فناوری مواد غذایی
آزاده فرازمند؛ حسین جلالی؛ علی نجفی
چکیده
سیبزمینی سرخشده از محصولاتی است که مصرف بالایی دارد و بهدلیل داشتن روغن زیاد نگرانیهایی را از لحاظ سلامت عمومی بهوجود آورده است. در این تحقیق امکان کاهش جذب روغن در سیبزمینی سرخشده با استفاده از موسیلاژ بامیه و کیتوزان بهعنوان پوشش خوراکی بررسی شد. بدین منظور موسیلاژ بامیه با غلظتهای 0، 50 و 100 و کیتوزان با غلظتهای ...
بیشتر
سیبزمینی سرخشده از محصولاتی است که مصرف بالایی دارد و بهدلیل داشتن روغن زیاد نگرانیهایی را از لحاظ سلامت عمومی بهوجود آورده است. در این تحقیق امکان کاهش جذب روغن در سیبزمینی سرخشده با استفاده از موسیلاژ بامیه و کیتوزان بهعنوان پوشش خوراکی بررسی شد. بدین منظور موسیلاژ بامیه با غلظتهای 0، 50 و 100 و کیتوزان با غلظتهای 0، 75/0 و 1 درصد مورد استفاده قرار گرفت. غلظتهای صفر بهعنوان شاهد در نظر گرفته شدند. پس از پوششدهی، خلالهای سیبزمینی سرخشده و درصد پوششدهی، میزان جذب روغن، مقدار رطوبت، سفتی بافت، عدد پراکسید، عدد اسیدی، شاخصهای رنگ و ویژگیهای حسی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که کیتوزان باعث افزایش پوششدهی و بامیه سبب کاهش آن گردید. بیشترین پوششدهی در غلظت 2/1 درصد کیتوزان و صفر درصد موسیلاژ بامیه (38/2 درصد) و کمترین آن در نمونۀ شاهد (11/0 درصد) مشاهده گردید. همچنین مشاهده شد که با افزایش غلظت کیتوزان و موسیلاژ بامیه جذب روغن کاهش یافت، ولی جذب روغن در غلظتهای بالای موسیلاژ بامیه کمی افزایش یافت. بیشترین و کمترین جذب روغن بهترتیب در نمونه شاهد (6/20 درصد) و نمونه پوشش دهی شده با 41 درصد موسیلاژ بامیه و 5/1 درصد کیتوزان (44/15 درصد) مشاهده شد. در مورد عدد پراکسید و عدد اسیدی مدلهای بهدست آمده معنیدار نبودند. اثر غلظت موسیلاژ بامیه و کیتوزان بر بافت نمونهها و شاخصهای رنگ معنیدار بود. در نهایت پس از بهینهیابی، غلظت 74 درصد بامیه و 89/0 درصد کیتوزان بهدست آمد.
حسام عمرانی فرد؛ محمدحسین عباسپورفرد؛ مهدی خجسته پور؛ علی دشتی
چکیده
در این مطالعه، سینتیک تخریب حرارتی دینامیکی بیوپلاستیک تهیه شده از آمیخته ژلاتین پای مرغ- آرد کامل سیبزمینی و نمونه شاهد که متشکل از آرد کامل سیبزمینی بود، مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. ژلاتین استفاده شده در این مطالعه از نوع مرغی بود که با استفاده از روشهای شیمیایی از پای مرغ استخراج شد. در این پژوهش دو مدل ایزوکانورژنال انتگرالی ...
