مقاله پژوهشی لاتین
شیمی مواد غذایی
دارا رضاخانی؛ عبدالمجید میرزاعلیان دستجردی؛ سمیه رستگار
چکیده
میوه‌ی چیکو یا (sapodilla) به‌دلیل فسادپذیری بالا و از دست دادن سریع رطوبت، عمر مفید محدودی دارد. استفاده از پوشش‌های خوراکی به‌دلیل تأثیرگذاری در افزایش طول عمر مفید میوه‌ها، مورد توجه زیادی قرار گرفته است. هدف از این مطالعه ارزیابی اثربخشی پوشش خوراکی ساخته شده از صمغ زانتان (0/1 و 0/2 درصد) همراه با اسید اولئیک (1 درصد) در افزایش طول عمر ...
بیشتر
میوه‌ی چیکو یا (sapodilla) به‌دلیل فسادپذیری بالا و از دست دادن سریع رطوبت، عمر مفید محدودی دارد. استفاده از پوشش‌های خوراکی به‌دلیل تأثیرگذاری در افزایش طول عمر مفید میوه‌ها، مورد توجه زیادی قرار گرفته است. هدف از این مطالعه ارزیابی اثربخشی پوشش خوراکی ساخته شده از صمغ زانتان (0/1 و 0/2 درصد) همراه با اسید اولئیک (1 درصد) در افزایش طول عمر مفید میوه‌ی چیکو در دمای 1 ± 8 درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 85-90 درصد است. کاهش وزن در میوه‌های تحت تیمار به‌طور قابل توجهی کمتر بود، به‌طوری‌که کمترین کاهش وزن در تیمار (صمغ زانتان 0/2 درصد + اسید اولئیک) مشاهده شد. بجز تیمار اسید اولئیک، سایر تیمارها در مقایسه با شاهد، سفتی بالاتری را نشان دادند. در پایان آزمایش، تیمارها به‌طور قابل توجهی تنفس میوه را کاهش دادند. در میوه‌های تحت تیمار همچنین در مقایسه با شاهد، ظرفیت آنتیاکسیدانی به‌طور قابل توجهی افزایش یافته و سطوح بالاتری از اسید آسکوربیک را نشان دادند. پایین‌ترین سطح TSS (22/8%) در تیمار (صمغ زانتان 0/2 درصد+ اسید اولئیک) مشاهده شد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که میوه‌های تحت پوشش (صمغ زانتان 0/1 درصد + اسید اولئیک) فعالیت بالاتری را در آنزیم‌های سوپراکسید دسموتاز (SOD)، کاتالاز (CAT) و آسکوربات پراکسیداز (APX) نسبت به میوه‌های تیمار شده با (صمغ زانتان 0/2 درصد + اسید اولئیک) و نمونه‌های شاهد نشان دادند. به‌طور کلی، میوه‌های تحت تیمار با (صمغ زانتان 0/2 درصد + اسید اولئیک) و (صمغ زانتان 0/1 درصد + اسید اولئیک) در مقایسه با شاهد و سایر تیمارها، بالاترین کیفیت کلی را نشان دادند. بنابراین، استفاده از این تیمارها برای حفظ کیفیت میوه‌ی چیکو توصیه می‌شود.
مقاله پژوهشی لاتین
شیمی مواد غذایی
امیر کاظمی؛ اصغر محمودی؛ مصطفی خجسته‌نژند؛ سید حسین فتاحی
چکیده
آرد گندم یکی از مهم‌ترین و استراتژیک‌ترین منابع غذایی به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه است. افزودن هیدروسولفیت سدیم به آرد برای بهبود برخی ویژگی‌های ظاهری می‌تواند اثرات خطرناکی بر سلامت مصرف‌کننده داشته باشد. بنابراین تشخیص این ماده مضر از اهمیت عملی بالایی برخوردار است. در مطالعه حاضر، پتانسیل طیف‌سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه ...
