مهندسی مواد غذایی
ستاره رمضانی؛ محمد شاهدی؛ میلاد فتحی
چکیده
نگرانی جهانی در مورد سلامت انسان و افزایش شیوع بیماری‌های مزمن در سال‌های اخیر منجر به افزایش تقاضا برای ترکیبات مغذی مانند کوآنزیم Q10 شده است. حساسیت به گرما و خواص چربی دوست کوآنزیم Q10 استفاده از آن را در غذا محدود میکند. کپسولاسیون فناوری است که از مواد زیست فعال در برابر شرایط محیطی نامناسب محافظت میکند و عمر مفید را افزایش ...
بیشتر
نگرانی جهانی در مورد سلامت انسان و افزایش شیوع بیماری‌های مزمن در سال‌های اخیر منجر به افزایش تقاضا برای ترکیبات مغذی مانند کوآنزیم Q10 شده است. حساسیت به گرما و خواص چربی دوست کوآنزیم Q10 استفاده از آن را در غذا محدود میکند. کپسولاسیون فناوری است که از مواد زیست فعال در برابر شرایط محیطی نامناسب محافظت میکند و عمر مفید را افزایش میدهد. هدف از این مطالعه کپسوله‌سازی کوآنزیم Q10 با استفاده از کواسرواسیون مرکب توسط موسیلاژ دانه ژلاتین-ریحان و مشخص کردن خواص فیزیکی، حرارتی و شیمیایی میکروکپسول‌های تولید شده بود. روش سطح پاسخ برای تعیین سطح بهینه چهار متغیر فرمولاسیون برای حداکثر راندمان کپسولاسیون، ظرفیت بارگذاری و کدورت و حداقل جذب مایع رویی استفاده شد. میکروکپسول‌های بهینه دارای راندمان کپسولاسیون 69/83%، ظرفیت بارگذاری 32/16%، کدورت 979/0 و جذب مایع رویی 227/0 بودند. میکروکپسول‌ها با میکروسکوپ الکترونی روبشی، طیف‌سنجی فروسرخ تبدیل فوریه و کالری‌سنجی روبشی تفاضلی ارزیابی شدند. نتایج FTIR تشکیل کواسرواتها را تایید کرد. ترموگرام نقطه ذوب میکروکپسول بارگذاری شده Q10 در نقطه ذوب آن (50 درجه سلسیوس) به دلیل حلالیت آن در فاز روغن و به تله افتادن مناسب حین کپسولاسیون مشاهده نشد. رفتار رهایش Q10 توسط مدل‌های مختلف ریاضی مورد بررسی قرار گرفت. ریزپوشینههای Q10 برای غنیسازی شیر مورد استفاده قرار گرفت و نتایج نشان داد که میکروکپسول‌های پروتئین-کربوهیدرات توسعه یافته را میتوان برای محافظت از ترکیبات آبگریز استفاده کرد.
مهندسی مواد غذایی
بهناز وفانیا؛ میلاد فتحی؛ صبیحه سلیمانیان زاد
چکیده
هدف از این تحقیق بررسی کارایی الکتروریسی بدون نازل برای انکپسوله کردن اسانس زنیان (به‌عنوان یک زیست فعال آبگریز) با استفاده از دو هیدروکلوئید (کیتوزان/ژلاتین) به‌منظور افزایش خواص آنتی‌اکسیدانی و پایداری آن برای کاربردهای غذایی بود. نانوالیاف با استفاده از کیتوزان/ژلاتین در نسبت‌های 1:6، 1:8 و 1:10 و غلظت‌های 20 و 40 درصد زنیان ریسیده ...
