مهندسی مواد غذایی
فاطمه یوسف زاده؛ مسعود تقی زاده
چکیده
در این پژوهش، اثر سطوح جایگزینی صمغ کتیرا (7/0، 1 و 3/1 %) و نشاسته گندم (1، 2 و 3 %) به عنوان جایگزین ژلاتین بر خصوصیات رئولوژیکی، فیزیکی و حسی دسر لبنی ارزیابی شد. آزمونهای رئولوژیکی شامل ویسکومتری و بافتسنجی، آزمونهای فیزیکی شامل سینرسیس، پتانسیل زتا و توزیع اندازه ذرات و آزمون حسی به روش ارزیابی حسی توصیفی انجام شد. نتایج دادههای ...
بیشتر
در این پژوهش، اثر سطوح جایگزینی صمغ کتیرا (7/0، 1 و 3/1 %) و نشاسته گندم (1، 2 و 3 %) به عنوان جایگزین ژلاتین بر خصوصیات رئولوژیکی، فیزیکی و حسی دسر لبنی ارزیابی شد. آزمونهای رئولوژیکی شامل ویسکومتری و بافتسنجی، آزمونهای فیزیکی شامل سینرسیس، پتانسیل زتا و توزیع اندازه ذرات و آزمون حسی به روش ارزیابی حسی توصیفی انجام شد. نتایج دادههای رئولوژیکی نشان داد همه نمونهها رفتار شل شونده با برش داشتند. در توصیف رفتار جریان مستقل از زمان نمونهها مدل قانون توان به عنوان بهترین مدل انتخاب شد (98< R2، 6/1>RMSE). با توجه به نتایج حاصل از آزمون بافتی، مقدار سختی در نمونه دارای 7/0 % صمغ کتیرا و 3 % نشاسته گندم به میزان 55/397 گرم نزدیکترین مقدار به نمونه شاهد (میزان سختی حدود 5/404 گرم) گزارش شد. میزان چسبندگی در نمونه شاهد حاوی %5/1 ژلاتین، 65/4 میلی ژول بود که با مقدار چسبندگی در نمونه حاوی 1% صمغ کتیرا و 1% نشاسته گندم (05/4 میلی ژول) تقریبا مشابه میباشد. سینرسیس در نمونهها با افزایش میزان صمغ و نشاسته کاهش یافت و پس از 14 روز نگهداری در یخچال، افزایش یافت. در بین نمونهها، به ترتیب نمونههای %7/0 صمغ کتیرا و %3 نشاسته ،%1 صمغ کتیرا و %1 نشاسته و %7/0 صمغ کتیرا و %2 نشاسته از نظر ویژگیهای حسی به نمونه شاهد، شباهت داشتند. با بررسی نتایج خصوصیات رئولوژیکی، فیزیکی و حسی تمام نمونهها و مقایسه آنها با نمونه شاهد، مشاهده شد که نتایج نمونه حاوی %1 صمغ کتیرا و %1 نشاسته در اکثر آزمونهای اندازهگیری شده، شباهت بیشتری به نمونه شاهد داشت.
هما ماهپور؛ تکتم مستقیم؛ شهلا شهریاری
چکیده
غنیسازی محصولات لبنی، خصوصاً بستنی جهت تولید فرآوردههای غذایی سلامتیبخش یکی از مهمترین اهداف و اولویتهای بشر امروزی میباشد. ایزوله پروتئینی یکی از ترکیبات مورداستفاده بهمنظور تولید محصولات سلامتیبخش است. در این مطالعه، هدف تولید بستنی با ویژگیهای جدید بر پایه یک ماده فراسودمند با جایگزینی جزئی ماده خشک با ایزوله ...
