زیست فناوری مواد غذایی
شادی آتشگاهی؛ علی مویدی؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ هدی شهیری طبرستانی؛ علیرضا صادقی
چکیده
آب پنیر سویا محصول جانبی فرآیند تولید پنیر توفو و ایزوله پروتئین سویا است که دارای مقدار قابل توجهی ترکیبات مغذی مانند پروتئین، آمینواسید، اولیگوساکارید و ایزوفلاون می باشد. در این پژوهش، تخمیر آب پنیر سویا با استفاده از باکتری های اسید لاکتیک با هدف افزایش محتوای ترکیبات فنلی و گاما-آمینو بوتیریک اسید و فعالیت آنتیاکسیدانی ...
بیشتر
آب پنیر سویا محصول جانبی فرآیند تولید پنیر توفو و ایزوله پروتئین سویا است که دارای مقدار قابل توجهی ترکیبات مغذی مانند پروتئین، آمینواسید، اولیگوساکارید و ایزوفلاون می باشد. در این پژوهش، تخمیر آب پنیر سویا با استفاده از باکتری های اسید لاکتیک با هدف افزایش محتوای ترکیبات فنلی و گاما-آمینو بوتیریک اسید و فعالیت آنتیاکسیدانی محصول تخمیر شده صورت گرفت. برای این منظور، ابتدا 8 سویه لاکتیکی مختلف غربالگری شدند و در مرحله بعد فعالیت مؤثرترین سویه ها و شمارش سلولی آنها در طول تخمیر بررسی شد. نتایج نشان داد تمامی جدایهها قادر به رشد در آبپنیر سویا بودند و افزایش زمان گرمخانه گذاری باعث کاهش معنیدار pH تمام نمونهها از 5/75 به 4/5 شد. از بین 8 جدایه LAB، Lactiplantibacillus plantarum MCM4 و Weissella confusa MDM8 فعالیت بالاتری از نظر تولید اسید، افزایش محتوای TPC و فعالیت پروتئولیتیک نشان دادند. نمونه تخمیر شده توسط L. plantarum MCM4 بیشترین محتوای آمینو اسیدهای آزاد (1/73 میلی گرم در میلیلیتر) و نمونه تخمیر نشده با 0/9 میلی گرم در میلی لیتر کمترین مقدار را داشت. علاوه بر این، بیشترین میزان آمینو اسید آزاد پس از تخمیر 36 و 24 ساعت در نمونه تخمیر شده با L. plantarum MCM4 مشاهده شد. غلظت گابا از 6/15 میلی-گرم در 100 میلیلیتر (تخمیر نشده) تا 24/175 میلی گرم در 100 میلی-لیتر (SW تخمیر شده با L. plantarum MCM4) متغیر بود. همچنین همبستگی مثبتی بین شمارش سلولی و شدت پروتئولیز مشاهده شد. بهطور کلی L. plantarum و W. confusa به خوبی در آب پنیر سویا رشد کردند و منجر به افزایش ترکیبات بالقوه زیست فعال در محصول نهایی شدند. بنابراین، تخمیر با L. plantarum MCM4 و MDM8 W. confusa م یتواند بهعنوان روشی برای ایجاد ارزش افزوده در آب پنیر سویا در نظر گرفته شود.
شیمی مواد غذایی
زینب نوشی منجیلی؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ وحید عرفانی مقدم؛ محمد قربانی؛ هدی شهیری طبرستانی
چکیده
دانه کدو دارای محتوای پروتئین بالایی (40-30 درصد برحسب ماده خشک) است. بخش اعظم دانهها به شکل آجیل مورد استفاده قرار میگیرند و بخشی از آن نیز جزو ضایعات کشاورزی محسوب میشوند. هیدرولیز شدههای حاصل از پروتئین دانه کدو دارای خواص زیستفعالی، بویژه فعالیت آنتیاکسیدانی میباشند. در این پژوهش محلول محتوی ایزوله پروتئین دانه ...
بیشتر
دانه کدو دارای محتوای پروتئین بالایی (40-30 درصد برحسب ماده خشک) است. بخش اعظم دانهها به شکل آجیل مورد استفاده قرار میگیرند و بخشی از آن نیز جزو ضایعات کشاورزی محسوب میشوند. هیدرولیز شدههای حاصل از پروتئین دانه کدو دارای خواص زیستفعالی، بویژه فعالیت آنتیاکسیدانی میباشند. در این پژوهش محلول محتوی ایزوله پروتئین دانه کدو در معرض پیشتیمار مایکروویو با توان 900-450 وات به مدت 90-30 ثانیه قرار گرفت و بهعنوان محلول سوبسترا در آزمایشات هیدرولیز آنزیمی استفاده شد. هیدرولیز آنزیمی توسط آلکالاز، با غلظت 5/2-5/0 درصد وزنی نسبت به سوبسترای پروتئینی، در بازه زمانی 20 تا 190 دقیقه، در دما و pH اپتیمم آلکالاز، بهمنظور تولید هیدرولیز شدههایی با پتانسیل آنتیاکسیدانی انجام گرفت. قدرت آنتیاکسیدانی با استفاده از روشهای مهار رادیکال آزاد DPPH، قدرت آنتیاکسیدانی کل و فعالیت شلاتهکنندگی آهن اندازهگیری شد. نتایج نشان داد، بیشینه فعالیت آنتیاکسیدانی در شرایط بدون پیشتیمار، طی زمان 165 دقیقه و نسبت E/S 2/2 درصد با قابلیت مهار رادیکال آزاد DPPH (5/40 درصد)، قدرت آنتیاکسیدانی کل (79/0) و شلاتهکنندگی آهن (2/96 درصد) بدست آمد. درحالیکه با اعمال پیشتیمار مایکروویو، بیشینه فعالیت آنتیاکسیدانی در زمانی کوتاهتر و غلظت آنزیم کمتر (105 دقیقه و نسبت 5/1 درصد E/S)، با قابلیت مهار رادیکال آزاد DPPH (52 درصد)، قدرت آنتیاکسیدانی کل (711/0) و شلاتهکنندگی آهن (93 درصد) بدست آمد. بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که استفاده از پیشتیمار مایکروویو در هیدرولیز آنزیمی، علاوه بر دستیابی به هیدرولیز شدههایی با قابلیت آنتیاکسیدانی مناسب، موجب صرفهجویی در زمان و غلظت آنزیم مورد استفاده در طی هیدرولیز نیز میشود.
شیمی مواد غذایی
آیسان ایزانلو؛ علیرضا صادقی ماهونک
چکیده
پپتیدهای زیستفعال در واقع بخشهای پروتئینی خاصی هستند که علاوه بر ارزش غذایی، تأثیرات مثبتی برعملکرد بدن دارند. فراصوت، بهعنوان یک فناوری سبز، و ارزان، بهطور گستردهای برای استخراج پروتئین و ترکیبات آنتیاکسیدانی استفاده میشود. تیمار با فراصوت باعث تغییر ساختار سه بعدی پروتئینها میشود. در نتیجه، ترکیبی از پیشتیمار ...
