فناوری مواد غذایی
فائزه حسین الحسن؛ مصطفی مظاهری طهرانی؛ مهدی وریدی
چکیده
تهیه امولسیون دوگانه هوا در روغن در آب (A/O/W) شامل دو مرحله کلیدی است: تشکیل اولئوفوم و پراکندگی اولئوفوم در محلول آبی حاوی پروتئین به‌عنوان امولسیفایر و هیدروکلوئید به‌عنوان عامل غلیظ‌کننده. این مطالعه با هدف بررسی اثر سطح اولئوفوم و غلظت‌های مختلف نسبت پروتئین-پلی‌ساکارید بر پایداری حرارتی، بازده کپسولاسیون و خواص رئولوژیکی ...
بیشتر
تهیه امولسیون دوگانه هوا در روغن در آب (A/O/W) شامل دو مرحله کلیدی است: تشکیل اولئوفوم و پراکندگی اولئوفوم در محلول آبی حاوی پروتئین به‌عنوان امولسیفایر و هیدروکلوئید به‌عنوان عامل غلیظ‌کننده. این مطالعه با هدف بررسی اثر سطح اولئوفوم و غلظت‌های مختلف نسبت پروتئین-پلی‌ساکارید بر پایداری حرارتی، بازده کپسولاسیون و خواص رئولوژیکی امولسیون دوگانه A/O/W انجام شد. یک اولئوفوم با استفاده از یک امولسیفایر چربی‌دوست مونوگلیسرید مقطرMG) ) و روغن آفتابگردان در دمای 5 درجه سانتیگراد با حداکثر پایداری به دست آمد. دو سطح اولئوفوم (20 درصد و 25 درصد وزنی) به محلول آبی حاوی غلظت‌های مختلف کازئینات سدیم (SC) 5، 8 و 10 درصد وزنی و کاپا کاراگینان(KC) 4/0 و 8/0 درصد وزنی اضافه شد. نتایج نشان می‌دهد که سطح اولئوفوم به‌طور قابل توجهی بر راندمان کپسولاسیون هوا و اندازه ذرات تأثیر نمی‌گذارد، درحالی‌که نسبت پروتئین-پلی ساکارید می‌تواند به‌طور قابل توجهی بر تمام خواص امولسیون دوگانه A/O/W تأثیر بگذارد. افزایش غلظت کازئینات سدیم و کاپا کاراگینان باعث بهبود پایداری حرارتی و راندمان کپسوله‌سازی شد درحالی‌که به‌طور همزمان اندازه ذرات را کاهش داد. همه امولسیون‌های A/O/W رفتار نازک شدن برشی را در میان طیف نرخ‌های برشی مورد مطالعه نشان دادند که نشان‌دهنده پتانسیل قابل توجهی برای کاربردهای غذایی است.