بیشتر
غنیسازی محصولات لبنی، خصوصاً بستنی جهت تولید فرآوردههای غذایی سلامتیبخش یکی از مهمترین اهداف و اولویتهای بشر امروزی میباشد. ایزوله پروتئینی یکی از ترکیبات مورداستفاده بهمنظور تولید محصولات سلامتیبخش است. در این مطالعه، هدف تولید بستنی با ویژگیهای جدید بر پایه یک ماده فراسودمند با جایگزینی جزئی ماده خشک با ایزوله پروتئین جوانه گندم میباشد. بنابراین ایزوله پروتئینی جوانه گندم با ترکیب درصد 1، 3 و 5 استخراج و به بستنی اضافه شد. در قدم اول ایزوله پروتئینی توسط آزمونهای درصد رطوبت، درصد چربی، خاکستر غیرمحلول در اسید، اندازه ذرات و دانهبندی آرد موردارزیابی قرار گرفت. در گام دوم ایزوله پروتئینی جوانه گندم با ترکیب درصد 1، 3 و 5 به بستنی اضافه شد و اثر آن بر روی ویژگیهای رئولوژیکی، خصوصیات بافتی، رنگ، پارامترهای فیزیکوشیمیایی و حسی بستنی موردارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که درصد رطوبت ایزوله پروتئینی و میزان درصد چربی بهترتیب عبارت بودند از 42/0±41/8 و 44/0±34/11 و همچنین میزان درصد خاکستر غیرمحلول در اسید عبارت بود از 23/0±57/3 . نتایج ارزیابی اندازه ذرات و دانهبندی آرد نیز عبارت بودند از 01/0±282. دادههای آزمایشگاهی نمایشگر آن بود که با افزایش ایزوله پروتئین جوانه، ویسکوزیته، مقاومت در برابر ذوب شدن و شاخص حجمافزایی بهطور معنیداری کاهش یافت. پارامترهای سختی و چسبندگی بافت، دانسیته ، اندازه و قطر ذرات و همچنین توزیع آنها و سطح مخصوص آنها، شاخصهای زردی و قرمزی بهطور معنیداری افزایش یافت. با جمعبندی کلیه نتایج آزمایشگاهی و ارزیابی حسی نمونهها مشخص شد که نمونه بستنی با یک درصد ایزوله پروتئینی جوانه گندم نمونه منتخب و بهینه میباشد.
اعظم ستاری؛ جعفر محمدزاده میلانی؛ زینب رفتنی امیری؛ علی پاکدین پاریزی
چکیده
بتاگلوکان یک پلیساکارید خطی، بدون انشعاب، غیرنشاستهای و محلول در آب است که در دیواره سلولی غلات بهویژه یولاف وجود دارد. با توجه به تأثیر فعالیت آنزیمی بر پایداری لیپیدهای یولاف لازم است که این آنزیمها در طی فرآوری یولاف غیرفعال شوند. یکی از روشهای موجود برای غیرفعال کردن آنزیمها، فرآیند هیدروترمال است. در این پژوهش فرایند ...
بیشتر