بیشتر
پپتیدهای زیستفعال در واقع بخشهای پروتئینی خاصی هستند که علاوه بر ارزش غذایی، تأثیرات مثبتی برعملکرد بدن دارند. فراصوت، بهعنوان یک فناوری سبز، و ارزان، بهطور گستردهای برای استخراج پروتئین و ترکیبات آنتیاکسیدانی استفاده میشود. تیمار با فراصوت باعث تغییر ساختار سه بعدی پروتئینها میشود. در نتیجه، ترکیبی از پیشتیمار با فراصوت و هیدرولیز آنزیمی میتواند راهی امیدوارکننده برای اصلاح عملکرد پروتئینها باشد. هدف از این پژوهش بررسی اثر زمان هیدرولیز و همچنین تأثیر پیشتیمار فراصوت بر هیدرولیز آنزیمی پروتئین قارچ دکمهای بهوسیله آنزیم پپسین جهت تولید پپتیدهای آنتیاکسیدان میباشد. جهت انجام پژوهش ابتدا قارچ به پودر تبدیل و سپس عمل هیدرولیز در زمانهای30-210 دقیقه با نسبت به آنزیم به سوبسترا 1% (وزنی/وزنی نسبت به وزن سوبسترای پروتئینی) و در دمای 40درجهسانتیگراد در چهار وضعیت بدون و با پیشتیمار فراصوت با توان 40، 70 و 100% صورت گرفت. افزایش توان تیمار فراصوت باعث افزایش قابلیت مهار رادیکالآزاد DPPH، فعالیت شلاته کنندگی یون آهن، ظرفیت آنتیاکسیدانیکل و قدرت احیاکنندگی یون آهن در زمانهای هیدرولیز کوتاهتر گردید. نتایج نشان داد، نمونههای پیشتیمار شده با فراصوت با توان 100% نسبت به نمونههای بدون پیشتیمار و پیشتیمار شده با توان40 و 70% بالاترین خاصیت آنتیاکسیدانی را دارا میباشند. بنابراین استفاده از پیشتیمار فراصوت با توان بالا موجب کوتاه نمودن زمان هیدرولیز جهت دستیابی به پپتیدهای با قابلیت آنتیاکسیدانی بالاتر و افزایش کارآیی هیدرولیز آنزیمی میگردد. براساس نتایج تیمار فراصوت با توان100% و طی زمان هیدرولیز 60 دقیقه موجب دستیابی محصولی با قابلیت آنتیاکسیدانی بالا میگردد و بهعنوان تیمارمناسب انتخاب گردید.
شیمی مواد غذایی
مریم رحیمی پناه؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ محمد قربانی؛ هدی شهیری طبرستانی؛ محسن نبی میبدی
چکیده
این مطالعه به بررسی شرایط بهینه برای هیدرولیز آنزیمی پروتئین هسته انار با استفاده از روش سطح پاسخ و تاثیر هیدرولیز بر ساختار پروتئین میپردازد. در ابتدا استخراج ایزوله پروتئین صورت گرفت، سـپس بهینهسازی شرایط هیدرولیز پروتئین با استفاده از آنزیم تریپسین و طرح مرکب مرکزی تعیین شد. تاثیر متغیرهای مستقل شامل دما (۳۰ تا 45 درجه سانتیگراد)، ...
بیشتر
این مطالعه به بررسی شرایط بهینه برای هیدرولیز آنزیمی پروتئین هسته انار با استفاده از روش سطح پاسخ و تاثیر هیدرولیز بر ساختار پروتئین میپردازد. در ابتدا استخراج ایزوله پروتئین صورت گرفت، سـپس بهینهسازی شرایط هیدرولیز پروتئین با استفاده از آنزیم تریپسین و طرح مرکب مرکزی تعیین شد. تاثیر متغیرهای مستقل شامل دما (۳۰ تا 45 درجه سانتیگراد)، زمان (30 تا 180 دقیقه) و نسبت آنزیم به سوبسترا (1 تا 3 درصد وزنی/وزنی) بر فعالیت مهارکنندگی رادیکال آزاد DPPH و قدرت کاهندگی یون فریک به عنوان پاسخهای این روش مورد ارزیابی قرار گرفتند. در شرایط بهینه به دست آمده از روش سطح پاسخ (دما: 6/37 درجه سانتیگراد، زمان: 55/136 دقیقه و نسبت آنزیم به سوبسترا: 2/2 درصد)، هیدرولیزهای مشتق شده، از قدرت مهارکنندگی رادیکال آزاد DPPH (به میزان 89/0±87 درصد) و توان کاهندگی یون فریک (به میزان 44/0±293/0) برخوردار بودند. در این شرایط، درجه هیدرولیز پروتئین برابر با 1±1/30 درصد بود. افزایش در میزان آبگریزی سطحی پروتئین پس از فرآیند هیدرولیز نشاندهنده باز شدن زنجیر پروتئینی هسته انار و آشکار شدن ساختار آن در طی واکنش بود. با استفاده از روش الکتروفورز، وجود پپتیدهایی با وزن مولکولی کم (کمتر از ۱۱ کیلودالتون) تایید شد. ارزیابی تصاویر به دست آمده از میکروسکوپ الکترونی روبشی نشاندهنده بازشدن ساختار پروتئین و تولید قطعات کوچکتر در پی اعمال تیمار آنزیمی بود. طبق نتایج بهدست آمده پروتئین هیدرولیز شده هسته انار توسط آنزیم تریپسین از قابلیت ضداکسایشی مناسبی برخوردار است.
زیست فناوری مواد غذایی
سارا شهریاری؛ علیرضا صادقی؛ مریم ابراهیمی؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ علی مویدی
چکیده
ارزیابی خصوصیات ضدمیکروبی و پروبیوتیکی فلورمیکروبی جدا شده از شبه غلات تخمیرشده جهت تامین کشتهای میکروبی همراه و آغازگر از اهمیت بهسزایی برخوردار است. در این پژوهش، مخمر غالب از خمیرترش باکویت، جداسازی و با استفاده از PCR شناسایی گردید. سپس ویژگیهای پروبیوتیکی و همچنین اثر ضدقارچی این جدایه مخمری بر روی Aspergillus niger وAspergillus flavus ...
بیشتر
ارزیابی خصوصیات ضدمیکروبی و پروبیوتیکی فلورمیکروبی جدا شده از شبه غلات تخمیرشده جهت تامین کشتهای میکروبی همراه و آغازگر از اهمیت بهسزایی برخوردار است. در این پژوهش، مخمر غالب از خمیرترش باکویت، جداسازی و با استفاده از PCR شناسایی گردید. سپس ویژگیهای پروبیوتیکی و همچنین اثر ضدقارچی این جدایه مخمری بر روی Aspergillus niger وAspergillus flavus مورد مطالعه قرارگرفت. توالییابی محصولات PCR منجر به شناسایی مخمر Pichia kudriavzevii بهعنوان جدایه مخمری خمیرترش باکویت شد. نرخ زندهمانی جدایه مذکور پس از تیمار متوالی اسید و صفرا در مقایسه با نمونه شاهد 26/79 درصد بود. همچنین اثر ضدباکتریایی آن در برابر Escherichia coli نسبت به سایر عوامل غذازاد مورد مطالعه به شکل معنیداری (05/0p<) بیشتر بود. با این حال، رشد Listeria monocytogenes در حضور جدایه مخمری 50/19 درصد کاهش یافت اما این جدایه، اثر بازدارندهای بر Salmonella entrica نداشت. قابلیتهای آبگریزی و خوداتصالی جدایه مذکور نیز بهترتیب، 07/64 و 40/67 درصد تعیین گردید. علاوه بر این، جدایه مخمری نسبت به تمامی آنتیبیوتیکهای مورد بررسی، مقاومت نشان داد اما در برابر آنتیمایکوتیکهای کتوکونازول و فلوکونازول، مقاوم و همچنین نسبت به ایتراکونازول دارای حساسیت نسبی بود. این جدایه مخمری، فاقد فعالیت همولیتیکی بود و اثر ضدقارچی آن در برابر A. niger و A. flavus نیز مورد تایید قرار گرفت. بر این اساس، جدایه P. kudriavzevii از قابلیت مناسبی برای استفاده بهعنوان کشت پروبیوتیک و یا محافظت کننده در صنایع تخمیری برخوردار میباشد.
مرتضی محمدی؛ محمد قربانی؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ عادل بیگ بابایی؛ سمیرا یگانه زاد
چکیده
ترکیبات فنولی به دلیل پتانسیل آنتیاکسیدانی و اثرات سلامتیبخش بر سلامتی انسان بهعنوان غذاهای فراویژه شناخته شدهاند. در این پژوهش ترکیبات فنولی با استفاده از سیال مادون بحرانی آب، از پوست پسته استخراج و پتانسیل آنتیاکسیدانی آنها مورد بررسی قرار گرفت. فرآیند استخراج در دمای 120 تا 180 درجه سانتیگراد، تحت فشارهای 10 تا 50 بار ...