بیشتر
در این مطالعه، سینتیک تخریب حرارتی دینامیکی بیوپلاستیک تهیه شده از آمیخته ژلاتین پای مرغ- آرد کامل سیبزمینی و نمونه شاهد که متشکل از آرد کامل سیبزمینی بود، مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. ژلاتین استفاده شده در این مطالعه از نوع مرغی بود که با استفاده از روشهای شیمیایی از پای مرغ استخراج شد. در این پژوهش دو مدل ایزوکانورژنال انتگرالی شامل مدل فلین- وال- اوزاوا (FWO) و کیسینجر- آکاهیرا- سانوز (KAS) در نظر گرفته شد که با استفاده از هر کدام از این مدلها، پارامترهای سینتیک تخریب حرارتی شامل انرژی فعالسازی و ضریب بسامد برای نمونههای بیوپلاستیک محاسبه گردید. نتایج نشان داد که بیشینهی انرژی فعالسازی محاسبه شده برای بیوپلاستیک آمیخته (GC) به روش FWO در نسبت تبدیل 9/0 و برابر kJ/mol162 و پس از آن در نسبت تبدیل 5/0 و برابر kJ/mol150 است، در حالی که بیشینه انرژی فعالسازی بیوپلاستیک شاهد (P) در نسبت تبدیل 6/0 و برابر kJ/mol217 مشاهده شد. مقادیر بدست آمده برای ضریب بسامد نیز نشان داد این پارامتر بین 1/min1014×27/1 تا 1/min104×25/1 برای بیوپلاستیک آمیخته و برای بیوپلاستیک شاهد بین 1/min1014×94/1 تا 1/min104×82/1 بسته به تغییرات نسبت تبدیل و نرخهای مختلف گرمادهی، تغییر میکند.
فاطمه روشنی؛ سارا موحد؛ حسین احمدی چناربن
چکیده
در تحقیق حاضر تأثیر پیشتیمارهای اولتراسوند و خشککردن، بر محتوای رطوبت و میزان جذب روغن قطعات سیبزمینی رقم ساتینا، طی فرآیند سرخکردن عمیق موردبررسی قرار گرفت. پیشتیمار اولتراسوند در دو فرکانس 20 و 40 کیلوهرتز، بهمدت 15 دقیقه و پیشتیمار خشککردن در دمای 60 درجه سلسیوس و بهمدت 15 دقیقه انجام شد. پس از آن قطعات سیبزمینی ...
بیشتر
در تحقیق حاضر تأثیر پیشتیمارهای اولتراسوند و خشککردن، بر محتوای رطوبت و میزان جذب روغن قطعات سیبزمینی رقم ساتینا، طی فرآیند سرخکردن عمیق موردبررسی قرار گرفت. پیشتیمار اولتراسوند در دو فرکانس 20 و 40 کیلوهرتز، بهمدت 15 دقیقه و پیشتیمار خشککردن در دمای 60 درجه سلسیوس و بهمدت 15 دقیقه انجام شد. پس از آن قطعات سیبزمینی در دماهای 170 و 190 درجه سلسیوس و بهمدت 5، 7 و 10 دقیقه سرخ شدند. با توجه به نتایج، نمونههای پیشتیمارشده با اولتراسوند، در فرکانس 40 کیلوهرتز، در دما و زمان یکسان، از محتوای رطوبتی کمتری برخوردار بودند. قابلتوجه اینکه با افزایش دمای سرخ کردن و فرکانس، ضریب انتشار مؤثر رطوبت افزایش و محدودهی آن m2/s8-10×80/8 – 8-10×95/6 محاسبه شد (99/0=2R). از سوی دیگر با افزایش فرکانس، انرژی فعالسازی افزایش و محدودهی آن kJ/mol 307/16-161/13 تعیین گردید (99/0=2R). همچنین در زمانهای سرخ کردن یکسان، نمونههای پیشتیمارشده با اولتراسوند، در فرکانس 20 کیلوهرتز، از بیشترین میزان جذب روغن برخوردار بودند. براساس تجزیه و تحلیل رگرسیونی چندمتغیره، مدل نمایی بهترین برازش را بهمنظور بررسی تغییرات محتوای رطوبت و روغن نمونهها نشان داد.
رضا فرهوش؛ سید محمد علی رضوی
چکیده
در پژوهش حاضر، اثر پوششدهی با هیدروکلوئید دانة ریحان (غلظتهای 5/0 و 1 درصد، وزنی/وزنی) و مقایسه آن با هیدروکلوئیدهای رایج نظیر گزانتان و متیلسلولز (غلظتهای 5/0 و 1 درصد، وزنی/وزنی) بر میزان جذب روغن، خروج رطوبت، رنگ و بافت خلال سیبزمینی طی فرآیند سرخکردن عمیق موردمطالعه قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که میزان جذب روغن در همه نمونههای ...