بیشتر
هدف از این تحقیق بررسی کارایی الکتروریسی بدون نازل برای انکپسوله کردن اسانس زنیان (به‌عنوان یک زیست فعال آبگریز) با استفاده از دو هیدروکلوئید (کیتوزان/ژلاتین) به‌منظور افزایش خواص آنتی‌اکسیدانی و پایداری آن برای کاربردهای غذایی بود. نانوالیاف با استفاده از کیتوزان/ژلاتین در نسبت‌های 1:6، 1:8 و 1:10 و غلظت‌های 20 و 40 درصد زنیان ریسیده شدند. خواص محلول (ویسکوزیته و هدایت الکتریکی) اندازهگیری شد. داده‌های کارایی انکپسولاسیون و ظرفیت بارگذاری مبین بهبود با افزایش غلظت اسانس بود. قطر و مورفولوژی الیاف با میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسی قرار گرفت. نانوالیاف کیتوزان/ژلاتین با نسبت 1:6 حاوی 40 درصد اسانس دارای بیشترین کارایی انکپسولاسیون (9/99%)، ظرفیت بارگذاری (9/39%) و کمترین قطر ( nm146) بودند. طیف‌سنجی فروسرخ با انعکاس کلی ضعیف شده (ATR-FTIR) ثابت کرد که حین الکتروریسی، هیچ برهمکنش شیمیایی بین مواد تشکیلدهنده رخ نداده است و داده‌های کالریمتری روبشی افتراقی (DSC) نشان داد که اسانس بهخوبی در نانوالیاف محصور شده است. خواص آنتی‌اکسیدانی توسط آزمون DPPH تجزیه و تحلیل شد و کارایی کپسولاسیون برای محافظت از آنتیاکسیدانها را تأیید کرد.
مرضیه میرزاآقایی؛ امیرحسین گلی؛ میلاد فتحی
چکیده
در این تحقیق برای اولین بار، عملکرد رس سپیولیت فعالشده با اسید در شفافسازی آبسیب مورد بررسی قرار گرفت. از روش آماری سطح پاسخ جهت یافتن شرایط بهینه فرایند شفافسازی استفاده شد و میزان کدورت آبسیب به‌عنوان پاسخ در نظر گرفته شد. سپس در شرایط بهینه، کارایی سپیولیت، بنتونیت و ترکیب این عوامل شفافکننده با ژلاتین و کیزلژل جهت ...
بیشتر
در این تحقیق برای اولین بار، عملکرد رس سپیولیت فعالشده با اسید در شفافسازی آبسیب مورد بررسی قرار گرفت. از روش آماری سطح پاسخ جهت یافتن شرایط بهینه فرایند شفافسازی استفاده شد و میزان کدورت آبسیب به‌عنوان پاسخ در نظر گرفته شد. سپس در شرایط بهینه، کارایی سپیولیت، بنتونیت و ترکیب این عوامل شفافکننده با ژلاتین و کیزلژل جهت شفافسازی آبسیب مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزایش غلظت رس سپیولیت از 1/0 به 05/0 درصد وزنی/ حجمی، سبب افزایش کدورت آبسیب شد. در دو دمای 50 و 60 درجه سانتیگراد، بیشترین میزان کاهش کدورت مشاهده شد و با افزایش زمان فرایند تا 7 ساعت، میزان کدورت بهصورت منحنی درجه دوم کاهش یافت. شرایط بهینه شفافسازی، غلظت رس 05/0 درصد، دمای 50 درجهسانتیگراد و زمان 7 ساعت بدست آمد. نتایج نشان داد که دو تیمار ترکیب سپیولیت- ژلاتین-کیزلژل و بنتونیت- ژلاتین- کیزلژل فعالترین عوامل شفافکننده هستند و قادرند کدورت آبسیب را به میزان 7/99 درصد کاهش دهند. مطالعات کینتیکی نشان داد که سرعت تغییرات در کدورت، ویسکوزیته، میزان ترکیبات فنولیک کل و رنگ طی زمان شفافسازی به ترتیب از مدل های کینتیکی درجه یک، صفر، یک و صفر تبعیت میکنند.
میلاد فتحی؛ سید محمد علی رضوی
چکیده
در این تحقیق کاربرد آنالیز بافت تصویر به‌عنوان یک روش غیرمخرب برای اتوماسیون و پیشگویی برخی ویژگیهای مکانیکی چیپس هویج موردبررسی قرار گرفت. نمونه‌ها در شرایط‌‌های مختلف سرخ شدند و رطوبت، پارامترهای رنگی (L*، a*، b* و DE) و خواص مکانیکی (سختی و مدول ظاهری) تعیین شد. سختی و مدول ظاهری با افزایش دما و زمان سرخ کردن افزایش یافتند. چهار ...