بیشتر
ترکیبات فنولی به دلیل پتانسیل آنتیاکسیدانی و اثرات سلامتیبخش بر سلامتی انسان بهعنوان غذاهای فراویژه شناخته شدهاند. در این پژوهش ترکیبات فنولی با استفاده از سیال مادون بحرانی آب، از پوست پسته استخراج و پتانسیل آنتیاکسیدانی آنها مورد بررسی قرار گرفت. فرآیند استخراج در دمای 120 تا 180 درجه سانتیگراد، تحت فشارهای 10 تا 50 بار و نسبت اختلاط حلال 1:10 تا 1:30 (حلال به نمونه)، با استفاده از سیال مادون بحرانی آب انجام شد. مقدار ترکیبات فنولی کل، قدرت احیاکنندگی، قدرت رادیکال گیرندگی و قدرت پایدارکنندگی در روغن سویا برای عصارهای استخراجی اندازهگیری شد. قدرت پایدارکنندگی عصارهها در روغن سویا و با استفاده از آزمون اندازهگیری پایداری حرارتی، در دمای 110 درجه سانتیگراد و جریان هوای 20 لیتر بر ساعت صورت گرفت. مقایسه و تجزیه و تحلیل آماری نتایج با استفاده از روش سطح پاسخ انجام گردید. نتایج نشان داد که مقدار ترکیبات فنولی از 43/7671 تا 57/8903 میلیگرم گالیک اسید در صد گرم نمونه در تغییر بود. قدرت احیاکنندگی از دمای 120 تا 150 درجه سانتیگراد افزایش یافت و اثر فشار بر ترکیبات فنولی عصارهها قابل توجه نبود. بهترین نتیجه در شرایط دمایی143 درجه سانتیگراد، فشار 10 بار و نسبت اختلاط 1:12 بهدست آمد. قدرت احیاکنندگی آهن، قدرت پایدارکنندگی و جذب رادیکالهای آزاد عصارههای استخراجی از پوست پسته مشابهت زیادی با آنتی اکسیدان سنتزی BHT داشت. نتایج حاکی از آن بود که کاربرد آب مادون بحرانی در استخراج ترکیبات موثره از پوست پسته تاثیر معنیداری در افزایش راندمان استخراج داشت و عصارههای استخراجی در مقایسه با روش سنتی از ویژگیهای آنتیاکسیدانی بالاتری برخوردار بودند
شیمی مواد غذایی
الهام رنجبر ندامانی؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ محمد قربانی؛ شارلوت جاکوبسن؛ وحید خوری
چکیده
هدف این مطالعه استفاده از واکنش میلارد بهعنوان ابزاری برای گلیکوزیلاسیون پروتئینهای هیدرولیزشده حاصل از نخود کاجان (Cajanus cajan) و ارزیابی این اصلاح شیمیایی بر ویژگیهای آنتیاکسیدانی و امولسیفایری بود. ویژگیهای شیمیایی، ترکیب آمینواسیدی و توزیع وزن مولکولی پروتئینهای هیدرولیزشده موردبررسی قرار گرفت. از گلوکز، گالاکتوز و ...
بیشتر
هدف این مطالعه استفاده از واکنش میلارد بهعنوان ابزاری برای گلیکوزیلاسیون پروتئینهای هیدرولیزشده حاصل از نخود کاجان (Cajanus cajan) و ارزیابی این اصلاح شیمیایی بر ویژگیهای آنتیاکسیدانی و امولسیفایری بود. ویژگیهای شیمیایی، ترکیب آمینواسیدی و توزیع وزن مولکولی پروتئینهای هیدرولیزشده موردبررسی قرار گرفت. از گلوکز، گالاکتوز و مالتودکسترین در نسبتهای 1 به 2، 1 به 1 و 2 به 1 (پروتئین هیدرولیزشده به قند، وزن خشک) برای گلیکوزیلاسیون استفاده شد. فعالیت آنتیاکسیدانی از طریق دو آزمون فعالیت مهار رادیکال آزاد 1و 1- دیفنیل-2- پیکریل هیدرازیل (DPPH) و مهار نیتریکاکسید بررسی شد. امولسیونها (روغن/آب) توسط روش سونیفیکاسیون تهیه شدند. توزیع اندازه ذرات و پتانسیل زتا امولسیونها طی 4 روز نگهداری اندازهگیری شد. گلیکوزیلاسیون با گلوکز در نسبت 2 به 1 مهار DPPH را از 96/37% به 53/85% و مهار نیتریکاکسید را از 50/14% تا 83/54% افزایش داد. همچنین گلیکوزیلاسیون توسط هرکدام از قندها پایداری امولسیونها را افزایش داد و تفاوت معناداری بین نوع قند مورداستفاده مشاهده نشد.
فناوری مواد غذایی
فهیمه حاجی نیا؛ علیرضا صادقی؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ مرتضی خمیری؛ یحیی مقصودلو؛ علی مویدی
چکیده
در سالهای اخیر، اهمیت غنیسازی نان گندم با بسترههای تخمیری و منابع گیاهی، بیشتر مشخص گردیده است. در این پژوهش، تأثیر استفاده توأم از جو دوسر تخمیر شده و پودر عناب بر بافت و فعالیت آنتیاکسیدانی نان گندم تولیدیمورد بررسی قرار گرفت.بر این اساس، سفتی بافت، تخلخل، حجم مخصوص، پذیرش کلی و فعالیت آنتیاکسیدانی در نانهای گندم حاوی ...
بیشتر
در سالهای اخیر، اهمیت غنیسازی نان گندم با بسترههای تخمیری و منابع گیاهی، بیشتر مشخص گردیده است. در این پژوهش، تأثیر استفاده توأم از جو دوسر تخمیر شده و پودر عناب بر بافت و فعالیت آنتیاکسیدانی نان گندم تولیدیمورد بررسی قرار گرفت.بر این اساس، سفتی بافت، تخلخل، حجم مخصوص، پذیرش کلی و فعالیت آنتیاکسیدانی در نانهای گندم حاوی جو دوسر تخمیر شده، پودر عناب و مخلوط آنها در مقایسه با نمونه شاهد ارزیابی شد. میزان تخلخل در تمام نانهای تولیدی به شکل معنیداری (05/0p <) بیشتر از نمونه شاهد بود. با افزودن جو دوسر تخمیر شده و پودر عناب، تغییری در میزان پذیرش کلی نانهای تولیدی مشاهده نگردید و نمونههای تولیدی از این نظر تفاوت معنیداری نداشتند. نان حاوی مخلوط جو دوسر تخمیر شده+ پودر عناب دارای بیشترین میزان سفتی بافت و کمترین مقدار حجم مخصوص بود. قابلیت مهار رادیکال آزاد DPPH نیز در تمام نمونهها به شکل معنیداری از نمونه شاهد بیشتر بود و نان گندم حاوی جو دوسر تخمیر شده+ پودر عناب با 52/90 درصد بالاترین میزان قابلیت بازدارندگی را بهخود اختصاص داد. بر اساس نتایج بهدست آمده، استفاده از فرمولاسیون بهینه حاوی جو دوسر تخمیر شده و پودر عناب جهت تولید نانهای غنی شده میتواند نتایج مطلوبی را به همراه داشته باشد.
فناوری مواد غذایی
سمیه قندهاری علویجه؛ مهران اعلمی؛ یحیی مقصودلو؛ علیرضا صادقی ماهونک
چکیده
نشاستههای متخلخل به گروهی از نشاستههای فرآوریشده اطلاق میشوند که بهعنوان یک جاذب پرقدرت، ترکیبات حساس به نور، حرارت و اکسیداسیون را در خود جای میدهند و علاوهبر نقش حامل بهعنوان محافظ نیز محسوب میشوند. تولید نشاستههای متخلخل امروزه با بهکارگیری فناوریهای نوین مانند امواج فراصوت و آنزیمها روبهگسترش است. ...
