فناوری مواد غذایی
رضوان شاددل؛ شادی رجبی مقدم
چکیده
در این پژوهش، ریزپوشانی کافئین در نانولیپوزومهای پوششداده شده با کیتوزان بهمنظور کاهش طعم تلخ این ترکیب، و سپس تولید پودر نوشیدنی غنیشده با آن صورت گرفت. ابتدا نانوکیتوزومها، در نسبتهای 1:9، 2:8 و 3:7 لستین-کلسترول، با روش هیدراتاسیون لایه نازک تهیه شدند. میانگین اندازه ذرات و پتانسیل زتا برای نسبتهای مختلف لستین-کلسترول، ...
بیشتر
در این پژوهش، ریزپوشانی کافئین در نانولیپوزومهای پوششداده شده با کیتوزان بهمنظور کاهش طعم تلخ این ترکیب، و سپس تولید پودر نوشیدنی غنیشده با آن صورت گرفت. ابتدا نانوکیتوزومها، در نسبتهای 1:9، 2:8 و 3:7 لستین-کلسترول، با روش هیدراتاسیون لایه نازک تهیه شدند. میانگین اندازه ذرات و پتانسیل زتا برای نسبتهای مختلف لستین-کلسترول، به ترتیب در محدوده 6/443- 3/133 نانومتر و 96/40+ تا 36/48+ بدست آمد. نمونه کیتوزومی با نسبت 1:9 لستین-کلسترول، پایداری خوبی را در طول 60 روز نگهداری نشان داد. نانوکیتوزومهای دارای نسبت 1:9 لستین-کلسترول در فرمولاسیون نوشیدنیها استفاده شدند. نمونههای نوشیدنی پس از تهیه شدن در فرمولاسیونهای مختلف (نمونههای حاوی 3 و 5% محلول آزاد کافئین، نمونههای حاوی3 و 5% محلول کیتوزومی کافئین و نمونهی شاهد)، مورد ارزیابی حسی قرار گرفتند که نتایج نشاندهندهی مقبولیت طعم نمونههای حاوی نانوکیتوزوم کافئین در مقایسه با نمونههای حاوی کافئین آزاد بود. سپس، نوشیدنیها از نظر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی (pH، اسیدیته، درجه بریکس و رنگ) ارزیابی شدند. در ادامه، نوشیدنیها با استفاده از دستگاه خشککن انجمادی به شکل پودر درآمدند تا ویژگیهای شاخص انحلالپذیری آب و هیگروسکوپی آنها مورد ارزیابی قرار گیرند. نتایج حاصل از اندازهگیری میزان انحلالپذیری و هیگروسکوپی پودر نوشیدنیها، نشان داد که نمونههای حاوی نانوکیتوزوم کافئین انحلالپذیری و هیگروسکوپی پایینی نسبت به سایر نمونهها دارند. نتایج کلی این پژوهش، نشاندهندهی کارآمد بودن نانوکیتوزومها در پوششدهی طعم تلخ کافئین بود. لذا با تولید نانوکیتوزومهای کافئین و استفاده از آن در فرمولاسیون پودر نوشیدنیها، میتوان نوشیدنیهای انرژیزا، بدون نیاز به استفاده از مقادیر بالای ساکارز تولید کرد.
سمیه رستگار؛ اعظم شجاعی؛ بهجت تاج الدین
چکیده
گردوی ایرانی بهعنوان یک منبع طبیعی از ترکیبات زیست فعالی چون فنل و فلاونوئید، و دارا بودن مواد معدنی و اسیدهای چرب غیراشباع، نقش مهمی بر سلامت انسان دارد. اما بهدلیل داشتن مقادیر زیادی روغن و امکان اکسایش آن، خیلی ســریع در اثر عوامل مختلف فاسد شده و کیفیت خود را از دست میدهد. از این رو، طی پژوهشی، تاثیر دما (4 و 25 درجه سلسیوس) و ...