بیشتر
در این تحقیق کاربرد آنالیز بافت تصویر به‌عنوان یک روش غیرمخرب برای اتوماسیون و پیشگویی برخی ویژگیهای مکانیکی چیپس هویج موردبررسی قرار گرفت. نمونه‌ها در شرایط‌‌های مختلف سرخ شدند و رطوبت، پارامترهای رنگی (L*، a*، b* و DE) و خواص مکانیکی (سختی و مدول ظاهری) تعیین شد. سختی و مدول ظاهری با افزایش دما و زمان سرخ کردن افزایش یافتند. چهار ویژگی بافت تصویر (کنتراست، همبستگی، انرژی و یکنواختی) با استفاده از ماتریس هموقوعی سطح خاکستری محاسبه شد. نتایج نشان داد کنتراست و انرژی سطح خاکستری تصاویر همبستگی بهتری با سختی نمونههای سرخ‌شده حاصل از آزمون فشاری سوراخ کردن داشتند. به‌ترتیب ضرایب همبستگی 97/0 و 98/0 بین چهار ویژگیهای بافت تصویر و سختی در آزمون فشاری و سوراخ کردن بهدست آمد. نتایج نشان داد که آنالیز بافت تصویر میتواند به‌عنوان یک روش غیرمخرب برای تخمین ویژگیهای بافتی هویج استفاده شود.
زینب فرحانی نژاد؛ میلاد فتحی؛ محمد شاهدی
چکیده
موز میوه‌ای سرشار از مواد مغذی است که به‌علت داشتن محتوای رطوبتی بالا استفاده از روش‌های نگهداری مناسب به‌منظور افزایش زمان ماندگاری آن ضروری است. آبگیری اسمزی یک فرآیند غیرحرارتی برای کاهش رطوبت و بهبود ویژگیهای خوراکی محسوب می‌شود. بااینوجود، این فرآیند کند بوده و همچنین بافت میوه طی فرآیند دچار تغییرات نامطلوبی می‌گردد. ...
بیشتر
موز میوه‌ای سرشار از مواد مغذی است که به‌علت داشتن محتوای رطوبتی بالا استفاده از روش‌های نگهداری مناسب به‌منظور افزایش زمان ماندگاری آن ضروری است. آبگیری اسمزی یک فرآیند غیرحرارتی برای کاهش رطوبت و بهبود ویژگیهای خوراکی محسوب می‌شود. بااینوجود، این فرآیند کند بوده و همچنین بافت میوه طی فرآیند دچار تغییرات نامطلوبی می‌گردد. در این پژوهش از لاکتات کلسیم (در غلظت‌های 0%، 2%، 3% و 4%) و اسید سیتریک (در غلظت‌های 0%، 5/0%، 1% و 5/1%) برای بهبود استحکام بافت میوه و افزایش سرعت فرآیند طی آبگیری با محلول اسمزی ساکارز استفاده گردید و الگوریتم ژنتیک به‌منظور بهینه‌سازی شرایط فرآیند به‌کار گرفته شد. نتایج نشان داد استفاده از لاکتات کلسیم و اسید سیتریک سبب کاهش میزان جذب مواد جامد و تغییرات رنگ، افزایش افت رطوبت و همچنین بهبود مقاومت مکانیکی بافت میوه می‌گردد. شرایط بهینه فرآیند نیز برای حصول بیشترین مقدار افت رطوبت و مقاومت مکانیکی و کمترین مقدار جذب مواد جامد و تغییرات رنگ درنظر گرفته شد (غلظت‌های پیشبینیشده به‌ترتیب 99/3% و 86/0% برای لاکتات کلسیم و اسید سیتریک بود). شرایط بهینه با استفاده از داده‌های آزمایشگاهی اعتبارسنجی گردید. مقادیر شاخص‌های آماری MSE ،NMSE و AME (به‌ترتیب برابر با 062/2، 021/0 و 099/1) بیانگر توانایی بالای الگوریتم ژنتیک برای بهینه‌سازی فرآیند آبگیری اسمزی بود.
فخری شهیدی؛ محبت محبی؛ محمد نوشاد؛ احمد احتیاطی؛ میلاد فتحی
چکیده
موز یکی از مهم ترین میوه های گرمسیری از منظر اقتصادی و صنعتی می باشد. با این وجود موز میوه ای فسادپذیر بوده و قابل انجماد نمی‌باشد، لذا مهم ترین روش نگهداری آن خشک کردن است. استفاده از هوای داغ مرسوم ترین روش خشک کردن می باشد. با این وجود خشک کردن توسط هوای داغ انرژی بر بوده و درنتیجه مقرون به صرفه نیست. بنابراین استفاده از پیش تیمارهایی ...