بیشتر
نشاستههای متخلخل به گروهی از نشاستههای فرآوریشده اطلاق میشوند که بهعنوان یک جاذب پرقدرت، ترکیبات حساس به نور، حرارت و اکسیداسیون را در خود جای میدهند و علاوهبر نقش حامل بهعنوان محافظ نیز محسوب میشوند. تولید نشاستههای متخلخل امروزه با بهکارگیری فناوریهای نوین مانند امواج فراصوت و آنزیمها روبهگسترش است. در این پژوهش نشاسته گندم و ذرت با توان 350 وات بهمدت 10 دقیقه طی فرآیند فراصوت قرارگرفتند. مراحل افزودن آنزیم آلفا-آمیلاز (آنزیم باکتریایی از باسیلوس سوبتیلیس) در غلظت 1/0 درصد بهصورت قبل، همزمان و پس از اعمال عملیات فراصوت صورت گرفت. به نشاستههای گندم و ذرت متخلخل تولیدشده یون آهن (آمونیوم سولفات آهن (II)) در غلظتهای ppm 40، 60 و 80 افزوده شد. نشاستههای متخلخل پس از تولید، بهوسیله میکروسکوپ الکترونی مشاهده و توانایی آنها در جذب آب و روغن موردبررسی قرار گرفت. سپس میزان یون آهن جذبشده و نوع پیوندهای شکلگرفته بین نشاستهها و یون آهن بهترتیب توسط دستگاه پلاسمای جفتشده القایی (ICP) و طیفسنج مادون قرمز (FTIR) تعیین شدند. در کلیه مراحل نشاسته ذرت و گندم با یکدیگر مقایسه شدند. تصاویر SEM نشان دادند که نشاستههای گندم و ذرت که ابتدا تحت عملیات فراصوت و سپس آنزیم قرار گرفتند (گروه اول) دارای شکل منظمتری از تخلخلها هستند. همچنین قابلیت جذب آب و روغن در نشاستههای گروه اول تفاوت معناداری با نشاستههای گروه دوم (عملیات همزمان فراصوت و آنزیم) و سوم (ابتدا عملیات آنزیمزنی و سپس فراصوت) ندارند. مقادیر موردآزمون در نشاسته ذرت در کلیه مراحل بالاتر از نشاسته گندم بود. جذب یون آهن در نشاستههای متخلخل نسبت به نشاستههای معمولی افزایش یافته و با افزایش غلظت یون آهن، میزان جذب آن توسط نشاستهها افزایش یافت. همچنین این نشاستهها قادر به تشکیل پیوندهای آهن-اکسیژن بودند و در طول موج cm-1 575 پیکهای متفاوتی با نمونههای شاهد مشاهده شد.
الهام رنجبر ندامانی؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ محمد قربانی؛ شارلوت جاکوبسن؛ وحید خوری
چکیده
در این پژوهش، از روش سطح پاسخ برای بهینهسازی و مدلسازی شرایط هیدرولیز پروتئینهای نخود کاجان (Cajanus cajan) (لپه) توسط پپسین و تولید پروتئینهای هیدرولیز شده با ویژگیهای آنتیاکسیدانی و تغذیهای استفاده شد. هیدرولیز در نسبت آنزیم به سوبسترا 1، 2 و 3 درصد(وزنی- وزنی)، دماهای 30، 35 و 40 درجه سانتیگراد و زمانهای 2، 5/3 و 5 ساعت انجام، و توانایی ...
بیشتر
در این پژوهش، از روش سطح پاسخ برای بهینهسازی و مدلسازی شرایط هیدرولیز پروتئینهای نخود کاجان (Cajanus cajan) (لپه) توسط پپسین و تولید پروتئینهای هیدرولیز شده با ویژگیهای آنتیاکسیدانی و تغذیهای استفاده شد. هیدرولیز در نسبت آنزیم به سوبسترا 1، 2 و 3 درصد(وزنی- وزنی)، دماهای 30، 35 و 40 درجه سانتیگراد و زمانهای 2، 5/3 و 5 ساعت انجام، و توانایی مهار رادیکال آزاد 2و2 دی فنیل 1 پیکیریل هیدرازیل، قدرت احیاءکنندگی، مهار رادیکال هیدروکسیل و ظرفیت آنتیاکسیدانی کل بهعنوان متغیرهای وابسته بررسی شد. شرایط بهینه هیدرولیز برای دستیابی به بیشترین میزان فعالیت آنتیاکسیدانی، نسبت آنزیم به سوبسترا 15/2 درصد، دمای 9/39 درجه سانتیگراد و زمان 52/4 ساعت بود. پروتئین هیدرولیز شده دارای مقادیر زیادی از آمینواسیدهای آنتیاکسیدان گلوتامیک اسید و فنیل آلانین بود و از نظر وجود آمینواسیدهای ضروری دارای کیفیت تغذیهای مناسبی بود. نتایج بررسی توزیع وزن مولکولی (به روش FPLC) نشان داد که وزن مولکولی بیشتر پپتیدهای تولید شده کمتر از 10 کیلودالتون است که بیشترین تأثیر را در فعالیت آنتیاکسیدانی دارند. نتایج نشان داد که از پروتئینهای هیدرولیز شده نخود کاجان توسط پپسین میتوان بهعنوان آنتیاکسیدان طبیعی و همچنین بهعنوان منبع آمینواسیدهای ضروری استفاده کرد.
نجیمه تقوی؛ امان محمد ضیایی فر؛ حبیب الله میرزایی؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ محمد قربانی؛ حسن صباغی
چکیده
امروزه، تمایل مصرفکنندگان به مصرف مواد غذایی با محتوی کمتر روغن، افزایش یافته است. یکی از روشهای کاهش جذب روغن در محصولات غذایی پوشش دادن با مواد هیدروکلوئیدی قبل از سرخ کردن میباشد. شیرینی پیشمه نوعی خمیر سرخ شدنی است که در ترکمن صحرا بهصورت محلی تهیه میشود. این محصول در طول فرآیند سرخ شدن مقدار زیادی روغن جذب میکند. در این ...
بیشتر
امروزه، تمایل مصرفکنندگان به مصرف مواد غذایی با محتوی کمتر روغن، افزایش یافته است. یکی از روشهای کاهش جذب روغن در محصولات غذایی پوشش دادن با مواد هیدروکلوئیدی قبل از سرخ کردن میباشد. شیرینی پیشمه نوعی خمیر سرخ شدنی است که در ترکمن صحرا بهصورت محلی تهیه میشود. این محصول در طول فرآیند سرخ شدن مقدار زیادی روغن جذب میکند. در این پژوهش تأثیر پوششهای هیدروکلوئیدی آلوئهورا، کربوکسیمتیلسلولز و زانتان بر جذب روغن حین سرخ کردن عمیق شیرینی پیشمه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد پوششدهی با مواد هیدروکلوئیدی منجر به کاهش از دست رفتن رطوبت در مقایسه با تیمار فاقد پوشش شد. همچنین مقدار روغن جذب شده در نمونههای پوششدهی شده در مقایسه با شاهد کمتر بود (05/0p
عاطفه مقصودلو؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ محمد قربانی؛ فیدل تولدرا
چکیده
در این پژوهش تاثیر هیدرولیزآنزیمی پروتئینگردهگل توسط آنزیم آلکالاز بر خواصآنتیاکسیدانی و بازدارندگی آنزیمACE بررسی و با ژلهرویال مقایسهگردید. ترکیبات فنلی، فعالیتمهارکنندگیرادیکالDPPH، قدرت احیاکنندگیگردهگل و ژلهرویال اندازهگیری شد که مقادیر آنها برای غلظت 1000 میلیگرم برلیترگردهگل و ژلهرویال، بهترتیب ...
بیشتر
در این پژوهش تاثیر هیدرولیزآنزیمی پروتئینگردهگل توسط آنزیم آلکالاز بر خواصآنتیاکسیدانی و بازدارندگی آنزیمACE بررسی و با ژلهرویال مقایسهگردید. ترکیبات فنلی، فعالیتمهارکنندگیرادیکالDPPH، قدرت احیاکنندگیگردهگل و ژلهرویال اندازهگیری شد که مقادیر آنها برای غلظت 1000 میلیگرم برلیترگردهگل و ژلهرویال، بهترتیب 174 و 71/1031 میلیگرم اسیدگالیک برگرم نمونه، 33/67% و 27/95% و جذب 8/0 و 77/0 در طول موج 700 نانومتر بود. بیشترین قدرت احیاکنندگی تیمارهای هیدرولیز شده با آنزیم آلکالاز 5/1% و مدت زمان هیدرولیز 5/2 ساعت، 756/0 بود. بیشترین قدرت مهار رادیکال DPPH تیمارهای هیدرولیز شده با آنزیم آلکالاز 1% و مدت زمان هیدرولیز 4 ساعت، 48/78% بود. بیشترین قدرت مهار آنزیم مبدل آنژیوتنسین (ACE) تیمارهای هیدرولیز شده با آنزیم آلکالاز5/1% و مدت زمان هیدرولیز 4 ساعت 07/87% بود. نتایج نشان داد که با انجام عمل هیدرولیز، قدرت مهار رادیکالDPPH و آنزیم ACE گرده گل بهترتیب از 33/67% و 54/15% به 48/78% و 07/87 % ارتقا پیدا کرد. بنابراین بعد از انجام عمل هیدرولیز، قدرت مهار رادیکال و آنزیم ACE گردهگل، از نظر عددی نسبت به ژله رویال افزایش پیداکرد. با توجه به اینکه تنها منبع اصلی پروتئینی زنبور برای تهیه ژله رویال، گرده گل است، میتوان گفت که با هیدرولیز شدن پروتئیینهای گرده گل، تا حدی میتوان آنها را به پپتیدهای موجود در ژله رویال نزدیک کرد.
