زیست فناوری مواد غذایی
مینا سیف زاده
چکیده
تنوع زیاد کاربردهای کلاژن و نقش مهم آن در آینده جامعه، سبب شد که به پلیمر زیستی کلیدی برای سلامت و رفاه انسان تبدیل شود. بنابراین مطالعه حاضر با هدف استخراج کلاژن از پوست ماهی کپور پرورشی، تعیین خصوصیات کیفی کلاژن و مقایسه آنها انجام شد. کلاژن از پوست ماهی کپور به روش آنزیمی اسیدی با استفاده از اسید استیک 5/0مولار و پپسین طی مدت زمان ...
بیشتر
تنوع زیاد کاربردهای کلاژن و نقش مهم آن در آینده جامعه، سبب شد که به پلیمر زیستی کلیدی برای سلامت و رفاه انسان تبدیل شود. بنابراین مطالعه حاضر با هدف استخراج کلاژن از پوست ماهی کپور پرورشی، تعیین خصوصیات کیفی کلاژن و مقایسه آنها انجام شد. کلاژن از پوست ماهی کپور به روش آنزیمی اسیدی با استفاده از اسید استیک 5/0مولار و پپسین طی مدت زمان 48 ساعت استخراج شد. تیمارهای کلاژن (5 تیمار) شامل کلاژن تهیه شده از پوست گونه‌های معمولی، علف‌خوار، سر گنده و نقره‌ای کپور ماهیان و گاو (شاهد) هستند. تیمارهای کلاژن قادر به همولیز خون نبودند و اثرات سمی روی سلول‌های فیبروبلاست انسانی نشان ندادند. فلزات سنگین (18/0–01/0 ppm) در کلاژن استخراج شده از گونه‌های کپور پرورشی در محدوده استاندارد قرار داشتند. رنگ (روشنایی) کلاژن آزمایشی (68/93–74/92) و شاهد (38/92) تفاوت معنی‌داری نشان ندادند (05/0 <P). اسیدهای آمینه سیستئین و تریپتوفان در کلاژن مشاهده نشد. اسیدهای آمینه گلیسین و هیدروکسی لیزین (به‌ترتیب 352 و 3 residues 1000g-1) بیشترین و کمترین میزان کلاژن را داشتند. پروفایل اسیدهای آمینه و راندمان تولید کلاژن (59/10-51/10 درصد) تفاوت معنی‌داری را در گونه‌های ماهی کپور نشان ندادند (05/0 <P). بر اساس نتایج مطالعه حاضر، بین راندمان تولید، ایمنی و ویژگی‌های کیفی کلاژن در گونه‌های کپور پرورشی تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (05/0 <P). این ویژگی‌ها بین کلاژن آزمایشی و شاهد تفاوت معنی‌داری نشان ندادند (05/0 <P). از این رو پوست این گونه‌ها را می‌توان برای تولید کلاژن به کار گرفت و جایگزین کلاژن پستانداران کرد.