بیشتر
در پژوهش حاضر، اثر پوششدهی با هیدروکلوئید دانة ریحان (غلظتهای 5/0 و 1 درصد، وزنی/وزنی) و مقایسه آن با هیدروکلوئیدهای رایج نظیر گزانتان و متیلسلولز (غلظتهای 5/0 و 1 درصد، وزنی/وزنی) بر میزان جذب روغن، خروج رطوبت، رنگ و بافت خلال سیبزمینی طی فرآیند سرخکردن عمیق موردمطالعه قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که میزان جذب روغن در همه نمونههای پوششدهیشده در مقایسه با نمونه شاهد کمتر بود. کمترین میزان جذب روغن در خلالهای سیبزمینی تیمارشده با دانة ریحان 1 و 5/0 درصد (بهترتیب 14/0 و 16/0 گرم بر گرم ماده خشک) مشاهده شد. خلالهای سیبزمینی بدون پوشش (شاهد) و تیمارشده با متیلسلولز 5/0 درصد بهترتیب بیشترین میزان جذب روغن را دارا بودند. پوشش با مواد هیدروکلوئیدی به افزایش مقدار رطوبت خلالهای سرخشده در مقایسه با تیمار شاهد منجر گردید. بیشترین میزان نگهداری رطوبت بهترتیب به نمونههای تیمارشده با هیدروکلوئید دانة ریحان در غلظتهای 1 و 5/0 درصد مربوط بود. همچنین بیشترین تغییرات کلی رنگ و سفتی بافت بهترتیب به نمونههای تیمارشده با گزانتان و دانۀ ریحان در غلظت 1 درصد مربوط میشد.
وحید محمدپور؛ محمدتقی حامد موسویان
چکیده
سرخکردن یکی از مهمترین عملیات واحدهای مورد استفاده در صنایع غذایی بوده که به شکلهای مختلفی از جمله سرخکردن تحت خلاء، تحت فشار، با استفاده از امواج مایکروویو و سرخکردن عمیق قابل اجراست. به طورکلی با خروج آب و کاهش رطوبت ماده غذایی و نیز ورود روغن از طریق نفوذ و جذب؛ محصول نهایی که پس از فرآیند سرخکردن تولید می شود؛ رنگ، بافت، ...
بیشتر
سرخکردن یکی از مهمترین عملیات واحدهای مورد استفاده در صنایع غذایی بوده که به شکلهای مختلفی از جمله سرخکردن تحت خلاء، تحت فشار، با استفاده از امواج مایکروویو و سرخکردن عمیق قابل اجراست. به طورکلی با خروج آب و کاهش رطوبت ماده غذایی و نیز ورود روغن از طریق نفوذ و جذب؛ محصول نهایی که پس از فرآیند سرخکردن تولید می شود؛ رنگ، بافت، طعم و کیفیت مطلوبی را به دنبال خواهد داشت. یکی از مهمترین نکات در طراحی، مدلسازی و بهینه سازی فرآیندهای سرخکردن؛ تعیین صحیح پارامترهای انتقال جرم (ضریب نفوذ موثر؛ عدد بدون بعد بایوت جرمی و ضریب انتقال جرم) است. در این پژوهش با به کارگیری سیستم استوانه ای، روشی برای تعیین پارامترهای انتقال جرم سیبزمینی استوانهای شکل طی فرآیند سرخکردن ارائه شده است. بدین منظور و جهت انجام آزمایشات مختلف، یک سرخ کن آزمایشگاهی مورد استفاده قرار گرفت. فرآیند سرخکردن و انجام آزمایشات در سه سطح دمایی 150، 170 و °C 190 صورت پذیرفت. از برازش دادههای تجربی حاصله با مدل ریاضی بهدست آمده در مختصات استوانهای، ضریب نفوذ موثر( )، عدد بدون بعد بایوت ( ) و ضریب انتقال جرم ( ) به ترتیب در محدوده (/s2m) 9-10×63/18-93/8 ، 35/9-34/7 و (m/s) 5-10×74/2-67/1 تعیین گردید که توافق قابل قبولی با یافته های بهدست آمده توسط سایر محققین مشاهده میگردد. نتایج حاصله نشان می دهد که با افزایش دما، ضریب نفوذ موثر و ضریب انتقال جرم افزایش و عدد بدون بعد بایوت جرمی کاهش مییابد. معادله آرنیوس نیز به عنوان یکی از بهترین روابطی که ضریب نفوذ موثر را به صورت تابعی از دما پیشگویی میکند، ارائه گردید.