عادل دزیانی؛ امان محمد ضیایی فر؛ سید مهدی جعفری؛ محمد قربانی؛ علیرضا صادقی ماهونک
چکیده
حساسیت بالای آبمیوهها و سبزیجات به حرارت منجربه توسعه روش خشک کردن پاششی جهت خشک کردن این دسته از محصولات گردیده است. تحقیق حاضر بهمنظور بررسی و ارزیابی اثر دمای هوای ورودی خشککن (150،120و C°180) و غلظت کمک خشککن یا حامل مالتودکسترین و ایزوله پروتئین آبپنیر با نسبت 4 به 1 (25 ، 5/37 و 50 درصد وزنی/ وزنی) بر خصوصیات کیفی و کمی پودر رب گوجهفرنگی ...
بیشتر
حساسیت بالای آبمیوهها و سبزیجات به حرارت منجربه توسعه روش خشک کردن پاششی جهت خشک کردن این دسته از محصولات گردیده است. تحقیق حاضر بهمنظور بررسی و ارزیابی اثر دمای هوای ورودی خشککن (150،120و C°180) و غلظت کمک خشککن یا حامل مالتودکسترین و ایزوله پروتئین آبپنیر با نسبت 4 به 1 (25 ، 5/37 و 50 درصد وزنی/ وزنی) بر خصوصیات کیفی و کمی پودر رب گوجهفرنگی شامل مقدار رطوبت، دانسیته تودهای، حلالیت، شکل و ساختار پودر و همچنین مقدار لیکوپن آن و راندمان تولید پودر انجام شده است. جهت انتخاب شرایط بهینه تولید پودر از روش سطح پاسخ استفاده شد. نتایج نشان داد که با افزایش دمای هوای ورودی خشککن، راندمان (غیرمعنیدار) و حلالیت (معنیدار) پودر افزایشیافته، درحالیکه، مقدار رطوبت (معنیدار)، دانسیته توده (غیرمعنیدار) و مقدار لیکوپن پودر (معنیدار) کاهش مییابد. همچنین با افزایش غلظت حامل راندمان تولید، حلالیت و مقدار لیکوپن پودر افزایش یافت درحالیکه مقدار رطوبت و دانسیته توده پودر کاهش نشان داد. شرایط بهینه بهمنظور دستیابی به بیشترین راندمان تولید، حلالیت، مقدار لیکوپن پودر و کمترین مقدار رطوبت، دانسیته توده، در دمای C°150 و غلظت حامل 50 درصد (وزنی/ وزنی)، حاصل شد.
الهام نورمحمدی؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ محمد قربانی؛ مهران اعلمی؛ معصومه صادقی
چکیده
در این پژوهش بهینهسازی شرایط هیدرولیز پروتئین دانه کدو(Cucurbita pepo) بهمنظور دستیابی به حداکثر خصوصیات مهارکنندگی رادیکال DPPH و شلاتهکنندگی یون فرو با استفاده از روش سطح پاسخ و با استفاده از طرح مرکب مرکزی مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور غلظت آنزیم تریپسین 2-1 درصد، دمای 45-35 درجه سانتی گراد و زمان 5-2 ساعت بهعنوان سطوح متغیرهای مستقل ...
بیشتر
در این پژوهش بهینهسازی شرایط هیدرولیز پروتئین دانه کدو(Cucurbita pepo) بهمنظور دستیابی به حداکثر خصوصیات مهارکنندگی رادیکال DPPH و شلاتهکنندگی یون فرو با استفاده از روش سطح پاسخ و با استفاده از طرح مرکب مرکزی مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور غلظت آنزیم تریپسین 2-1 درصد، دمای 45-35 درجه سانتی گراد و زمان 5-2 ساعت بهعنوان سطوح متغیرهای مستقل انتخاب شدند. نتایج نشان داد که شرایط بهینه برای دست یافتن به حداکثر خاصیت مهارکنندگی رادیکال DPPH و شلاتهکنندگی یون آهن به ترتیب دمای 35 درجه سانتی گراد، زمان 5 ساعت و غلظت آنزیم 10/1% و دمای 45 درجه سانتی گراد، زمان 05/2 ساعت و غلظت آنزیم 2% و با قابلیت ضداکسایشی و شلاتهکنندگی برابر با 28/76% و 61/49% بود که مشابهت زیادی با نتایج پیشنهاد شده توسط نرمافزار (89/75% و 84/50%) داشت. مقدار R2، 9184/0 و 9761/0 و R2 تعدیل شده 1333/0 و 1827/0 به ترتیب برای خاصیت مهار رادیکال DPPH و شلاتهکنندگی یون آهن توسط نرمافزار تخمین زده شد. بر طبق نتایج بدست آمده پروتئین هیدرولیز شده دانه کدو از قابلیت ضداکسایشی و شلاتهکنندگی مناسبی برخوردار بود.
محمدمهدی سیدآبادی؛ مهدی کاشانی نژاد؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ یحیی مقصودلو؛ فخرالدین صالحی
چکیده
کدورت آبنارنج بعد از آبگیری بر روی کیفیت، ماندگاری و تغلیظ آبمیوه مؤثر است. بنابراین شفافسازی آبمیوه یک فرآیند مهم در صنعت فرآوری میوه است. هدف از این پژوهش بررسی پارامترهای عملیاتی غشاء شامل فشار (220-120 کیلوپاسکال) و دما (35-25 درجه سانتیگراد) بر شار تراوه و مقاومت هیدرولیک در حین شفافسازی غشایی آبنارنج بود. روش سطح پاسخ برای ...
بیشتر
کدورت آبنارنج بعد از آبگیری بر روی کیفیت، ماندگاری و تغلیظ آبمیوه مؤثر است. بنابراین شفافسازی آبمیوه یک فرآیند مهم در صنعت فرآوری میوه است. هدف از این پژوهش بررسی پارامترهای عملیاتی غشاء شامل فشار (220-120 کیلوپاسکال) و دما (35-25 درجه سانتیگراد) بر شار تراوه و مقاومت هیدرولیک در حین شفافسازی غشایی آبنارنج بود. روش سطح پاسخ برای بهینهسازی پارامترهای عملیاتی استفاده شد. نتایج آزمایشات نشان داد با افزایش دما شار تراوه افزایش یافت، اما مقاومت هیدرولیک کل (RT)، مقاومت پلاریزاسیون تغلیظ (Rcp) و مقاومت لایه ژل (Rg) در این شرایط کاهش یافت. شار تراوه، مقاومت غشاء (Rm)، RT، Rcp و شاخص گرفتگی با افزایش فشار افزایش یافت. شاخص گرفتگی و Rm رفتار متفاوتی را با توجه به تغییرات دما نشان دادند. نتایج بهینهسازی فرآیند نشان داد بهترین شرایط برای به حداکثر رساندن شار تراوه و بهحداقل رساندن شاخص گرفتگی و RT در دمای 35 درجه سانتیگراد و 120 کیلوپاسکال با حداکثر مطلوبیت 761/0 بهدست میآید.
