غذایی
سیدحمیدرضا ضیاءالحق؛ سیما زارع
چکیده
گردو از نظر تغذیه، دارای ارزش غذایی بالایی است که برای سلامت انسان ضروری است. ترکیبهای فنلی خواص سودمندی از جمله خاصیت ضدسرطانی دارند و از فعالیت میکروبی جلوگیری میکنند. استخراج به کمک امواج فراصوت (اولتراسوند) نسبت به سـایر روشهای استخراج مانند استخراج با مایکروویو هزینه کمتری دارد. در این پژوهش، میزان استخراج ترکیبات آنتیاکسیدان ...
بیشتر
گردو از نظر تغذیه، دارای ارزش غذایی بالایی است که برای سلامت انسان ضروری است. ترکیبهای فنلی خواص سودمندی از جمله خاصیت ضدسرطانی دارند و از فعالیت میکروبی جلوگیری میکنند. استخراج به کمک امواج فراصوت (اولتراسوند) نسبت به سـایر روشهای استخراج مانند استخراج با مایکروویو هزینه کمتری دارد. در این پژوهش، میزان استخراج ترکیبات آنتیاکسیدان از قسمتهای مختلف گردو شامل: مغز گردو، پوست چوبی و پوست سبز توسط حلالهای اتانول و آب و با کمک دستگاه اولتراسوند مقایسه شد. این پژوهش از طریق 2 آزمایش تعیین میزان پلیفنولهای موجود و قدرت مهارکنندگی رادیکال آزاد DPPH اجرا شد. نتایج نشان داد که اثر تمام عوامل در سطح آماری 99 درصد معنیدار بود. بیشترین میزان استخراج ترکیبات فنلی (mg Galic acid/g 09/1) و بیشترین میزان مهار رادیکال آزادDPPH (86/6 درصد) مربوط به استفاده از حلال اتانول برای استخراج بود. همچنین نشان داده شد که پوسته سخت گردو بیشترین میزان ترکیبات فنلی (1/1 میلیگرم اسیدگالیک بر گرم عصاره) و مغز گردو بیشترین خاصیت آنتیاکسیدانی (99/7 درصد) را دارند. پیشتیمار اولتراسونیک باعث افزایش راندمان استخراج ترکیبات فنلی و خاصیت آنتیاکسیدانی شد، بهطوری که این فرایند سبب افزایش استخراج ترکیبات فنلی از پوسته سبز گردو به میزانmg Galic acid/g 22/1 و افزایش خاصیت آنتیاکسیدانی مغز گردو به میزان 51/13 درصد نسبت به سایر قسمتها گردید.
شیمی مواد غذایی
صدیقه یزدان پناه؛ شادی جوکار؛ طاهره زندی لک؛ مریم حقیقی
چکیده
دانه قهوه دومین فرآورده سودآور تجاری در دنیا میباشد و علاوه بر مصرف نوشیدنی در صنایع غذایی کاربرد فراوانی دارد. در تهیه بستنی، شیرینی و شکلات استفاده میشود. گیاهان مهمترین مسیر انتقال فلزات سنگین به زنجیره غذایی انسان و چرخه طبیعت محسوب میشوند. فلزات سنگین بهدلیل غیرابل تجزیه بودن، اثرات سوء آنها بر سلامتی موجودات زنده ...
بیشتر
دانه قهوه دومین فرآورده سودآور تجاری در دنیا میباشد و علاوه بر مصرف نوشیدنی در صنایع غذایی کاربرد فراوانی دارد. در تهیه بستنی، شیرینی و شکلات استفاده میشود. گیاهان مهمترین مسیر انتقال فلزات سنگین به زنجیره غذایی انسان و چرخه طبیعت محسوب میشوند. فلزات سنگین بهدلیل غیرابل تجزیه بودن، اثرات سوء آنها بر سلامتی موجودات زنده و انسان حائز اهمیت میباشد. لذا هدف از این تحقیق، بررسی و مقایسه خصوصیات فیزیکوشیمیایی، آلودگی اکراتوکسین A، عناصر فلزی سرب و آرسنیک در 4 نمونه پودر قهوه فوری Eagle Lux، Good day،Nestle و Torabika میباشد. در مقایسه نتایج بهدست آمده با حدود مجاز استانداردهای ملی و بین المللیWHO، همه نتایج در محدوده مجاز استاندارد (pH (محلول 10%) 5 تا 7، رطوبت حداکثر 4% (گرم در 100 گرم ماده خشک)، قند کل حداکثر 72% (گرم در 100 گرم ماده خشک بدون چربی)، خاکستر 4% (گرم در 100 گرم ماده خشک بدون چربی)، چربی در پودر کاپوچینو حداکثر 30% (گرم در 100 گرم ماده خشک)، کافئین بر اساس ماده خشک حداکثر 8/2% ، سرب 5/0 میلیگرم بر کیلوگرم، آرسنیک 1 میلیگرم بر کیلوگرم، اکراتوکسین 10ppb) قرار داشتند. بیشترین مقدار pH (05/0±83/6) در نمونه Good day و پایینترین مقدار pH در نمونه Nestle تعیین گردید. کمترین مقدار خاکستر (%05/0±38/2)، رطوبت (%05/0±41/1)، سرب (000/0± 026/0 میلیگرم بر کیلوگرم) و آرسنیک (000/0 ±013/0 میلیگرم بر کیلوگرم) در نمونه Torabika مشاهده شد. مقدار سرب در نمونههای Good day و Torabika مشابه تعیین گردید. بیشترین مقدار کافئین (05/0±23/0 درصد وزنی) در نمونه Good day حاصل شد. در تمام نمونهها میزان اکراتوکسین Aمنفی بود. کمترین مقدار قند کل (05/0±75/42 گرم در صد گرم) در نمونه Nestle مشاهده شد. نمونه Torabika به دلیل ناچیز بودن مقدار سرب، آرسنیک، خاکستر و چربی موجود در آن، همچنین پایین بودن مقدار رطوبت بهعنوان بهترین نمونه پیشنهاد میشود.