بتاگلوکان یک پلیساکارید خطی، بدون انشعاب، غیرنشاستهای و محلول در آب است که در دیواره سلولی غلات بهویژه یولاف وجود دارد. با توجه به تأثیر فعالیت آنزیمی بر پایداری لیپیدهای یولاف لازم است که این آنزیمها در طی فرآوری یولاف غیرفعال شوند. یکی از روشهای موجود برای غیرفعال کردن آنزیمها، فرآیند هیدروترمال است. در این پژوهش فرایند هیدروترمال با اتوکلاو در دماهای۱۱۰ ، ۱۲۰ و ۱۳۰ درجه سانتیگراد در دو زمان ۱۰ و ۲۰ دقیقه بر روی آرد یولاف انجام شد و بتاگلوکان استخراجی از آن به روش آبی از نظر خواص فیزیکو شیمیایی و عملکردی و نیز رئولوژیکی مورد برررسی قرار گرفت. بتاگلوکان حاصل از آرد یولاف هیدروترمال شده در ۱۲۰ درجه سانتیگراد به مدت ۱۰ دقیقه بالاترین حلالیت را در ۲۵ درجه سانتیگراد و کمترین حلالیت را در دمای ۵۰ درجه سانتیگراد و تیمار ۱۲۰ درجه سانتیگراد به مدت ۲۰ دقیقه بیشترین حلالیت را در ۷۵ درجه سانتیگراد داشت. میزان کفکنندگی بتاگلوکان استخراجی از آرد یولاف هیدروترمال شده در دمای ۱۳۰درجه سانتیگراد به مدت ۱۰ دقیقه، از سایر تیمارها کمتر بود و بتاگلوکان حاصل از تیمار هیدروترمال شده در دمای ۱۱۰ درجه سانتیگراد به مدت ۱۰ دقیقه از ثبات کف بالاتری برخوردار بود. در بررسی خصوصیات رئولوژیکی، تاثیر سرعت برشی بر میزان ویسکوزیته نشان داد که با افزایش سرعت برشی، میزان ویسکوزیته در تمامی نمونهها کاهش یافت و بیشترین مقدار ویسکوزیته را بتاگلوکان حاصل از آرد یولاف هیدروترمال شده در دمای ۱۲۰ درجه سانتیگراد به مدت ۱۰ دقیقه داشت. در آزمون نوسانی شامل روبش دما، پارامترهای اندازهگیری شده شامل مدول الاستیک G′ و مدول ویسکوز G″ بودند که مقدار G′ و G″ در نمونه بتاگلوکان استخراجی از آرد یولاف هیدروترمال شده در تمامی نمونهها کاهش یافت و نیز مدول الاستیک و ویسکوز بتاگلوکان استخراج شده از آرد هیدروترمال شده در دمای ۱۲۰ درجه به مدت ۱۰ دقیقه از سایر تیمارها بیشتر بود. در روبش فرکانس در فرکانسهای پایینتر، G″ از G′ بزرگتر است و هر دو با افزایش فرکانس افزایش مییابند و مقدار G′ وG″ و η* بتاگلوکان استخراج شده از آرد هیدروترمال شده در دمای ۱۲۰ درجه به مدت ۱۰ دقیقه از سایر تیمارها در فرکانس ۱ و ۱۰ هرتز بیشتر بود.
علی معتمدزادگان؛ الهه امیدبخش امیری؛ محبوبه جمشیدی؛ تندیس خسروی راد
چکیده
در عملیات صنعتی، محصول تحت تاثیر دامنهای از نرخهای برشی قرار میگیرد، بنابراین، شناخت تغییرات در رئولوژی با تغییرات دما، فرکانس و نرخهای برشی برای طراحی تجهیزات عملیات مورد نیاز است. از آبلیمو در صنعت غذا بهطور گستردهای استفاده میشود. اطلاعات رئولوژیکی و فیزیکوشیمیایی میتواند در افزایش مقیاس و بهینهسازی فرآیند، حمل ...