سید یوسف پورمیر؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ جواد فتاحی مقدم؛ یحیی مقصودلو؛ محمد قربانی
چکیده
در این پژوهش صفات فیزیکی، ویژگی های کمی-کیفی و تغییر ترکیبهای آنتیاکسیدانی پرتقال محلی سیاورز در مراحل برداشت، فرآیند و نگهداری بررسی شد. خصوصیات موردارزیابی شامل اندازهگیری طول، قطر، ضریب کرویت، چگالی، ضخامت پوست، درصد آبدهی، TSS، TA، اسید آسکوربیک، فنل کل و ظرفیت آنتیاکسیدانی بود. نتایج نشان داد، پرتقال محلی سیاورز در چهار ...
بیشتر
در این پژوهش صفات فیزیکی، ویژگی های کمی-کیفی و تغییر ترکیبهای آنتیاکسیدانی پرتقال محلی سیاورز در مراحل برداشت، فرآیند و نگهداری بررسی شد. خصوصیات موردارزیابی شامل اندازهگیری طول، قطر، ضریب کرویت، چگالی، ضخامت پوست، درصد آبدهی، TSS، TA، اسید آسکوربیک، فنل کل و ظرفیت آنتیاکسیدانی بود. نتایج نشان داد، پرتقال محلی سیاورز در چهار اندازه با صفات فیزیکی مختلف وجود داشت. در اولین مرحله برداشت بیشترین مقدار چگالی (977/0 گرم بر سانتیمتر مکعب) در پرتقالهای کوچک بهدست آمد. میوههای خیلی بزرگ با وجود ضریب کرویت بالاتر اختلاف معنیداری با سایر اندازهها نداشتند. پرتقالهای کوچک با ضخامت پوست کمتر، دارای درصد آبدهی بیشتر بودند ولی پرتقالهای خیلی بزرگ، با TSS بالاتر، کارایی تولید (24/327%) بیشتری داشتند. بالاترین راندمان کنسانتره و کیفیت آبمیوه بهترتیب در مرحله ششم نمونهگیری (42/6%) و هفتم (88/9 درجه بریکس) بهدست آمد. کمترین مقدار پرتقال جهت تولید یک کیلوگرم کنسانتره، 6/15 کیلوگرم بود (مرحله ششم). در ارزیابی ترکیبهای آنتیاکسیدانی مشخص شد که میزان اسید آسکوربیک و ظرفیت آنتیاکسیدانی آبپرتقال آبگیریشده با دستگاه، بهطور معنیداری (05/0p<) بیشتر از آبپرتقال آبگیریشده با دست بود. کمترین مقدار اسید آسکوربیک در آب پرتقال بازسازیشده از کنسانتره با بریکس 65 (73/46 میلیگرم در صد میلیلیتر) بهدست آمد، اما ترکیبات فنلی کمترین کاهش را طی فرآوری (مراحل آبگیری و تغلیظ) داشتند. بهعلاوه کاهش ظرفیت آنتیاکسیدانی در کنسانتره با بریکس 65 نسبت به کنسانتره با بریکس 60 معنیدار نبود. میزان اسید آسکوربیک در آبپرتقال بازسازیشده از کنسانتره نسبت به آبپرتقال تازه در دمای یخچال کاهش بیشتری یافت.
مهدی کاشانی نژاد؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ سید محمد علی رضوی
چکیده
در این تحقیق خصوصیات فیزیکوشیمیایی و رفتار رئولوژیکی چهار نمونه از عسلهای طبیعی استان گلستان با منشأ گلهای مختلف شامل دو نمونه عسل تکگل (آفتابگردان و عشقه) و دو نمونه عسل چندگل (جنگل و کوهستان) با یک نمونه عسل شکری و یک نمونه عسل تقلبی موردمقایسه قرار گرفت. مقادیر بهدست آمده مربوط به خصوصیات فیزیکوشیمیایی در تمام نمونهها با ...
بیشتر
در این تحقیق خصوصیات فیزیکوشیمیایی و رفتار رئولوژیکی چهار نمونه از عسلهای طبیعی استان گلستان با منشأ گلهای مختلف شامل دو نمونه عسل تکگل (آفتابگردان و عشقه) و دو نمونه عسل چندگل (جنگل و کوهستان) با یک نمونه عسل شکری و یک نمونه عسل تقلبی موردمقایسه قرار گرفت. مقادیر بهدست آمده مربوط به خصوصیات فیزیکوشیمیایی در تمام نمونهها با هم متفاوت بود. در عسلهای طبیعی این تفاوت میتواند بهعلت تفاوت در نوع گل و گیاه موجود در منطقه و فصل برداشت عسل مربوط باشد. تمام مقادیر بهدست آمده در عسلهای طبیعی مطابق با مقادیر تعیینشده توسط استاندارد و کدکس بود. درصد ساکارز و نسبت فروکتوز به گلوکز عسل شکری و درصد ساکارز، نسبت فروکتوز به گلوکز، pH، هیدروکسی متیل فورفورال و فعالیت دیاستاز عسل تقلبی با مقادیر تعیینشده توسط استاندارد عسل مطابقت نداشت. ویژگیهای رئولوژیکی نمونههای عسل در دماهای مختلف (10، 15، 20، 25 و 30 درجه سانتیگراد) موردارزیابی قرار گرفت. در محدوده سرعت برشی موردمطالعه (1s-8/41-045/1) تمامی نمونهها رفتار نیوتنی از خود نشان دادند. مقادیر ویسکوزیته با توجه به نوع عسل و دمای اندازهگیری در محدوده 7/1 تا 48/270 بهدست آمد. نمونهی عسل تقلبی در مقایسه با نمونهی عسل طبیعی با همان مقدار رطوبت از ویسکوزیته بیشتری برخوردار بود. در توصیف وابستگی دمایی ویسکوزیته دو مدل آرنیوس و (Vogel–Taumman–Fulcher) VTF و در توصیف وابستگی ویسکوزیته به رطوبت و غلظت (درجه بریکس)، مدلهای قانون توان و نمایی برازش خوبی را با دادهها نشان دادند.
حسن صباغی؛ امان محمد ضیایی فر؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ مهدی کاشانی نژاد؛ حبیب الله میرزایی
چکیده
در این پژوهش ضریب انتقال حرارت جابجایی بهعنوان تابعی از نرخ کاهش آب با توجه به اثرات تبخیر آب و جوشش روی این پارامتر طی سرخکردن بیان شد. کنترل حرارتی فرآیند سرخکردن برای دستیابی به محصولی باکیفیت مطلوب بسیار اهمیت دارد. بدین منظور خلالهای سیبزمینی در اندازه مشخص در روغن آفتابگردان در دمای 145، 160 و oC 175 بهمدت 60، 120، 180 و 240 ثانیه ...
بیشتر
در این پژوهش ضریب انتقال حرارت جابجایی بهعنوان تابعی از نرخ کاهش آب با توجه به اثرات تبخیر آب و جوشش روی این پارامتر طی سرخکردن بیان شد. کنترل حرارتی فرآیند سرخکردن برای دستیابی به محصولی باکیفیت مطلوب بسیار اهمیت دارد. بدین منظور خلالهای سیبزمینی در اندازه مشخص در روغن آفتابگردان در دمای 145، 160 و oC 175 بهمدت 60، 120، 180 و 240 ثانیه سرخ شدند. دمای مرکزی و سطحی خلال سیبزمینی با استفاده از ترموکوپل نوع T و دیتالاگر با فاصله زمانی 2 ثانیه ثبت شد. رطوبت خلالهای سیبزمینی نیز با خشککردن آنها در آون اندازه گیری شد. با فرض اینکه کل حرارت منتقل شده از روغن به سطح خلال سیبزمینی برای حرارتدهی سیبزمینی و برای تبخیر آب استفاده میشود، ضریب انتقال حرارت جابجایی تخمین زده شد و تغییرات آن طی فرآیند بررسی شد. همچنین تغییرات جزء حرارتی مصرفشده برای تبخیر آب بهصورت یک مدل تجربی نمایی بیان شد. نتایج نشان داد که ضریب انتقال حرارت در دماهای بالا بهدلیل نرخ خروج رطوبت بیشتر و در نتیجه تلاطم زیاد روغن بیشتر است. حداکثر ضریب انتقال حرارت برای دمای 175، 160 و °C145 بهترتیب 68/943، 81/847 و °C2W/m 64/682 برآورد شد. برای دماهای کمتر جزء حرارتی موردنیاز برای تکمیل فرآیند تبخیر بیشتر میباشد که این امر نیز نشاندهنده کمتر بودن ضریب انتقال حرارت جابجایی با کاهش دمای روغن میباشد.