شیمی مواد غذایی
فریده مجریان؛ مرضیه معین فرد؛ رضا فرهوش؛ هادی مهدویان مهر
چکیده
هسته خرما یکی از مهمترین ضایعات صنایع فرآوری خرما است که حاوی مقادیر قابل توجهی کربوهیدارت، لیپید، پروتئین، ترکیبات پلیفنولی و مواد معدنی است. برشته کردن هسته و تولید قهوه هسته خرما یکی از سادهترین روشها جهت ایجاد ارزش افزوده بر این ضایعات است. لذا در این تحقیق امکان جایگزینی دانه قهوه عربیکا با هسته خرمای برشته در سطوح 10، 35، ...
بیشتر
هسته خرما یکی از مهمترین ضایعات صنایع فرآوری خرما است که حاوی مقادیر قابل توجهی کربوهیدارت، لیپید، پروتئین، ترکیبات پلیفنولی و مواد معدنی است. برشته کردن هسته و تولید قهوه هسته خرما یکی از سادهترین روشها جهت ایجاد ارزش افزوده بر این ضایعات است. لذا در این تحقیق امکان جایگزینی دانه قهوه عربیکا با هسته خرمای برشته در سطوح 10، 35، 50 و 100 درصد جهت تهیه قهوه (coffee brew) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان چربی، پروتئین و کافئین در قهوه 100 درصدی عربیکا بهترتیب از 67/330، 75/956، mg/100 mL 51/76 به 61/192، mg/100 mL 00/149و کمتر از حد تشخیص (LOD>) در قهوه 100 درصدی هسته خرما کاهش یافت. میزان آکریلآمید و ویسکوزیته نمونهها نیز کاهش قابل توجهی نشان دادند. افزایش پودر هسته خرما باعث اسیدی شدن و رقیقتر شدن قهوه حاصله شد که نتایج آن در کاهش pH و ویسکوزیته مشاهده گردید. افزایش پارامترهای L*، b* و a* در نوشیدنی قهوه با افزایش میزان پودر هسته خرما مشاهده شد که بیانگر روشنتر شدن آن و افزایش پارامترهای رنگی قرمز و زرد بود. محتوای فلاونوئید و فنول کل در قهوهها به شکل قابل توجهی تحت تاثیر میزان هسته خرما قرار گرفته و کاهش یافت. لازم به ذکر است که جایگزینی با هسته خرما بر محتوای فنول کل تاثیر کمتری داشت. قهوههای تهیه شده از خواص آنتیاکسیدانی قابل قبولی برخوردار بودند به نحوی که قهوه هسته خرما (100 درصد) قدرت بیشتری در مهار رادیکال آزاد DPPH نشان داد. بهصورت کلی، قابلیت جایگزینی دانه عربیکا با هسته خرما تا سطح 10 و 35 درصد از نظر حسی قابل قبول گزارش شد، به صورتی که رنگ و عطر این قهوهها شباهت بالایی با قهوه 100 درصدی عربیکا نشان دادند و از طرفی به دلیل کاهش تلخی، پذیرش کلی آنها نیز بالا بود.
شیمی مواد غذایی
الهام رنجبر ندامانی؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ محمد قربانی؛ شارلوت جاکوبسن؛ وحید خوری
چکیده
هدف این مطالعه استفاده از واکنش میلارد بهعنوان ابزاری برای گلیکوزیلاسیون پروتئینهای هیدرولیزشده حاصل از نخود کاجان (Cajanus cajan) و ارزیابی این اصلاح شیمیایی بر ویژگیهای آنتیاکسیدانی و امولسیفایری بود. ویژگیهای شیمیایی، ترکیب آمینواسیدی و توزیع وزن مولکولی پروتئینهای هیدرولیزشده موردبررسی قرار گرفت. از گلوکز، گالاکتوز و ...
بیشتر
هدف این مطالعه استفاده از واکنش میلارد بهعنوان ابزاری برای گلیکوزیلاسیون پروتئینهای هیدرولیزشده حاصل از نخود کاجان (Cajanus cajan) و ارزیابی این اصلاح شیمیایی بر ویژگیهای آنتیاکسیدانی و امولسیفایری بود. ویژگیهای شیمیایی، ترکیب آمینواسیدی و توزیع وزن مولکولی پروتئینهای هیدرولیزشده موردبررسی قرار گرفت. از گلوکز، گالاکتوز و مالتودکسترین در نسبتهای 1 به 2، 1 به 1 و 2 به 1 (پروتئین هیدرولیزشده به قند، وزن خشک) برای گلیکوزیلاسیون استفاده شد. فعالیت آنتیاکسیدانی از طریق دو آزمون فعالیت مهار رادیکال آزاد 1و 1- دیفنیل-2- پیکریل هیدرازیل (DPPH) و مهار نیتریکاکسید بررسی شد. امولسیونها (روغن/آب) توسط روش سونیفیکاسیون تهیه شدند. توزیع اندازه ذرات و پتانسیل زتا امولسیونها طی 4 روز نگهداری اندازهگیری شد. گلیکوزیلاسیون با گلوکز در نسبت 2 به 1 مهار DPPH را از 96/37% به 53/85% و مهار نیتریکاکسید را از 50/14% تا 83/54% افزایش داد. همچنین گلیکوزیلاسیون توسط هرکدام از قندها پایداری امولسیونها را افزایش داد و تفاوت معناداری بین نوع قند مورداستفاده مشاهده نشد.