بیشتر
گردوی ایرانی بهعنوان یک منبع طبیعی از ترکیبات زیست فعالی چون فنل و فلاونوئید، و دارا بودن مواد معدنی و اسیدهای چرب غیراشباع، نقش مهمی بر سلامت انسان دارد. اما بهدلیل داشتن مقادیر زیادی روغن و امکان اکسایش آن، خیلی ســریع در اثر عوامل مختلف فاسد شده و کیفیت خود را از دست میدهد. از این رو، طی پژوهشی، تاثیر دما (4 و 25 درجه سلسیوس) و نوع بستهبندی (تحت خلا و حاوی هوا) بر تغییرات کمی و کیفی آن در مدت زمان شش ماه نگهداری ارزیابی گردید. میزان فنل، فلاونوئید، کربوهیدرات، پروتئین، درصدرطوبت، رنگ، خصوصیات حسی (ارگانولپتیکی) و عدد پراکسید در فاصله زمانی یک ماه اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد که مقدار کربوهیدارت و پروتئین مغز گردو طی نگهداری به تدریج کاهش یافت. خصوصیات حسی نیز طی نگهداری بهویژه اواخر دوره نگهداری در تمام شرایط اعمال شده به جز تیمار دمای 4 درجه و بستهبندی خلا، کاهش نشان دادند. نمونههای شاهد (دمای 25 درجه سلسیوس و بستهبندی حاوی هوا) طی آزمایش در تمام فاکتورها نسبت به نمونههای تیمار شده کیفیت کمتری را به نمایش گذاشتند. نمونههای نگهداری شده در دمای پایین و بستهبندی تحتخلا دارای شدت روشنایی بهتری (مقادیر بالاتر کروما، هیو، شاخص روشنایی (L ) و شاخص سفیدی (Wi)) بودند. تیمارهای مورد استفاده نقش موثری در جلوگیری از افزایش عدد پراکسید نشان دادند. عدد پراکسید در بستههای معمولی از 023/0 به 68/0 میلیاکیوالان بر کیلوگرم نمونه رسید درحالی که در بستههای تحت خلا از 023/0 به 37/0 میلی -اکیوالان بر کیلوگرم نمونه تغییر یافت. افزایش عدد پراکسید از 023/0 به 68/ 0 و از 023/0 به 25/0 میلیاکیوالان بر کیلوگرم نمونه بهترتیب در دمای معمولی و دمای یخچال مشاهده شد. پس از شش ماه نگهداری متوسط سطح پراکسید در تمام نمونهها کمتر از یک میلیاکی والان در کیلوگرم روغن بود. کاهش ترکیبات فنلی (30درصد) و فلاونوئیدی (35درصد) و افزایش اندیس پراکسید بهطور همزمان منجر به کاهش خصوصیات ظاهری و خواص ارگانولپتیکی در نمونههای شاهد شد.
روح اله پاشایی بهرام؛ صدیف آزادمرد دمیرچی؛ جواد حصاری؛ سیدهادی پیغمبردوست؛ صمد بدبدک؛ بیوک آقا فرمانی
چکیده
زغال اخته (Cornus mas L.) یکی از محصولات باغی ایران است که دارای مزیتهای زیادی از قبیل ارزش غذایی و دارویی، سودآوری و حتی صادراتی میباشد. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر نگهداری و حمل و نقل در دمای محیط (روش رایج) بر ویژگیهای فیزیکیشیمیایی و ترکیبات زیستفعال زغال اخته میباشد. دو روش نگهداری زغال اخته عبارتند از نگهداری زغال اخته در دمای محیط ...