حامد حسینی؛ محمد قربانی؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ یحیی مقصودلو
چکیده
آزمون تسریعشده عمر ماند گاری با استفاده از دماهای بالا (62، 72 و C° 82) جهت تخمین پیشرفت اکسایش گردو طی نگهداری بلندمدت انجام شد. بهمنظور ارزیابی فرآیند اکسایش، شاخصهای شیمیایی شامل اعداد دی و تری ان مزدوج و عدد اسید تیوباربیتوریک اندازهگیری شدند. تغییرات از یک سینتیک مرتبه اول پیروی نمودند. علاوهبراین، گردوهای کامل و مغزهای ...
بیشتر
آزمون تسریعشده عمر ماند گاری با استفاده از دماهای بالا (62، 72 و C° 82) جهت تخمین پیشرفت اکسایش گردو طی نگهداری بلندمدت انجام شد. بهمنظور ارزیابی فرآیند اکسایش، شاخصهای شیمیایی شامل اعداد دی و تری ان مزدوج و عدد اسید تیوباربیتوریک اندازهگیری شدند. تغییرات از یک سینتیک مرتبه اول پیروی نمودند. علاوهبراین، گردوهای کامل و مغزهای گردو بهمنظور تأیید نتایج آزمون تسریعیافته بهمدت یک سال در شرایط عادی (C° 20- 30، رطوبت نسبی 35- 45%) نگهداری شدند. حداکثر انرژی لازم (KJmol-1K-1 24/62- 67/75) برای تشکیل محصولات اولیه اکسایش و حداقل انرژی موردنیاز (KJmol-1K-1 65/35) برای تولید محصولات ثانویه اکسایش محاسبه شد. تشکیل محصولات اکسایش در مغزهای گردو با 1/2- 44/1=10Q بهعنوان یک واکنش وابسته به دما شناخته شد. درنهایت، اعداد دی و تری ان مزدوج توانستند با میانگین خطای تقریبی 9/12% تخمین مناسبی از پایداری اکسایشی نمونههای نگهداریشده در شرایط عادی فراهم نمایند.
الهام رنجبر ندامانی؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ محمد قربانی؛ مهدی کاشانی نژاد
چکیده
هدف از مطالعه حاضر بررسی و مقایسه ویژگیهای آنتیاکسیدانی و انواع برهمکنش (سینرژیسم و آنتاگونیسم) عصارههای چای سبز و رزماری بود. نتایج حاصل از آزمونهای اندازهگیری ترکیبات فنلی کل، مهار رادیکال آزاد DPPH، ظرفیت آنتیاکسیدانی کل، قدرت احیاءکنندگی و آزمون توانایی جلوگیری از اکسیداسیون روغن سویا نشان داد که عصاره ...
بیشتر
هدف از مطالعه حاضر بررسی و مقایسه ویژگیهای آنتیاکسیدانی و انواع برهمکنش (سینرژیسم و آنتاگونیسم) عصارههای چای سبز و رزماری بود. نتایج حاصل از آزمونهای اندازهگیری ترکیبات فنلی کل، مهار رادیکال آزاد DPPH، ظرفیت آنتیاکسیدانی کل، قدرت احیاءکنندگی و آزمون توانایی جلوگیری از اکسیداسیون روغن سویا نشان داد که عصاره چای سبز به شکل معنیداری (05/0>P) بهتر از عصاره رزماری عمل نمود و هر دو عصاره نسبت به آنتیاکسیدان سنتزی BHT مؤثرتر بودند. عصارههای ترکیبی در این آزمونها عملکرد متفاوتی از خود نشان دادند؛ بهطوریکه در آزمونهای مهار رادیکال آزاد DPPH و قدرت احیاءکنندگی اثر سینرژیستی معنیدار (05/0>P) مشاهده شد، اما در آزمونهای ظرفیت آنتیاکسیدانی کل و جلوگیری از اکسیداسیون روغن سویا برهمکنش آنها از نوع آنتاگونیسم بود؛ گرچه حتی در زمان ایجاد اثر آنتاگونیستی، عصارهها نسبت به آنتیاکسیدان سنتزی BHT عملکرد بهتری نشان دادند و بنابراین عصارههای طبیعی را میتوان بهعنوان جایگزین مناسب برای BHT معرفی نمود.
ویدا مردانی قهفرخی؛ مهران اعلمی؛ سعیده عربشاهی دلویی؛ علیرضا صادقی ماهونک
چکیده
در این پژوهش، ترکیبات فنولی برگ گیاه گل مغربی (Oenothera biennis) توسط حلالهای استون 70%، اتانول 70% و متانول 70% بهروش غوطهوری استخراج گردید. مقدار ترکیبات فنولی عصاره استونی بهطور معنیداری (05/0 (P< بالاتر از عصارههای اتانولی و متانولی بود. فعالیت ضدمیکروبی عصارهها بر روی باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم و مخمر ساکارومایسز سرویزیه موردبررسی ...
بیشتر
در این پژوهش، ترکیبات فنولی برگ گیاه گل مغربی (Oenothera biennis) توسط حلالهای استون 70%، اتانول 70% و متانول 70% بهروش غوطهوری استخراج گردید. مقدار ترکیبات فنولی عصاره استونی بهطور معنیداری (05/0 (P< بالاتر از عصارههای اتانولی و متانولی بود. فعالیت ضدمیکروبی عصارهها بر روی باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم و مخمر ساکارومایسز سرویزیه موردبررسی قرار گرفت. عصارهها فعالیت ضدمیکروبی قابلتوجهی بر روی میکروارگانیسمهای موردبررسی نشان دادند. در میان عصارهها، عصاره استونی بیشترین فعالیت ضدمیکروبی را نشان داد. حداقل غلظت کشندگی (MBC) عصاره استونی برای باکتری لاکتوباسیلوس پلانتاروم و مخمر ساکارومایسز سرویزیه بهترتیب 5/0 و1 (میکروگرم/میلیلیتر) بود. علاوهبراین، فعالیت ضدمیکروبی عصاره استونی در آبسیب حاوی لاکتوباسیلوس پلانتاروم و ساکارومایسز سرویزیه بهطور مجزا طی 35 روز نگهداری در دمای محیط موردارزیابی قرار گرفت. ترکیبات فنولی پایداری خوبی طی دوره نگهداری در آبسیب نشان دادند. بر اساس نتایج حاصل از ارزیابی حسی، افزودن عصاره برگ گیاه گل مغربی تا غلظت 250 میکروگرم در میلیلیتر تغییر معنیداری را در کیفیت آبسیب ایجاد نکرد.
حامد حسینی؛ محمد قربانی؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ یحیی مقصودلو
چکیده
پایداری اکسایشی گردو (JuglansregiaL.) طی دوره یکساله نگهداری در شرایط گوناگون ارزیابی شد. گردوهای کامل، مغزهای گردو، مغزهای خردشده گردو، مغزهای گردو بستهبندیشده در پلیاتیلن تحتخلاء و پلیپروپیلن حاوی گاز دیاکسید کربن در شرایط عادی (دما 19 تا 30 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 35 تا 45 درصد طی دوره یکساله) نگهداری شدند. همچنین، گردوهای ...