بیشتر
آرد گندم یکی از مهم‌ترین و استراتژیک‌ترین منابع غذایی به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه است. افزودن هیدروسولفیت سدیم به آرد برای بهبود برخی ویژگی‌های ظاهری می‌تواند اثرات خطرناکی بر سلامت مصرف‌کننده داشته باشد. بنابراین تشخیص این ماده مضر از اهمیت عملی بالایی برخوردار است. در مطالعه حاضر، پتانسیل طیف‌سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FT-MIR) در 400-4000 cm-1 برای تشخیص سریع پودر هیدروسولفیت سدیم در آرد گندم مورد بررسی قرار گرفت. پس از گرفتن دادههای طیفی از نمونهها، ابتدا از برخی روشهای پیشپردازش برای تصحیح اثرات مضر و ناخواسته بر دادههای طیفی استفاده شد و سپس از آنالیز مؤلفههای اصلی (PCA) به‌عنوان مدل بدون نظارت و از مدل‌های ماشینبردار بدون نظارت و پشتیبانی (SVM) و شبکه عصبی مصنوعی (ANN) به‌عنوان مدل‌های بانظارت استفاده شد. همچنین از مدل رگرسیون حداقل مربعات جزئی (PLSR) به‌عنوان مدل رگرسیونی برای تشخیص و تعیین کمیت تقلب در نمونه‌های آرد خالص استفاده شد. بهترین نتایج بهترتیب بادقت 86.66 و 86.70 برای مدل‌های SVM و ANN با پیشپردازش S-G + D2 + SNV و R2p = 0.99 برای مدل PLSR بود.
مقاله پژوهشی لاتین
شیمی مواد غذایی
مریم هاشمی؛ سید حسین حسینی قابوس؛ ابوالقاسم سراج
چکیده
در این پژوهش بررسی تأثیر نوع آنزیم پروتئازی (پپسین و پانکراتین) و زمان هیدرولیز (200-40 دقیقه) بر درجه هیدرولیز و ویژگی‌های آنتیاکسیدانی (فعالیت مهار رادیکال DPPH، قدرت شلاتهکنندگی آهن، قدرت احیاءکنندگی یون آهن و فعالیت آنتیاکسیدانی کل) پروتئین هیدرولیز شده کنجاله بذر کتان انجام شد. نتایج نشان داد که افزایش زمان هیدرولیز باعث ...
بیشتر
در این پژوهش بررسی تأثیر نوع آنزیم پروتئازی (پپسین و پانکراتین) و زمان هیدرولیز (200-40 دقیقه) بر درجه هیدرولیز و ویژگی‌های آنتیاکسیدانی (فعالیت مهار رادیکال DPPH، قدرت شلاتهکنندگی آهن، قدرت احیاءکنندگی یون آهن و فعالیت آنتیاکسیدانی کل) پروتئین هیدرولیز شده کنجاله بذر کتان انجام شد. نتایج نشان داد که افزایش زمان هیدرولیز باعث افزایش درجهی هیدرولیز شد و نمونه‌های حاصل از پانکراتین نسبت به پپسین دارای درجهی هیدرولیز بالاتری بودند. بیشترین میزان فعالیت شلاتهکنندگی Fe2+ (45/0 ± 71/53 درصد) و احیاءکنندگی Fe3+ (02/0 ± 32/1، جذب در 700 نانومتر) توسط پانکراتین و پس از 200 دقیقه هیدرولیز حاصل شد. نمونه‌های حاصل از پانکراتین نسبت به پپسین توانایی بیشتری در مهار رادیکال آزاد DPPH داشتند و فعالیت آنها با افزایش زمان تا 160 دقیقه افزایش یافت. بیشترین ظرفیت آنتیاکسیدانی کل (08/0 ± 36/1 جذب در 695 نانومتر) در بین نمونهها پس از 160 دقیقه هیدرولیز با پانکراتین به‌دست آمد. قابلیت آنتیاکسیدانی پروتئین هیدرولیز شده بذر کتان در مهار رادیکال DPPH، شلاتهکنندگی یون آهن و آنتیاکسیدانی کل از قابلیت آنتیاکسیدانی ویتامین ث در غلظت (mg/ml) 50، کمتر بود اما از خاصیت احیاءکنندگی یون آهن بیشتری نسبت به ویتامین ث برخوردار بود. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که پانکراتین در مقایسه با پپسین توانایی بیشتری در تولید پروتئین هیدرولیز شده بذر کتان با خاصیت آنتیاکسیدانی قابل توجه داشت. با توجه به نتایج پروتئینهای هیدرولیز شده بذر کتان با استفاده از آنزیم پانکراتین و زمان هیدرولیز 160 دقیقه، قابلیت استفاده در فرمولاسیون مواد غذایی برای تولید محصولات فراسودمند را دارند.