بیشتر
زغال اخته (Cornus mas L.) یکی از محصولات باغی ایران است که دارای مزیتهای زیادی از قبیل ارزش غذایی و دارویی، سودآوری و حتی صادراتی میباشد. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر نگهداری و حمل و نقل در دمای محیط (روش رایج) بر ویژگیهای فیزیکیشیمیایی و ترکیبات زیستفعال زغال اخته میباشد. دو روش نگهداری زغال اخته عبارتند از نگهداری زغال اخته در دمای محیط و نگهداری بهصورت خشک شده. در این بررسی، میوههای زغال اخته در داخل انکوباتور (25 درجه سلسیوس) به مدت 9 روزنگهداری شده و درفواصل زمانی معین (24 ساعته) پارامترهای شیمیایی (pH، اسیدیته، ماده خشک و خاکستر) و میزان افت ترکیبات زیستفعال (فنل کل، فلاونوئیدکل، آنتوسانین کل، ویتامین C و ظرفیت آنتیاکسیدانی) نمونه ارزیابی شد. نتایج نشان داد که پس از نه روز نگهداری مقدار آنتوسیانین کل از 379 به195 (میلیگرم در 100 گرم ماده خشک)، ویتامین C از 1385 به 354 (میلیگرم در 100 گرم ماده خشک) کاهش و مقدار فنل کل از 1237 به 2067 (میلیگرم در 100 گرم ماده خشک) و فلاونوئید از 491 به 943 (میکروگرم در 100 گرم ماده خشک) افزایش یافت. همچنین فعالیت آنتیاکسیدانی به مقدار33% کاهش یافت. با توجه به نتایج حاصل توصیه میشود زغال اخته پس از برداشت در دماهای پایین نگهداری شود و در مدت زمان کوتاهی مصرف شود تا ویژگیهای تغذیهای آن بیشتر حفظ شود.
مریم فرهمند؛ محمدتقی گلمکانی؛ عسگر فرحناکی؛ غلامرضا مصباحی
چکیده
کنسانتره صنعتی آب انار رقم رباب به مدت 20 هفته در دماهای 20- ،4، 20 و 35 درجه سلسیوس نگهداری و شاخصهای شکلگیری کدورت ثانویه، رنگ (L*a*b*)، خصوصیات رئولوژیکی، ترکیبات زیستفعال (ترکیبات فنولی و فلاوونوئیدی کل) و خصوصیات آنتیاکسیدانی (روشهایDPPH و FRAP) برای تعیین بهترین شرایط نگهداری مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونههای نگهداریشده در دمای ...
بیشتر
کنسانتره صنعتی آب انار رقم رباب به مدت 20 هفته در دماهای 20- ،4، 20 و 35 درجه سلسیوس نگهداری و شاخصهای شکلگیری کدورت ثانویه، رنگ (L*a*b*)، خصوصیات رئولوژیکی، ترکیبات زیستفعال (ترکیبات فنولی و فلاوونوئیدی کل) و خصوصیات آنتیاکسیدانی (روشهایDPPH و FRAP) برای تعیین بهترین شرایط نگهداری مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونههای نگهداریشده در دمای 35 درجه سیلسیوس در 4 هفته آخر دوره نگهداری دارای کدورت ثانویه بودند. اگرچه نمونههای شاهد رفتار رقیقشونده با برش داشتند، اما پس از دوره نگهداری رفتار غلیظشونده با برش از خود نشان دادند. بین ارزش L* بین نمونهها نگهداریشده در دماهای 20-، 4و 20 درجه سلسیوس تفاوت معنیداری مشاهده نشد. ارزش a* و b* نمونههای نگهداریشده در دماهای 20- و 4 درجه سلسیوس به مدت 14 هفته روند کاهشی مشابهی را نشان دادند. میزان محتوای فنولی و خصوصیات آنتیاکسیدانی (هر دو روش DPPHو FRAP) با افزایش دما و مدت زمان نگهداری کاهش یافتند اما ترکیبات فلاونوئیدی با افزایش دما و زمان نگهداری به شکل معنیداری افزایش یافتند. بهطورکلی، دمای 4 درجه سلسیوس به مدت 14 هفته، بهترین شرایط دمای نگهداری برای حفظ کیفیت و کاهش هزینههای نگهداری محصول میباشد.