بیشتر
پایداری اکسایشی گردو (JuglansregiaL.) طی دوره یکساله نگهداری در شرایط گوناگون ارزیابی شد. گردوهای کامل، مغزهای گردو، مغزهای خردشده گردو، مغزهای گردو بستهبندیشده در پلیاتیلن تحتخلاء و پلیپروپیلن حاوی گاز دیاکسید کربن در شرایط عادی (دما 19 تا 30 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 35 تا 45 درصد طی دوره یکساله) نگهداری شدند. همچنین، گردوهای کامل و مغزهای گردو در دمای 4 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 75 درصد نگهداری شدند. در طی نگهداری برخی از شاخصهای کیفی روغن استخراجشده از نمونهها تعیین گردید. عدد پراکسید گردوهای کامل، مغزهای گردو و مغزهای خردشده گردو بهترتیب بعد از 12، 10 و 8 ماه نگهداری از حد 2 میلی اکیوالان اکسیژن بر کیلوگرم عبور کرد. عدد پراکسید نمونههای بستهبندیشده و نمونههای نگهداریشده در شرایط سرد طی دوره یکساله تنها یک واحد افزایش نشان داد. بر طبق نتایج تجزیه و تحلیل آماری، اثر شرایط نگهداری و زمان نگهداری بر پایداری اکسایشی گردوها معنیدار (05/0>P) گردید. تفاوت معنیداری (05/0>P) بین پایداری اکسایشی نمونههای نگهداریشده در بستهبندی تحتخلاء و بستهبندی حاوی گاز دیاکسید کربن و همچنین بین گردو و مغز گردو نگهداریشده در 4 درجه سانتیگراد مشاهده نشد. براساس شاخصهای کیفی بررسیشده توالی نگهداری سرد > بستهبندی >پوسته سخت گردو >سطح تماس مغز گردو با محیط، در رابطه با حفظ کیفیت مغزهای گردو طی نگهداری بلندمدت توصیه شد.
عادله سلیمانی؛ محمد جواد وریدی؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ مهدی نصیری محلاتی
چکیده
در این پژوهش ابتدا ویژگیهای شیمیایی ماهی پوزانک که تاکنون هیچ مطالعهای در زمینه آن صورت نگرفته، اندازهگیری شد و با ماهی کیلکا گونه آنچویی که فراوانترین میزان صید را در بین شگ ماهیان وگونههای مختلف کیلکای دریایخزر دارد مقایسه گردید، نتایج بهدست آمده نشان داد که میزان چربی، پروتئین، خاکستر و ماده خشک ماهی پوزانک بالاتر ...
بیشتر
در این پژوهش ابتدا ویژگیهای شیمیایی ماهی پوزانک که تاکنون هیچ مطالعهای در زمینه آن صورت نگرفته، اندازهگیری شد و با ماهی کیلکا گونه آنچویی که فراوانترین میزان صید را در بین شگ ماهیان وگونههای مختلف کیلکای دریایخزر دارد مقایسه گردید، نتایج بهدست آمده نشان داد که میزان چربی، پروتئین، خاکستر و ماده خشک ماهی پوزانک بالاتر از کیلکای آنچویی بود، مقایسه اسیدهای چرب نشان داد، میزان EPA در ماهی پوزانک بسیار بالاتر بوده که نشان میدهد این ماهی منبع سرشار امگا3 میباشد. پس از آن جهت ارزیابی اثر روشهای نمکزنی و خشککردن روی تغییرات رطوبت و نمک بافت، عمل نمکزنی به سه روش سنتی (رایج در شمال کشور)، آب نمکگذاری با دو غلظت اشباع و20 درصد انجام شد و در نهایت نمونههای نمک سود شده با دو روش آفتابی و خشککن با دمای 30 درجه خشک شدند، نتایج بهدست آمده نشان داد که میزان جذب نمک و خروج آب در روشهای نمکزنی متفاوت بوده و در روش سنتی بالاتر بود، اما با اینکه نمونهها در انتهای نمکزنی در روش سنتی رطوبت کمتری داشتند، در پایان خشککردن میزان رطوبت نهایی بالاتری بهدست آوردند.
زهره کرمی؛ حبیب الله میرزایی؛ زهرا امام جمعه؛ علیرضا صادقی ماهونک؛ مرتضی خمیری
چکیده
در این پژوهش فعالیت ضد میکروبی عصاره اتانولی ریشه شیرین بیان بر میکروارگانیسم های آلوده کننده نوشابه (لاکتوباسیلوس دلبروکی، لوکونوستوک مزنتروئیدس، ساکارومایسس سرویزیه و کاندیدا کروزئی) بررسی گردید. مقادیرحداقل غلظت بازدارندگی و حداقل غلظت کشندگی بر روی باکتری لاکتوباسیلوس دلبروکی به ترتیب 8/0 میلی گرم در میلی لیتر، 7/0میلی گرم در ...
بیشتر
در این پژوهش فعالیت ضد میکروبی عصاره اتانولی ریشه شیرین بیان بر میکروارگانیسم های آلوده کننده نوشابه (لاکتوباسیلوس دلبروکی، لوکونوستوک مزنتروئیدس، ساکارومایسس سرویزیه و کاندیدا کروزئی) بررسی گردید. مقادیرحداقل غلظت بازدارندگی و حداقل غلظت کشندگی بر روی باکتری لاکتوباسیلوس دلبروکی به ترتیب 8/0 میلی گرم در میلی لیتر، 7/0میلی گرم در میلی لیتر وبر روی لوکونوستوک مزنتروئیدس 9/0 میلی گرم در میلی لیتر مشاهده شد. همچنین نتایج حاصل از حداقل غلظت بازدارندگی و حداقل غلظت کشندگی بر رویساکارومایسس سرویزیه و کاندیدا کروزئی با روش رقت سازی در چاهک، 8/0 میلی گرم در میلی لیتر به دست آمد. در این بررسی برای کنترل رشد میکروارگانیسم های عامل فساد نوشابه پرتقالی، از عصاره ریشه شیرین بیان در غلظتهای 1000، 1500 و 2000 میکروگرم در میلی لیتر شیرین بیان (به عنوان جایگزین کامل بنزوات سدیم) و غلظت های 1000، 1500و 2000 میکروگرم در میلی لیتر شیرین بیان به همراه 50 درصد بنزوات سدیم معمول در فرمولاسیون صنعتی نوشابه پرتقالی استفاده شد. نمونه های نوشابه حاوی عصاره به همراه نمونه شاهد در دمای محیط قرار گرفته و روند رشد میکروبی در فواصل زمانی 1، 10، 20، 30، 40، 50، 60، 70، 80 و 90 روز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمون میکروبی نشان داد که استفاده از عصاره ریشه شیرین بیان در نوشابه پرتقالی باعث ماندگاری نوشابه طی 90 روز می شود. بررسی میزان ترکیبات فنولی در طی دوره نگهداری نشان داد که عصاره اتانولی ریشه شیرین بیان در pH اسیدی نوشابه پرتقالی به خوبی پایداری خود را به مدت 3 ماه حفظ نموده است.
آزاده رنجبر ندامانی؛ یحیی مقصودلو؛ محمد قربانی؛ علیرضا صادقی ماهونک
چکیده
لیکوپن کاروتنوئید عمده گوجه فرنگی و ترکیب رنگ دهنده و آنتی اکسیدان است که امروزه سعی در افزایش دستیابی به آن از طریق گوجه فرنگی و فرآورده های آن می باشد. در این تحقیق جهت استخراج لیکوپن از تیمار اتانولی 94% در دمای оC 60 به مدت 5 ثانیه و تیمار آنزیمی پکتیناز غلظتهای ml/kg 2 تا 10 در زمانهای 30، 60 و 90 دقیقه و گرمخانه گذاری در دمای оC 55 ، استفاده ...
بیشتر
لیکوپن کاروتنوئید عمده گوجه فرنگی و ترکیب رنگ دهنده و آنتی اکسیدان است که امروزه سعی در افزایش دستیابی به آن از طریق گوجه فرنگی و فرآورده های آن می باشد. در این تحقیق جهت استخراج لیکوپن از تیمار اتانولی 94% در دمای оC 60 به مدت 5 ثانیه و تیمار آنزیمی پکتیناز غلظتهای ml/kg 2 تا 10 در زمانهای 30، 60 و 90 دقیقه و گرمخانه گذاری در دمای оC 55 ، استفاده شد. تحت این شرایط غلظت لیکوپن در 100 گرم اولئورزین در تیمار با آنزیم به تنهایی 503/279 میلی گرم است در حالیکه در نمونه های تیمار شده با آنزیم و اتانول این مقدار برابر با 87/160 میلی گرم بود. راندمان استخراج لیکوپن از 100 گرم نمونه نیز به ترتیب برابر با 113609/0 و 089478/0 میلی گرم بود. به طور کلی، در این تحقیق نشان داده شد که در مورد ضایعات صنعتی گوجه فرنگی، تیمار آنزیمی بدون تیمار اتانولی، برای افزایش میزان خلوص لیکوپن مناسب تر است.
