فناوری مواد غذایی
درنوش جعفرپور؛ پریسا عطایی
چکیده
در این پژوهش از اندازههای کوچک دو ماهی سارم و حسون که کمتر مورداستقبال مصرفکنندگان قرار میگیرد جهت تولید سوریمی استفاده شد و تأثیر هیدروکلوئید کنجاک بر ویژگیهای فیزیکوشیمیایی محصول تولیدشده از این دو نوع ماهی موردمقایسه قرار گرفت. بدین منظور، مقادیر مختلف صمغ کنجاک در غلظتهای 25/0، 50/0 و 75/0 درصد به نمونههای سوریمی و ژل سوریمی ...
بیشتر
در این پژوهش از اندازههای کوچک دو ماهی سارم و حسون که کمتر مورداستقبال مصرفکنندگان قرار میگیرد جهت تولید سوریمی استفاده شد و تأثیر هیدروکلوئید کنجاک بر ویژگیهای فیزیکوشیمیایی محصول تولیدشده از این دو نوع ماهی موردمقایسه قرار گرفت. بدین منظور، مقادیر مختلف صمغ کنجاک در غلظتهای 25/0، 50/0 و 75/0 درصد به نمونههای سوریمی و ژل سوریمی ماهی حسون و سارم افزوده شد و با نمونه شاهد (سوریمی بدون کنجاک) مقایسه گردید. سوریمی و ژل تولیدی از نظر ترکیبات شیمیایی، ظرفیت نگهداری آب و فاکتورهای رنگی موردارزیابی قرار گرفتند و بررسی ویژگیهای بافتی و ارزیابی حسی در مورد ژلهای تولیدی هر دو نوع ماهی انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که با افزودن صمغ کنجاک به نمونههای سوریمی و ژل تولیدی هر دو ماهی، رطوبت و ظرفیت نگهداری آب نمونهها در مقایسه با نمونه شاهد افزایش یافته درحالیکه فاکتور روشنایی (L*) بهطور معنیداری کاهش یافت (05/0p<). با افزایش غلظت صمغ کنجاک در ژل سوریمی هر دو ماهی، پارامترهای مربوط به بافت (سفتی، انسجام، چسبندگی، فنریت و قابلیت جویدن)، نیروی شکست و عمق نفوذ بهطور معنیداری نسبت به نمونه شاهد افزایش یافت. همچنین نتایج نشان دادند ژل سوریمی حاصل از ماهی حسون از سفتی، انسجام و استحکام بالاتری نسبت به ماهی سارم برخوردار بود. ارزیابیهای حسی نیز نشان داد که افراد ارزیاب در مورد ژل سوریمی حاصل از ماهی حسون بیشترین امتیاز را به تیمار 5/0% و در مورد ماهی سارم به تیمار 75/0% کنجاک اختصاص دادند. براساس یافتههای پژوهش حاضر مشخص شد که ژل سوریمی حاصل از ماهی سارم از کیفیت پایینتری نسبت به ماهی حسون برخوردار بوده اما با افزودن کنجاک میتوان خصوصیات آنرا بهبود بخشید.