بیشتر
موز یکی از مهم ترین میوه های گرمسیری از منظر اقتصادی و صنعتی می باشد. با این وجود موز میوه ای فسادپذیر بوده و قابل انجماد نمی‌باشد، لذا مهم ترین روش نگهداری آن خشک کردن است. استفاده از هوای داغ مرسوم ترین روش خشک کردن می باشد. با این وجود خشک کردن توسط هوای داغ انرژی بر بوده و درنتیجه مقرون به صرفه نیست. بنابراین استفاده از پیش تیمارهایی که سبب کاهش آب بافتی و سهولت انتقال جرم هنگام خشک کردن با هوا می شوند، بسیار مفید خواهد بود. استفاده از فرآیند آبگیری اسمزی یا امواج فراصوت به عنوان یک پیش تیمار قبل از خشک کردن، میتواند ضمن افزایش راندمان خشک کردن باعث کاهش هزینه نیز گردد. بنابراین در این تحقیق تأثیر فاکتورهای: نوع محلول اسمزی (گلوکز، ساکارز)، مدت زمان غوطه وری درمحلول اسمزی (30،45و60 دقیقه)، غلظت محلول اسمزی (30 و50درصد) و مدت زمان صوت دهی با امواج فراصوت(10،20،30دقیقه)بر میزان از دست دادن آب، جذب مواد جامد، چروکیدگی، ضریب نفوذ رطوبت و رنگ نمونه ها در فرایند تلفیقی اسمزی- هوای داغ مورد بررسی قرار گرفت که بیشترین میزان از دست دادن آب و جذب مواد جامد و همچنین کم ترین میزان چروکیدگی در هنگام استفاده از محلول 50 درصدگلوکز در هر دو پیش تیمار به دست آمد. برخلاف کاربرد امواج فراصوت، استفاده از پیش تیمار آبگیری اسمزی، بر میزان مولفه های رنگی تصاویر نمونه های موز خشک شده موثر بود.
واژه های کلیدی: آب گیری اسمزی، پردازش تصویر، خشک کردن، فراصوت، موز، ویژگی های کیفی
صفیه خلیلیان؛ محبت محبی؛ میلاد فتحی
چکیده
در این پژوهش امکان تولید یک فراوردة میوه ای مغذی بر پایة پورة سیب، پکتین، ژلاتین، نشاسته، شکر و سایر مواد اولیه مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع 10 فرمول مختلف تولید گردید. اندازه گیری فعالیت آب و ارزیابی حسی نمونه های تولیدی انجام پذیرفت و بررسی اختلاف میانگین ها در قالب آزمون دانکن در سطح اطمینان 95% صورت گرفت. نتایج نشان داد که متغیرهای ...
بیشتر
در این پژوهش امکان تولید یک فراوردة میوه ای مغذی بر پایة پورة سیب، پکتین، ژلاتین، نشاسته، شکر و سایر مواد اولیه مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع 10 فرمول مختلف تولید گردید. اندازه گیری فعالیت آب و ارزیابی حسی نمونه های تولیدی انجام پذیرفت و بررسی اختلاف میانگین ها در قالب آزمون دانکن در سطح اطمینان 95% صورت گرفت. نتایج نشان داد که متغیرهای مستقل (نشاسته، ژلاتین و شیرین کننده) دارای تاثیر معنی داری بر پارامترهای وابسته (فعایت آب و ویژگی های حسی) می باشند. نمونة حاوی تیمارهای 5/1 درصد ژلاتین، 5/7 درصد ساکارز و 5/7 درصد گلوکز مایع که فعالیت آب مطلوب در حد فراورده های نیمه خشک را داشت، بالاترین پذیرش کلی را به خود اختصاص داد و به عنوان بهترین فرمول انتخاب گردید و لذا می تواند در مقیاس انبوه برای ورود به بازارهای مصرف تولید شود.
واژه های کلیدی: ارزیابی حسی، پاستیل میوه ای، سیب، فعالیت آب