مقاله پژوهشی لاتین
شیمی مواد غذایی
سکینه ملایی محمد آبادی؛ سمیه رستگار
چکیده
این مطالعه با هدف تعیین تأثیر محلول‌پاشی قبل از برداشت ملاتونین و غوطه‌وری پس از برداشت صمغ زانتان بر کیفیت پس از برداشت میوه نارنگی Orlando tangelo انجام شد. پس از انتخاب درختان مناسب و یکنواخت، محلول‌پاشی ملاتونین در سه غلظت0 میکرومولار 100 میکرومولار و 200 میکرومولار انجام شد. محلول‌پاشی یک ماه قبل از برداشت انجام شد و سه بار در فواصل ...
بیشتر
این مطالعه با هدف تعیین تأثیر محلول‌پاشی قبل از برداشت ملاتونین و غوطه‌وری پس از برداشت صمغ زانتان بر کیفیت پس از برداشت میوه نارنگی Orlando tangelo انجام شد. پس از انتخاب درختان مناسب و یکنواخت، محلول‌پاشی ملاتونین در سه غلظت0 میکرومولار 100 میکرومولار و 200 میکرومولار انجام شد. محلول‌پاشی یک ماه قبل از برداشت انجام شد و سه بار در فواصل یک هفته تکرار شد. علاوه بر این، میوه‌ها پس از برداشت در دو غلظت مختلف صمغ زانتان (0/1 و 0/2 درصد) غوطه‌ور شدند، میوه‌ها در انبار سرد در دمای 1 ± 5 درجه سانتی‌گراد نگهداری شدند. ارزیابی خصوصیات میوه در زمان برداشت و پس از 45 و 90 روز نگهداری در سردخانه انجام شد. نتایج نشان داد که محلول‌پاشی ملاتونین با غلظت 100 میکرومولار بیشترین وزن میوه و گوشت را نشان داد. علاوه بر این، تیمار ملاتونین منجر به سطوح بالاتر اسید اسکوربیک و افزایش اسیدیته میوه نسبت به شاهد شد. در طول نگهداری، میوه‌های تیمار شده با پوشش ملاتونین و زانتان کیفیت بهتری نسبت به شاهد نشان دادند. در پایان آزمایش، کمترین کاهش وزن در میوه‌های تیمار شده با 200 میکرومولار ملاتونین + 0/1 درصد زانتان مشاهده شد. بیشترین مقدار اسید اسکوربیک در 100 میکرومولار ملاتونین + 0/1 درصد زانتان مشاهده شد. حداکثر فعالیت آنتیاکسیدانی در 100 میکرومولار و 200 میکرومولار + 0/1 درصد زانتان و همچنین 100 میکرومولار ملاتونین به تنهایی مشاهده شد. به‌طور کلی، یافته‌ها نشان می‌دهند که محلول‌پاشی قبل از برداشت و استفاده از پوشش زانتان می‌تواند استراتژی‌های مؤثری برای حفظ کیفیت Orlando tangelo در طول انبارمانی سرد باشد.
مقاله پژوهشی لاتین
زیست فناوری مواد غذایی
شادی آتشگاهی؛ علی مویدی؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ هدی شهیری طبرستانی؛ علیرضا صادقی
چکیده
آب پنیر سویا محصول جانبی فرآیند تولید پنیر توفو و ایزوله پروتئین سویا است که دارای مقدار قابل توجهی ترکیبات مغذی مانند پروتئین، آمینواسید، اولیگوساکارید و ایزوفلاون می باشد. در این پژوهش، تخمیر آب پنیر سویا با استفاده از باکتری های اسید لاکتیک با هدف افزایش محتوای ترکیبات فنلی و گاما-آمینو بوتیریک اسید و فعالیت آنتیاکسیدانی ...
