نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشگاه تبریز
2 دانشگاه علوم پزشکی تبریز
3 تبریز
چکیده
استفاده از حلالهای آلی و نیروهای برشی بالا در تکنیکهای متداول تولید نانولیپوزومها، کاربرد آنها را بهعنوان حامل مواد غذا-دارو (نوتریسیتیکالها) در صنایع غذایی محدود کرده است. هدف از انجام این پژوهش، تولید سیستم نانولیپوزومی حاوی آنتیاکسیدان گامااوریزانول با روش حرارتی اصلاحشده میباشد. نانولیپوزومها با استفاده از لسیتین و محلول گامااوریزانول تهیه شدند. اندازه ذرات و پتانسیل زتا، با روش پراکنش نور لیزری تعیین شدند و نوع برهمکنشهای ایجادشده بین نانوحامل و گامااوریزانول با آزمون طیفسنجی فروسرخ بررسی شدند. آزمونهای کدورت، پایداری و خواص رئولوژیکی نیز برای تعیین خواص فیزیکوشیمیایی نانولیپوزومها انجام گرفتند. طبق نتایج طیفسنجی، برهمکنشهای ایجادشده بین گامااوریزانول و لسیتین از نوع فیزیکی ضعیف بودند. با توجه به نتایج آزمون اندازهگیری ذرات، متوسط قطر حجمی و توزیع اندازه ذرات (اسپن) بهترتیب در محدوده 90-110 نانومتر و 90/0-69/0 بودند. پتانسیل زتا و میزان بارگیری گامااوریزانول mV 4/20- و 7/15% گزارش شدند. نمونهها در طی مدت زمان نگهداری در دمای ˚C 4 پایدار ماندند. با افزایش غلظت لسیتین کدورت سیستم افزایش یافت. ویسکوزیته محلولهای لیپوزومی با افزایش سرعت برشی ثابت ماند (رفتار نیوتنی) که نشاندهندۀ حضور ذرات کوچک و عدم وجود ذرات لختهشده بالا و پایداری خوب محلولها بود.
کلیدواژهها
)
ارسال نظر در مورد این مقاله