سید یوسف پورمیر؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ جواد فتاحی مقدم؛ یحیی مقصودلو؛ محمد قربانی
چکیده
در این پژوهش صفات فیزیکی، ویژگی های کمی-کیفی و تغییر ترکیب‌های آنتی‌اکسیدانی پرتقال محلی سیاورز در مراحل برداشت، فرآیند و نگهداری بررسی شد. خصوصیات موردارزیابی شامل اندازه‌گیری طول، قطر، ضریب کرویت، چگالی، ضخامت پوست، درصد آبدهی، TSS، TA، اسید آسکوربیک، فنل کل و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی بود. نتایج نشان داد، پرتقال محلی سیاورز در چهار ...
بیشتر
در این پژوهش صفات فیزیکی، ویژگی های کمی-کیفی و تغییر ترکیب‌های آنتی‌اکسیدانی پرتقال محلی سیاورز در مراحل برداشت، فرآیند و نگهداری بررسی شد. خصوصیات موردارزیابی شامل اندازه‌گیری طول، قطر، ضریب کرویت، چگالی، ضخامت پوست، درصد آبدهی، TSS، TA، اسید آسکوربیک، فنل کل و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی بود. نتایج نشان داد، پرتقال محلی سیاورز در چهار اندازه با صفات فیزیکی مختلف وجود داشت. در اولین مرحله برداشت بیشترین مقدار چگالی (977/0 گرم بر سانتی‌متر مکعب) در پرتقال‌های کوچک به‌دست آمد. میوه‌های خیلی بزرگ با وجود ضریب کرویت بالاتر اختلاف معنی‌داری با سایر اندازه‌ها نداشتند. پرتقال‌های کوچک با ضخامت پوست کمتر، دارای درصد آبدهی بیشتر بودند ولی پرتقال‌های خیلی بزرگ، با TSS بالاتر، کارایی تولید (24/327%) بیشتری داشتند. بالاترین راندمان کنسانتره و کیفیت آبمیوه به‌ترتیب در مرحله ششم نمونه‌گیری (42/6%) و هفتم (88/9 درجه بریکس) به‌دست آمد. کمترین مقدار پرتقال جهت تولید یک کیلوگرم کنسانتره، 6/15 کیلوگرم بود (مرحله ششم). در ارزیابی ترکیب‌های آنتی‌اکسیدانی مشخص شد که میزان اسید آسکوربیک و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی آب‌پرتقال آبگیری‌شده با دستگاه، به‌طور معنی‌داری (05/0p<) بیشتر از آب‌پرتقال آبگیری‌شده با دست بود. کمترین مقدار اسید آسکوربیک در آب پرتقال بازسازی‌شده از کنسانتره با بریکس 65 (73/46 میلی‌گرم در صد میلی‌لیتر) به‌دست آمد، اما ترکیبات فنلی کمترین کاهش را طی فرآوری (مراحل آبگیری و تغلیظ) داشتند. به‌علاوه کاهش ظرفیت آنتی‌اکسیدانی در کنسانتره با بریکس 65 نسبت به کنسانتره با بریکس 60 معنی‌دار نبود. میزان اسید آسکوربیک در آب‌پرتقال بازسازی‌شده از کنسانتره نسبت به آب‌پرتقال تازه در دمای یخچال کاهش بیشتری یافت.
زهرا شعبانیان؛ جواد فتاحی مقدم؛ سید ابولحسن علوی
چکیده
نقش انبار و پوشش میوه‌ها در حفظ ارزش غذایی و افزایش عمر انباری میوه پرتقال تامسون اهمیت دارد. در این پژوهش میوه پرتقال تامسون بعد از پوشش‌دهی (واکس پلی‌اتیلن، واکس براقکننده، واکس انباری، واکس Britex Ti، پاکت فریزر، قارچ‌کش تکتو 60 و بدون‌پوشش) به‌مدت سه ماه در انبار معمولی (دمای 12-5 سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 75-85 درصد) نگهداری شد. به ...
بیشتر
نقش انبار و پوشش میوه‌ها در حفظ ارزش غذایی و افزایش عمر انباری میوه پرتقال تامسون اهمیت دارد. در این پژوهش میوه پرتقال تامسون بعد از پوشش‌دهی (واکس پلی‌اتیلن، واکس براقکننده، واکس انباری، واکس Britex Ti، پاکت فریزر، قارچ‌کش تکتو 60 و بدون‌پوشش) به‌مدت سه ماه در انبار معمولی (دمای 12-5 سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 75-85 درصد) نگهداری شد. به فاصله هر 30 روز با نمونه‌برداری از انبار خصوصیات فیزیکوشیمیایی و حسی میوه ارزیابی شد. نتایج نشان داد که در کلیه‌ی تیمارها با کاهش وزن، درصد آبمیوه نیز کاهش یافت، ولی میوه‌های پوشش‌داده‌شده با پاکت فریزر بیشترین درصد آبمیوه (4/38 درصد) و کمترین کاهش وزن (04/1 گرم) را داشتند. میزان ضایعات در 30 روز اول انبارداری و در تیمار با پاکت فریزر افزایش یافت. شاخص‌های رنگ (L*, c, h) طی نگهداری در کلیه تیمارها در حد استاندارد بود. به‌طورکلی نسبت TSS/TA طی نگهداری افزایش معنی‌داری داشت، ولی در تیمار شاهد با میانگین 14/16 در بالاترین سطح بود. بیشترین مقدار فنل کل مربوط به تیمار پاکت فریزر با مقدار 71/0 میلی‌گرم در گرم بود. مقدار آسکوربیک‌اسید تا انتهای دوره انبارداری در میوه‌های تیمارشده با Britex Ti با مقدار 33/42 میلی‌گرم بر 100 گرم نسبت به شاهد افزایش یافت. ظرفیت آنتی‌اکسیدانی در پوست و گوشت به‌جز تیمارهای شاهد و پاکت فریزر افزایش یافت. تیمارهای واکس انباری و بریتکس نقش مؤثری در حفظ خصوصیات کیفی میوه داشتند، ولی براساس ارزیابی حسی، پوشش پاکت فریزر جدای از میزان ضایعات بالا اثر مطلوب بیشتری روی کیفیت میوه داشت.