بیشتر
آب پنیر سویا محصول جانبی فرآیند تولید پنیر توفو و ایزوله پروتئین سویا است که دارای مقدار قابل توجهی ترکیبات مغذی مانند پروتئین، آمینواسید، اولیگوساکارید و ایزوفلاون می باشد. در این پژوهش، تخمیر آب پنیر سویا با استفاده از باکتری های اسید لاکتیک با هدف افزایش محتوای ترکیبات فنلی و گاما-آمینو بوتیریک اسید و فعالیت آنتیاکسیدانی محصول تخمیر شده صورت گرفت. برای این منظور، ابتدا 8 سویه لاکتیکی مختلف غربال‌گری شدند و در مرحله بعد فعالیت مؤثرترین سویه ها و شمارش سلولی آنها در طول تخمیر بررسی شد. نتایج نشان داد تمامی جدایه‌ها قادر به رشد در آب‌پنیر سویا بودند و افزایش زمان گرمخانه گذاری باعث کاهش معنی‌دار pH تمام نمونهها از 5/75 به 4/5 شد. از بین 8 جدایه LAB، Lactiplantibacillus plantarum MCM4 و Weissella confusa MDM8 فعالیت بالاتری از نظر تولید اسید، افزایش محتوای TPC و فعالیت پروتئولیتیک نشان دادند. نمونه تخمیر شده توسط L. plantarum MCM4 بیشترین محتوای آمینو اسیدهای آزاد (1/73 میلی گرم در میلیلیتر) و نمونه تخمیر نشده با 0/9 میلی گرم در میلی لیتر کمترین مقدار را داشت. علاوه بر این، بیشترین میزان آمینو اسید آزاد پس از تخمیر 36 و 24 ساعت در نمونه تخمیر شده با L. plantarum MCM4 مشاهده شد. غلظت گابا از 6/15 میلی-گرم در 100 میلیلیتر (تخمیر نشده) تا 24/175 میلی گرم در 100 میلی-لیتر (SW تخمیر شده با L. plantarum MCM4) متغیر بود. همچنین همبستگی مثبتی بین شمارش سلولی و شدت پروتئولیز مشاهده شد. به‌طور کلی L. plantarum و W. confusa به خوبی در آب پنیر سویا رشد کردند و منجر به افزایش ترکیبات بالقوه زیست فعال در محصول نهایی شدند. بنابراین، تخمیر با L. plantarum MCM4 و MDM8 W. confusa م یتواند به‌عنوان روشی برای ایجاد ارزش افزوده در آب پنیر سویا در نظر گرفته شود.
مقاله مروری لاتین
زیست فناوری مواد غذایی
محمدپویا رمضانی؛ علی معتمدزادگان
چکیده
دامپروری سنتی به‌دلیل اثرات زیانبار بر محیط‌زیست و محدودیت در امکان توسعه مقیاس تولید، یکی از عوامل اصلی چالش جهانی عدم امنیت غذایی محسوب می‌شود. کشت سلول‌های جانوری در شرایط کنترل شده، منجر به تولید گوشت کشت داده شده یا گوشت مصنوعی گردیده که می‌تواند گزینه‌ای اخلاقی‌تر و سازگارتر با محیط‌زیست برای تأمین امنیت غذایی باشد. این ...
بیشتر
دامپروری سنتی به‌دلیل اثرات زیانبار بر محیط‌زیست و محدودیت در امکان توسعه مقیاس تولید، یکی از عوامل اصلی چالش جهانی عدم امنیت غذایی محسوب می‌شود. کشت سلول‌های جانوری در شرایط کنترل شده، منجر به تولید گوشت کشت داده شده یا گوشت مصنوعی گردیده که می‌تواند گزینه‌ای اخلاقی‌تر و سازگارتر با محیط‌زیست برای تأمین امنیت غذایی باشد. این مقاله مروری، پتانسیل گوشت مصنوعی را با تحلیل دقیق تأثیرات آن بر سیستم‌های جهانی تولید و توزیع مواد غذایی، چشم‌انداز پایداری آن، پیشرفت‌های تکنولوژیکی حاصل شده و موانع پیش رو، برای رفع معضل امنیت غذایی مورد ارزیابی قرار می‌دهد. تحلیل چرخه حیات نشان می‌دهد تولید گوشت مصنوعی، اثرات زیست‌محیطی به مراتب کمتری نسبت به گوشت سنتی دارد. پیشرفت‌های علمی مهم در زمینه‌های فناوری داربست‌ها، مهندسی بافت و طراحی بیوراکتورها، تولید گوشت مصنوعی را به تجاری‌سازی نزدیک‌تر کرده است. با این حال، موانع قابل توجهی نیز وجود دارد که باید مرتفع شوند؛ از جمله امکان تولید انبوه در مقیاس بزرگ با هزینه مقرون به صرفه، تطبیق با چارچوب‌های پیچیده قانون‌گذاری و نظارتی، تضمین ایمنی و سلامت محصول و افزایش پذیرش آن از سوی مصرف‌کنندگان. برای غلبه بر این چالش‌ها و تحقق وعده گوشت مصنوعی در راستای بهبود امنیت غذایی و تغذیه، حفظ پایداری محیط‌زیست و رعایت رفاه حیوانات، اتخاذ رویکردی میان‌رشته‌ای که ابعاد علمی، فنی، قانونی و اجتماعی را در نظر می‌گیرد، امری ضروری است.