بیشتر
در عملیات صنعتی، محصول تحت تاثیر دامنهای از نرخهای برشی قرار میگیرد، بنابراین، شناخت تغییرات در رئولوژی با تغییرات دما، فرکانس و نرخهای برشی برای طراحی تجهیزات عملیات مورد نیاز است. از آبلیمو در صنعت غذا بهطور گستردهای استفاده میشود. اطلاعات رئولوژیکی و فیزیکوشیمیایی میتواند در افزایش مقیاس و بهینهسازی فرآیند، حمل و نقل و نگهداری کنسانتره لیمو مهم باشد. هدف از این مطالعه بررسی رئولوژی و ویژگیهای فیزیکوشیمیایی کنسانتره آبلیمو تولید شده با روش تغلیظ تحت خلا میباشد. فرآیند تغلیظ نمونه آبلیمو تا غلظتهای 25، 35، 45، 55 و 65 درجه بریکس انجام گردید. میزان مواد جامد محلول، pH، اسیدیته و رنگ، رفتار جریانی و ویسکوالاستیسیته تابع کرنش، فرکانس و دما بررسی شد. مقایسه میانگینها با روش تفاوت حداقل معنیدار صورت گرفت. با افزایش بریکس،pH کاهش و اسیدیته افزایش یافت. افزایش غلظت موجب کاهش پارامتر *L و *b و افزایش در پارامتر *a شده است. نمونه کنترل و نمونهها با بریکس 25 و 35 رفتار نیوتونی اما نمونهها با بریکس 45، 55 و 65 رفتار رقیقشونده با برش داشتند و برازش مناسبی با مدل کراس نشان دادند. این سه نمونه رفتار تیکسوتروپ داشته و با افزایش بریکس، وابستگی به زمان بیشتر شد. در کل دامنه کرنش و فرکانس مورد مطالعه، مقادیر مدول ویسکوز در کلیه نمونهها بیشتر از مقادیر الاستیک بوده است و هیچ برخوردی میان دو مدول مشاهده نشد. در کل دامنه دمایی مورد مطالعه، ویژگی ویسکوز برجستهتر از ویژگی الاستیک بود. مدول کمپلکس و ویسکوزیته کمپلکس بهترتیب برای نمونه 45 ، 55 و 65 افزایش یافت. نمونه کنسانتره آبلیمو یک ماده رقیق وتیکسوتروپ بوده، ژلی تشکیل نداد و رفتار نمونهها مایع ویسکوالاستیک بود. با افزایش بریکس، اگرچه، مقاومت به نرخ های برشی بالا افزایش می یابد اما توانایی در بازیافت ساختار تخریب شده در اثر حرارت کاهش می یابد.
مریم فرهمند؛ محمدتقی گلمکانی؛ عسگر فرحناکی؛ غلامرضا مصباحی
چکیده
کنسانتره صنعتی آب انار رقم رباب به مدت 20 هفته در دماهای 20- ،4، 20 و 35 درجه سلسیوس نگهداری و شاخصهای شکلگیری کدورت ثانویه، رنگ (L*a*b*)، خصوصیات رئولوژیکی، ترکیبات زیستفعال (ترکیبات فنولی و فلاوونوئیدی کل) و خصوصیات آنتیاکسیدانی (روشهایDPPH و FRAP) برای تعیین بهترین شرایط نگهداری مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونههای نگهداریشده در دمای ...
بیشتر
کنسانتره صنعتی آب انار رقم رباب به مدت 20 هفته در دماهای 20- ،4، 20 و 35 درجه سلسیوس نگهداری و شاخصهای شکلگیری کدورت ثانویه، رنگ (L*a*b*)، خصوصیات رئولوژیکی، ترکیبات زیستفعال (ترکیبات فنولی و فلاوونوئیدی کل) و خصوصیات آنتیاکسیدانی (روشهایDPPH و FRAP) برای تعیین بهترین شرایط نگهداری مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونههای نگهداریشده در دمای 35 درجه سیلسیوس در 4 هفته آخر دوره نگهداری دارای کدورت ثانویه بودند. اگرچه نمونههای شاهد رفتار رقیقشونده با برش داشتند، اما پس از دوره نگهداری رفتار غلیظشونده با برش از خود نشان دادند. بین ارزش L* بین نمونهها نگهداریشده در دماهای 20-، 4و 20 درجه سلسیوس تفاوت معنیداری مشاهده نشد. ارزش a* و b* نمونههای نگهداریشده در دماهای 20- و 4 درجه سلسیوس به مدت 14 هفته روند کاهشی مشابهی را نشان دادند. میزان محتوای فنولی و خصوصیات آنتیاکسیدانی (هر دو روش DPPHو FRAP) با افزایش دما و مدت زمان نگهداری کاهش یافتند اما ترکیبات فلاونوئیدی با افزایش دما و زمان نگهداری به شکل معنیداری افزایش یافتند. بهطورکلی، دمای 4 درجه سلسیوس به مدت 14 هفته، بهترین شرایط دمای نگهداری برای حفظ کیفیت و کاهش هزینههای نگهداری محصول میباشد.