حدیث چراغی؛ فردین قنبری؛ مهدی صیدی
چکیده
قهوه‌ای شدن بافت یکی از مهم‌ترین دلایل کاهش کیفیت قارچ دکمه‌ای در دوره پس از برداشت است که تحت تأثیر آنزیم پلی‌فنل اکسیداز اتفاق می‌افتد. در این تحقیق امکان کاهش قهوه‌ای شدن قارچ خوراکی و حفظ کیفیت آن با کاربرد خارجی سینامیک اسید، به‌عنوان بازدارنده فعالیت آنزیم پلی‌فنل اکسیداز، مورد بررسی قرار گرفت. تیمار سینامیک اسید در چهار ...
بیشتر
قهوه‌ای شدن بافت یکی از مهم‌ترین دلایل کاهش کیفیت قارچ دکمه‌ای در دوره پس از برداشت است که تحت تأثیر آنزیم پلی‌فنل اکسیداز اتفاق می‌افتد. در این تحقیق امکان کاهش قهوه‌ای شدن قارچ خوراکی و حفظ کیفیت آن با کاربرد خارجی سینامیک اسید، به‌عنوان بازدارنده فعالیت آنزیم پلی‌فنل اکسیداز، مورد بررسی قرار گرفت. تیمار سینامیک اسید در چهار سطح (شاهد، 100، 200 و 400 میکرومولار) اعمال شد و پس از آن قارچ‌ها به مدت 16 روز در دمای 4 درجه سانتی‌گراد قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش زمان نگهداری فعالیت آنزیم پلی‌فنل اکسیداز و پراکسیداز افزایش یافت و به تبع آن قهوه‌ای شدن بافت نیز روند افزایشی داشت. همچنین با افزایش زمان نگهداری درصد کاهش وزن، پراکسید هیدروژن و مالون دی‌آلدهید افزایش یافت و فنل کل و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل روند کاهشی داشت. استفاده از تیمار سینامیک اسید در هر سه غلظت (100، 200 و 400 میکرومولار) سبب کاهش فعالیت آنزیم‌های پراکسیداز و پلی‌فنل اکسیداز شد و قهوه‌ای شدن بافت را کاهش داد. همچنین کاربرد سینامیک اسید سبب بهبود صفات کیفی قارچ خوراکی مانند فنل کل، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل و شاخص کیفیت ظاهری شد. به‌طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از سینامیک اسید، خصوصاً در غلظت 400 میکرومولار، سبب کاهش قهوه‌ای شدن بافت، حفظ کیفیت و کاهش افت وزن قارچ خوراکی در دوره پس از برداشت می‌شود
مینا سیف زاده؛ علی اصغر خانی پور
چکیده
این پروژه با هدف بررسی امکان استفاده از 4 هگزیل رزورسینول برای جلوگیری از ایجاد لکه سیاه در میگوی پرورشی انجام شد. برای اجرای این پروژه دو تیمار شامل میگوی غوطه‌ورشده در غلظت 15/0% 4 هگزیل رزورسینول به‌مدت 10 دقیقه و میگوی شاهد در نظر گرفته شد. به‌مدت 6 ماه در سردخانه 18- درجه سلسیوس نگهداری شدند. کیفیت نمونه‌ها با استفاده از آزمایشات باکتریایی، ...
بیشتر
این پروژه با هدف بررسی امکان استفاده از 4 هگزیل رزورسینول برای جلوگیری از ایجاد لکه سیاه در میگوی پرورشی انجام شد. برای اجرای این پروژه دو تیمار شامل میگوی غوطه‌ورشده در غلظت 15/0% 4 هگزیل رزورسینول به‌مدت 10 دقیقه و میگوی شاهد در نظر گرفته شد. به‌مدت 6 ماه در سردخانه 18- درجه سلسیوس نگهداری شدند. کیفیت نمونه‌ها با استفاده از آزمایشات باکتریایی، شیمیایی و حسی موردارزیابی قرار گرفت. این پروژه در 3 تکرار انجام شد. آلودگی به باکتریهای سودوموناس، ویبریو پاراهمولیتیکوک، اشریشیا کلی و باکتریهای تولیدکننده دیسولفید هیدروژن در نمونههای آزمایشی و شاهد مشاهده نشد. فاکتورهای پراکسید، تیوباربیتوریک اسید، اسید چرب آزاد، تریمتیل آمین در میگوی آزمایشی در مقایسه با شاهد تفاوت معنیدار داشتند (05/0.(P براساس آنالیز واریانس دوطرفه در پارامترهای حسی شامل رنگ (ملانوزیز)، بو، چشمها، گوشت، سرسینه و دم، پاها، پوستهها و شاخکها در میگوی آزمایشی در مقایسه با شاهد تفاوت معنیدار مشاهده شد (05/0 (P
